ม อ ร์ นิ่ ง ก ล อ รี        แย้มกลีบประกายอรุณ อ่อนอุ่นละมุนฉาย เฉิดฉันพรรณราย จะต้อนรับฤดูกาล    คลี่คล้อยค่อยเคลื่อนคลาย สายวสันต์อันอันดรธาน เหมันต์ก็ผันวาร แลผันวัยให้ชีวา    แดนหนาวคือเช้ารุ่ง จรุงชัยชวาลา สุริยนสนธยา ก็ย่างย่ำเข้ายามเย็น    ม่วงหมอกดอกมอร์นิ่ง- กลอรีพริ้งผกายเพ็ญ หยัดอยู่ให้รู้เป็น ฉะนี้หนอนะชีวิต