เกษร สิทธิหนิ้ว : เรื่อง
วิจิตต์ แซ่เฮ้ง : ภาพ
อดีตนักเรียนพาณิชย์ในสถาบันแห่งหนึ่ง วัย ๒๐ ปี
ทำงานกับองค์กรด้านพัฒนาเด็กและสตรีตั้งแต่ยังเป็นนักศึกษา เป็นวิทยากรในเวทีพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาวัยรุ่นอยู่บ่อยครั้ง เพราะคลุกวงในวัยรุ่นกลุ่มที่ถูกมองว่าเป็นตัวปัญหามาก่อน
เด็กพาณิชย์กับเด็กเทคนิคมันของคู่กัน เรื่องตีกันนี่ชอบอยู่แล้ว สังคมของเด็กพาณิชย์กับเด็กมัธยมไม่เหมือนกัน เด็กพาณิชย์ส่วนมากไม่ได้มาเรียนสายนี้โดยสมัครใจ แต่เพราะสอบเข้าสายสามัญไม่ได้ จึงจำใจมาเรียนพาณิชย์ บ้างพ่อแม่ก็บังคับให้เรียน พอมาอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ เห็นรุ่นพี่ทำอะไร รุ่นน้องจะทำตาม พี่แต่งตัวอย่างไร น้องก็แต่งตาม ต้องเข้ากลุ่ม แม้ว่าใจจริง ๆ ไม่อยากทำ ก็ต้องทำ ไม่งั้นจะกลายเป็นหมาหัวเน่า เวลามีอะไรใครจะช่วย บางทีทำตัวเกเรเพราะอยากเรียกร้องความสนใจ
ผู้ชายที่ไปต่อยกับคนอื่นมานี่เป็นฮีโร่ ผู้หญิงบางคนจะชอบมาก พวกผู้ชายตีกันก็เพราะอยากโชว์ผู้หญิง โชว์ให้รุ่นพี่รุ่นน้องเห็นว่า ฉันเก่ง เขาจะเรียกรุ่นพี่ที่เก่งที่สุดว่า ประธานรุ่น ให้ประธานรุ่นเปิดงานโดยเอาดาบไปฟันคู่ตรงข้าม ถ้าทำได้ เขาจะยิ่งนับถือ และเชื่อฟังทำตาม ผุ้หญิงคนไหนได้เป็นแฟนกับประธานรุ่นจะรู้สึกว่าตัวเองเจ๋ง เป็นที่ยอมรับของเพื่อน ๆ และรุ่นน้อง
เขาจะทำปืนปากกาใช้กันเองที่โรงกลึงในวิทยาลัย ลักษณะเป็นกระบอกที่หมุนออกได้ เอาลูกปืนใส่ หมุนเข้าไปแล้วงัดขึ้นมา แค่กดก็ยิงได้แล้ว ขายกันอันละ ๓๐๐-๕๐๐ บาท ถ้าใส่กระสุนได้ ๗ นัด จะประมาณ ๒,๐๐๐ ขึ้นไป ถ้าเป็นปืน .๓๘ ขึ้นไปจะเริ่มที่ ๓,๐๐๐ บาท เขาดัดแปลงมาจากปืนของเล่นเด็กที่เป็นปืนอัดลม ต้นทุนแค่ ๓๐๐ เอง แต่ปืนปากกาไม่ต้องลงทุนอะไร ใช้เหล็กที่อาจารย์แจกให้ทำงานนั่นแหละเอามากลึง ไม่มีอะไรซับซ้อน ส่วนลูกปืนก็ซื้อมาจากรุ่นพี่ หรือซื้อจากข้างนอก มีทั้ง .๒๒ และ .๓๘ ตายได้หมดทุกแบบ แถมยังไม่มีเสียงด้วย
ตามข่าวที่ยกพวกตีกันยิงกันตายในงานคอนเสิร์ต บางคนหนูก็รู้จัก พวกนี้ชอบโชว์พาวเวอร์ รักเพื่อนมาก ยอมให้เพื่อนได้ทุกอย่าง ใครทำให้เพื่อนเจ็บนี่ สู้ตาย ยิ่งสังคมรุมด่า เขายิ่งรู้สึกว่าเขาเจ๋ง ไม่รู้สึกสะทกสะท้านเลย ยิ่งตำรวจมาไล่ ยิ่งสนุก ถูกจับไปอยู่สถานพินิจ พอออกมาก็จะภูมิใจมากว่าไปอยู่สถานพินิจมา ตอนรับน้องรุ่นพี่จะพาไปสาบาน เล่าวีรกรรมว่ารุ่นพี่เราคนนั้นสละชีวิตไปตบเอาหัวเข็มขัดสถาบันคู่อริมาได้ สถาบันอื่นมาดูถูก รุ่นพี่ก็เสียสละชีวิตตัวเองตามไปเอาคืน เขาจะร้องไห้ซาบซึ้งกันมาก เขาคิดว่าชีวิตนี้พลีให้สถาบัน ถึงตัวจะตายก็จะปกป้องสถาบันไม่ให้ใครมาเหยียบย่ำ
เด็กพาณิชย์ชอบหนุ่มที่มีมอเตอร์ไซค์ ไม่หวังขนาดแฟนต้องมีรถยนต์ แค่มอเตอร์ไซค์ก็พอ ยิ่งแต่งเยอะ ๆ ยิ่งชอบ ขับมอเตอร์ไซค์แข่งกัน ถึงเสี่ยงตายก็ยังไปกับเขา
เด็กพวกนี้ บางคนอยู่บ้านเป็นอีกอย่าง พ่อแม่เป็นตำรวจ เป็นทหารก็มี ไม่ได้ยากจนหรือมีปัญหาทางบ้านหรอก พ่อแม่ไม่มีทางรู้ว่าอีกมุมหนึ่งนั้นลูกตัวเองเป็นอย่างไร
