เรื่อง วันชัย ตัน , ภาพประกอบ : DINHIN
ใครว่ามีแต่พี่ไทยบ้าหมอดู
ทุก ๆ คืนเมื่อบริษัทและร้านค้าตามท้องถนนทยอยปิดร้าน บรรดาหมอดูในโตเกียวจะเอาโต๊ะเก้าอี้ออกมากางริมถนน เริ่มต้นอาชีพที่ดำรงมานับร้อยปี
“คนญี่ปุ่นบ้าดูหมอครับ” เทรัทซูโก เอกูมา อดีตหมอฟันวัย ๗๘ ปีผู้หันมายึดอาชีพหมอดูกล่าวอย่างอารมณ์ดี
“ผมเลิกทำฟันมาหลายสิบปีแล้ว เพราะร่างกายไม่ไหว พอเปลี่ยนเป็นหมอดู สบายกว่ากันเยอะ”
คุณลุงเอกูมาเริ่มต้นเรียนวิชาดูหมอด้วยการศึกษาจากตำรา จากนั้นจึงเข้ารับการอบรมเป็นเรื่องเป็นราว
ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ ๔๐๐ ปีก่อน สมัยที่ญี่ปุ่นยังอยู่ภายใต้การปกครองของพวกโชกุน ยามค่ำคืนจะเห็นหมอดูตั้งโต๊ะตามถนน มีลูกค้ามาอุดหนุนท่ามกลางแสงเทียน
ปัจจุบันชาวญี่ปุ่นชอบดูหมอโดยอ่านจากบทความในนิตยสาร ซึ่งส่วนใหญ่ใช้ตำราหมอดูของฝรั่งหรือตำราฮวงจุ้ยของจีนเป็นหลัก
แต่หมอดูข้างถนนก็ยังได้รับความนิยมเสมอมา บางคนใช้ไพ่ทาโรต์ ตำราโหราศาสตร์ ไปจนถึงการใช้พลังจักรวาล
วันเงินเดือนออก จะมีคนมาดูหมอกันอย่างคึกคัก ฮิโนโกะ หมอดูย่านกินซ่าวัย ๖๐ กล่าวว่า
“ผู้คนส่วนใหญ่มาปรึกษาเรื่องชีวิตสมรส หรือไม่ก็ถามว่าจะเปลี่ยนงานดีไหม”
ขณะที่ลูกค้าส่วนใหญ่ของคุณลุงเอกูมาเป็นสาววัยรุ่นซึ่งมักจะถามแต่เรื่องความเอ๋ยความรัก
“พวกเขาจะมาดูหมอช่วงที่ใกล้จะเลิกกับคู่รักเต็มที จากนั้นจะหายไปอีกนาน จะมาอีกทีเมื่อเริ่มคบกับแฟนคนใหม่ มาขอคำปรึกษาว่าคนใหม่ดีหรือไม่”
“สิ่งที่หมอดูทำนายให้ฉัน แม่นไม่แม่น ไม่ใช่เรื่องยิ่งใหญ่ แต่ถ้าทายถูก ฉันจะกลับมาหาอีกแน่นอน” เด็กหญิงวัยรุ่นคนหนึ่งกล่าว
ขณะที่คุณลุงเอกูมาบอกความในใจให้ฟังว่า
“บอกตามตรง ผมดูหมอเพราะชอบได้ยินเรื่องราวชีวิตของผู้คนมากกว่าสนใจเรื่องรายได้ เรื่องที่ได้ยินมีหลายรสชาติ น่าสนใจจริง ๆ”
พูดถึงรายได้แล้ว ค่าดูหมอข้างถนนในโตเกียวเขาคิดครั้งละ ๓,๐๐๐ เยน (๑,๑๓๐ บาท) ต่อเวลาดูหมอ ๕-๑๐ นาที หมอดูบางคนสามารถให้บริการได้ชั่วโมงละ ๑๐ คน
หมอดูไทยได้ยินรายได้ขนาดนี้คงหูผึ่ง เพราะปรกติหมอดูไทยใช้เวลาดูหมอครั้งละครึ่งชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ คิดค่าบริการครั้งละ ๒๐๐-๕๐๐ บาท
แต่หากหมอดูไทยคิดจะอพยพไปดูหมอถึงโตเกียว ต้องยอมรับสภาพว่า รายได้จะถูกหักเปอร์เซ็นต์จากขาประจำที่ชื่อว่า ยากูซ่า
หนีจากเทศกิจ กทม. ยังมาเจอมาเฟียจนได้
