ปัญหาฉบับที่ ๒๐๓ เดือนมกราคม ๒๕๔๕

    ยิ้มกับชีวิตชีวิต

    ชีวิตของเรามาตั้งต้นที่ปีใหม่อีกครา "หมูฯ" ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนใช้วันเวลาได้อย่างมีค่าและสนุกกับมัน แม้ว่าเรื่องจริงในชีวิตบางอย่างอาจจะเส็งเคร็ง...แต่เชื่อเถอะ เราหาเรื่องยิ้มหรือหัวเราะหึหึกับมันได้เสมอ ดังตัวอย่าง เป็นต้นว่า

>>ภาพตัวเองในบัตรประชาชนมักดูทุเรศกว่าตัวจริงเสมอ >>เราเรียกหมาที่บ้านว่า "ลูก" แต่เรียกเพื่อนสนิทว่า "มัน" >>ถ้าทำรายงานเป็นกลุ่มสัก ๑๐ คน จะมีคนที่ทำจริง ๆ แค่ ๓ คน >>ของขวัญอันประเสริฐที่พระเจ้าประทานให้แก่นักศึกษาทั้งหลาย คือเครื่องถ่ายเอกสาร >>คนเรามักง่วงตอนตื่น แต่ตอนจะนอนมักไม่ง่วง >>เวลารอลิฟต์ อย่ากดซ้ำ ๆ มันไม่ได้เร่งให้มาลิฟต์มาเร็วซักหน่อย >>พอเข้าไปแล้ว กดแค่ชั้นที่ตัวเองจะขึ้นหรือลงก็พอ ถ้าไม่อยากโดนด่าลับหลัง >>อยู่ในลิฟต์ก็พูดได้...ตำรวจไม่จับ >>ภาษาไทยได้รับเกียรติเป็น ๑ ใน ๔ ภาษา ที่ห้างวัตสันสาขาฮ่องกงเขียนตัวเบ้อเริ่มหน้าร้านว่า "ลดราคา" ช่วงปลายปี >>นับวันนางสาวไทยจะพูดไม่ชัดขึ้นเรื่อย ๆ >>สิ่งที่ขาดไม่ได้ในมิวสิกวิดีโอเพลงอกหัก คือ ฝน >>ในหนัง เวลานางเอกกำลังวิ่งหนีฆาตกรที่กำลังตามฆ่า จะต้องหกล้มหนึ่งครั้งแล้วคลานไปอีก ๒ เมตร ก่อนจะลุกขึ้นวิ่งอีกครั้ง >>เวลาตัวแสดงผู้หญิงเอามือปิดปากเดินออกมาจากห้องน้ำ แปลว่า ท้อง ยกเว้นเมื่อหล่อนเอามือออกแล้วมีเลือด แปลว่า เป็นวัณโรค >>ยอมรับเถอะ...ทุกวันนี้คุณก็ยังอ่านไทยรัฐ ถึงแม้ว่าคุณจะด่ามันทุกวัน เช่นเดียวกับดูรายการตีสิบ >>โรงหนังบางโรง แถว A คือแถวหลังสุด แต่บางโรงมันก็เป็นแถวหน้าสุด ดูให้ดีก่อนที่จะซื้อตั๋ว >>๔ ชาติที่ได้รับเกียรติขึ้นชื่อบนป้ายโรงหนังชั้นสองบ่อยที่สุด คือ ไทย จีน ญี่ปุ่น ฝรั่ง >>ช๊อกโกแลต M&M สีอะไร ๆ ก็รสชาติเดียวกัน กินเข้าไปเถอะ...ไม่ต้องเลือก  >>๙๗ % ของผู้ชายทั่วไปที่เล่นเน็ตเคยดูเว็บโป๊ ส่วนอีก ๓ % โกหกว่าไม่ดู  (จาก www.pantip.com) ต่อไปนี้เป็นของ "หมูฯ" และผองเพื่อน  >>โทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึก เป็นสายที่ต่อผิดเสมอ >>แถวที่เราตัดสินใจไปยืนต่อคิว มักเคลื่อนช้ากว่าแถวอื่นเสมอ >>ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดในเมืองไทย เป็นสถานที่ที่น่านั่งทำการบ้าน อ่านหนังสือ มากกว่าห้องสมุด >>เพราะหอสมุดแห่งชาติไม่อนุญาตให้เราเอาหนังสือของเราเองเข้าไปในห้องสมุดน่ะสิ >>ดีใจสุดขีดที่ตรวจพบว่าลอตเตอรี่ในมือถูกรางวัลงวดล่าสุด แต่น่าเสียดายที่มันเป็นลอตเตอรี่ของงวดที่แล้ว >>อาหารที่เราสั่ง มักจะน่ากินน้อยกว่าของเพื่อน >>เวลาตั้งตารอรถเมล์สายไหน--สายนั้นจะไม่มาให้เห็นหน้า >>เวลาเข้าพักในโรงแรมชั้นหนึ่ง ยากที่จะปรับอุณหภูมิน้ำให้ถูกใจ ถ้ามันไม่ร้อนเกินไป ก็มักจะเย็นเกินไป >>เครื่องถ่ายเอกสารมักจะเสียเวลาเรารีบ ๆ  >>คนไทยมักตายด้วยสาเหตุโง่ ๆ เช่น ถูกคนเมาขับรถชน  >>คนไทยมีนิสัยอดทน เพราะสามารถพนมมือแต้ฟังพระสวดได้นาน ๆ โดยไม่รู้ความหมาย >>ของที่หาไม่เจอแม้ได้ค้นจนทั่วบ้าน มักจะโผล่มาให้เห็นเมื่อเราไม่ต้องการใช้แล้ว >>ซื้อเสื้อเต็มราคาวันนี้ เพื่อจะพบว่าร้านเขาเซลครึ่งราคาในวันถัดไป

    คุณล่ะ มีเรื่องจริงในชีวิตที่นึกทีไรก็อมยิ้มได้เสมออย่างที่ "หมูฯ" ยกตัวอย่างมาบ้างหรือไม่ ถ้ามี ส่งเรื่องนั้นมายัง สารคดี ได้ไม่จำกัดจำนวน เรื่องใดชนะใจกรรมการ รับพ็อกเก็ตบุ๊กของสำนักพิมพ์สารคดีไปเลย 
    หมดเขต ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๕