งานจากค่ายสารคดีครั้งที่ 9
บรรพ์ โกศัลวัฒน์ : เขียน
ภูริพรรธน์ เลิศปัญญาโรจน์ : ภาพ

 

แมวช็อกการี

“หัวใจพี่แตกสลาย…ไปตั้งแต่ตัดสินใจเข้าสู่แวดวงค้าบริการเมื่อหลายสิบปีก่อน สมัยนั้นพี่ยอมมีเซ็กส์กับทุกคน ขอเพียงคนผู้นั้นมีเงินมาแลกกับมัน”

มณี จุดาบุตร หรือ ‘แมวช็อกการี’ หญิงหุ่นบางร่างเล็กนัยน์ตาคม วัย 46 ปี เกริ่นถึงความชอกช้ำสมัยเธอทนจมปลักขายพรหมจรรย์แลกกับเม็ดเงินมากว่า 30 ปี แม้วันนี้เธอจะพบชีวิตใหม่กับหนุ่มกรรมาชีพ แต่เธอเองก็ไม่แน่ใจว่า นี่คือชีวิตตนปรารถนา…

“พี่ฝันว่าอยากมีเงินสักก้อนไว้ไถ่ความสุขคืนมา แต่ไม่รู้ทำไมถึงหลงทางมาไกลขนาดนี้” แมวหยิบรูปศิลปินคนโปรดขณะใส่ชุดครุยมาให้ดู พร้อมเล่าว่า วันนี้ชีวิตตนคงไปไม่ถึงจุดนั้น…ด้วยฐานะทางบ้านยากจนจึงส่งเรียนได้แค่ชั้น ป 4. ทำให้ความฝันที่สักวันจะได้ใส่ชุดครุยหยุดลงเท่านี้ และความอัตคัดนี่เองได้บีบคั้นให้พ่อจำต้องพรากพี่น้องทั้ง 6 คนจากกันไปคนละทิศคนละทาง ส่วนแมวพ่อได้พามาฝากน้าชายที่กรุงเทพฯตั้งแต่อายุ 12 ขวบ

เป็นเวลาร่วม 5 ปีเต็มที่แมวไม่ได้ทำสิ่งใดนอกจากนั่งดูเด็กข้างบ้านไปโรงเรียนในช่วงเช้า พอตกบ่ายก็ช่วยงานบ้านประสาเด็กว่างงาน กระทั่งเย็นวันหนึ่งระหว่างกลับจากจ่ายตลาดเห็นหน้าโรงงานทอผ้าแถวพระประแดงเปิดรับเด็กช่วยงาน หารายได้เสริม แมวจึงเข้าไปสมัคร …

“เริ่มงานวันแรก ดีใจขนาดคิด พอได้เงินจะรีบกลับบ้านไปเลี้ยงดูพ่อแม่ ส่งน้องให้เรียนสูงๆ โดยที่ไม่รู้หรอกว่า เงินที่ได้ยังไม่พอค่ารถกลับบ้านเลย” แมวหัวเราะร่า แล้วเล่าต่อว่า

แม้จะรู้ภายหลังว่าเงินที่ได้ไม่พอค่ารถ ตนก็ยังไม่ล้มความตั้งใจ ยังก้มหน้าก้มตาหาเงินให้ได้สักก้อนแล้วค่อยกลับบ้าน…จนกระทั่งความเปลี่ยนแปลงในชีวิตก็มาถึง เมื่อแมวได้พบรักกับหนุ่มเมืองน่าน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่บ่มเพาะได้ไม่นาน แมวก็ตั้งท้องได้ 4 เดือน…

“มันเหมือนฝันร้ายที่ไม่ยอมตื่น…พี่ลังเลอยู่นานกว่าจะตัดสินใจบอกน้าชาย เชื่อไหม..พอน้ารู้รีบโทรฟ้องพ่อทันที พอวางสายเขาด่าพี่ไม่มีชิ้นดี ” แมวต่อบุหรี่มวนใหม่แล้วเล่าว่าเมื่อความกดดันได้ทับถมมาจนถึงขีดสุด ตนตัดสินใจละทิ้งปัญหาทุกอย่างหอบเสื้อผ้าหนีไปอยู่กับฝ่ายชาย แต่ดูเหมือนว่าทุกปัญหายังคงเกาะติดไม่ยอมจางหาย ยิ่งเฉพาะความฝันที่จะปลดเปลื้องความอัตคัดให้ครอบครัว มักมาทวงถามสัญญาในคืนที่ชายคนรักไม่อยู่บ้าน…

แมวใช้เวลาไตร่ตรองอยู่หลายอาทิตย์ ขณะที่ฝ่ายชายก็พยายามยื้อให้เธออยู่ต่อ โดยยื่นเงื่อนไข เลิกราเหนี่ยวรั้งเอาไว้ ท้ายที่สุดแมวตัดสินใจอุ้มลูกในครรภ์กลับบ้านเกิดหลังห่างหายไปกว่า 7 ปี แม้เบื้องลึกแมวจะรู้ดีว่าการกลับไปครั้งนี้ย่อมหมายถึงการแตกหักระหว่างเธอกับคนรัก

“พี่ยอมทิ้งผู้ชายคนหนึ่งดีกว่าให้พี่ทิ้งความฝัน แม้ฝันที่มีอยู่มันจะดูริบหรี่ก็เถอะ”

แมวพ่นควันบุหรี่ ก้มหน้าส่ายหัว แล้วทวนความหลังให้ฟังว่า ตนยังจดจำความรู้สึกแรกที่ย่างเท้าเข้าบ้านได้ พ่อยิ้มตอนรับหลังออกตามหาเป็นบ้าเป็นหลังอยู่พักใหญ่ ทุกคนในบ้านทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นจนตนอดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ แมวใช้เวลากว่า 2 ปีพักฟื้นจิตใจดูแลครอบครัวและลูกสาวก่อนที่แมวตัดสินใจจะออกไปเผชิญโลกอีกครั้ง

แมวออกเดินทางจากสุรินทร์สู่เมืองพัทยาตามคำเชิญของเพื่อนสาวที่ทำงานในอาบอบนวดแห่งหนึ่ง ตลอดการเดินทาง 5 ชั่วโมงแมวรู้สึกได้ถึงความย้อนแย้งภายในจิตใจระหว่างเม็ดเงินกับศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง เธอรู้ดีว่างานใหม่ที่กำลังจะไปทำมีความเสี่ยงมากเพียงใด….” ถ้าเราเจอพวกวิตถารจะทำไง ถ้าแขกไม่ใส่ถุงยาง เราจะเลี่ยงแบบไหน” คำถามต่างๆนานา ผุดขึ้นตลอดการเดินทาง แต่ทุกครั้งที่คิดถึงหน้าลูกสาวก็ดูเหมือนว่า มันคุ้มค่ากับสิ่งแมวจะต้องแลกมา

“หญิงสาวที่ก้าวเข้ามาสู่แวดวงนี้หลายคน ยอมทิ้งศักดิ์ศรี เพราะเห็นว่าได้เงินง่ายในเวลาสั้นๆ ” แมวบรรยายสภาพแวดล้อมให้ฟังว่า หญิงสาวทุกคนจะติดป้ายสีแสดงหมายเลขไว้แบ่งราคาค่าตัว ส่วนตนได้หมายเลข 243 ป้ายสีแดงหมายถึง ‘เด็กใหม่’ ราคา 1,800 บาท ครั้งละ 2 ชั่วโมง ถ้าแบบสุขงอมป้ายสีเหลือง ราคา 1,600 บาท ครั้งละ 2 ชั่วโมง ส่วนสาวไซด์ไลน์ป้ายสีชมพู ราคา 2,200 บาท ครั้งละ2 ชั่วโมง ถ้ามองให้ดีเราก็ไม่ต่างจากวัตถุเดินได้ ยิ่งเวลาเจ้าของร้านแนะนำเราให้แขกฟังยิ่งทำให้อดคิดไม่ได้

“ชอบแบบไหนเชิญเลือกเลยครับพี่ 282 , 280 , 291 ก็น่าอาบ บริการดี 2 ชั่วโมงเบ็ดเสร็จเลย ไม่ผิดหวังแน่นอน การันตีข้างในสวยบริการดี…สักพักเสียงเจ้าของร้านผ่านไมค์ 210 , 234 , 243 เชิญครับ” แมวเลียนเสียงล้อเลียนเจ้าของร้าน

แรกเริ่มสมัยแมวยังเป็นสาวป้ายแดง เธอยอมรับว่า ตนยังไม่กล้าออกแขก จนเจ้าของร้านต้องบังคับจึงจำยอมไปแบบไม่เต็มใจ… แขกคนแรกเป็นชาวอิตาเลียน ครั้งถึงโรงแรมแมวรีบวิ่งเข้าห้องน้ำปิดประตูขังตัวเองนานนับชั่วโมง ยกมือท่วมหัวด้วยความหวาดกลัว มีคำถามร้อยแปดวนเวียนอยู่ในหัว แขกคงตกใจกับพฤติกรรมของเราเลยเคาะประตูเรียกหลายครั้ง…อารมณ์ตอนนั้นเหมือนโดนเรียกเข้าหลักประหาร ใช้เวลาทำใจอยู่นานกว่าเราจะตัดสินใจเปิดประตูออกไป พอแขกเห็นคราบน้ำตาคงเวทนาให้เงินแถมปล่อยกลับ

นับจากวันนั้นภายในหนึ่งคืนแมวออกแขกไม่ต่ำกว่า 4-5 ครั้ง ครั้งละกี่คนขึ้นอยู่กับอัตราต่อรอง ไม่นาน! เธอกลายเป็นนางฟ้าขวัญใจนักท่องเที่ยวต่างชาติ จนนักท่องราตรีรายหนึ่งพูดขึ้นขณะร่วมรักกับเธอว่า ถ้ามาพัทยาแล้วไม่รู้จัก “แมวช็อกการี” แสดงว่ายังมาไม่ถึง

สิ่งตามมาพร้อมชื่อเสียง คือรายได้ต่อเดือนเข้ากระเป๋าไม่ต่ำกว่าแสน ไม่กี่ปีแมวปลดเปลื้องหนี้สินให้ทางบ้านหมดสิ้น สำหรับแมวนี่คือความภาคภูมิใจแรกในชีวิต แต่เมื่อเวลาล่วงเลยแมวจึงค้นพบว่า ผู้ชายทุกคนล้วนต้องการเสพสมกับสาววัยแรกรุ่น เรือนร่างทุกสัดส่วนยังอวบอัดรัดตึง ไม่หย่อนยานเหลวแหลกอย่างสาวใหญ่ หญิงรุ่นเยาว์จึงหาแขกได้ไม่ยาก

ช่วงวัยปริ่มเบญจเพศแมวเดินบนถนนสายสีดำเต็มตัว…ช่วงแรกของการทำงานแมวไม่เคยคิดลองใช้ยาเสพติดชนิดใด หากจะมีก็เพียงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ด้วยเหตุนี้ ‘ยาบ้า’ จึงเป็นสารเสพติดชนิดแรกที่แมวอนุมัติให้มันมีอำนาจต่อร่างกาย และทันทีที่มันการออกฤทธิ์เรี่ยวแรงมหาศาลก็ปลุกเร้าให้เธอลุกขึ้นทำงานได้อีกครั้ง…

” พี่คิดเพียงช่วงน้ำขึ้นให้รีบตัก ยิ่งเรามีแรงรับแขกมากเท่าไหร่ เงินก็เข้ากระเป๋าเรามากเท่านั้น บางวันออกแขก 6 คน เราไม่มีอารมณ์หลับหูหลับตาให้มันทำไป บางทีโดนทำทั้งน้ำตา เพียงแค่อยากได้เงินมาใช้ซื้อยา “

ยาเสพติดก็เหมือนกับการพนันที่มักยื่นความสุขให้ลิ้มลองเพื่อเชื้อเชิญให้ลุ่มหลง หลังจากนั้นจึงเอาคืนแบบทบต้นทบดอก สำหรับแมวทันทีที่ติดงอมแงมชีวิตของเธอก็สูญเสียทุกอย่างโดยไม่รู้ตัว

“เมื่อก่อนเสพยา เพื่อมีแรงทำงาน หาเงินส่งให้ทางบ้าน เดี๋ยวนี้เสพยา เพื่อมีแรงทำงาน หาเงินไปซื้อยามาเสพต่อ” แมวสารภาพว่า พอเริ่มติดก็ขาดมันไม่ได้ ต้องเล่นตลอดเวลาตั้งแต่เช้าจรดเย็น บางวันเสพบ่อยกว่ากินข้าว ชีวิตช่วงนั้นมันแทบไม่ได้คิดถึงครอบครัว นอกจากรับแขกให้มากเพื่อนำเงินมาซื้อยา

ทุกวันแมวต้องเสียเงินเพื่อแลกกับการซื้อยามาปัดเป่าความทุกข์ชั่วคราว แมวไม่เพียงหาซื้อมาเสพคนเดียวเท่านั้น หากยังมีน้ำใจเอื้อเฟื้อให้มิตรสหายร่วมอุดมการณ์ นี่อาจเป็นความงดงามเพียงสิ่งเดียวที่เธอยังเหลืออยู่ในตัวเธอขณะนั้น

แต่ระยะหลังดูเหมือนว่าแขกที่เคยได้จะกลับตาลปัตร 10 วันผ่านไปไม่มีแขกสักราย “วันนี้จะมีแขกหรือไม่” เป็นคำถามที่วกวนจนบางครั้งอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ด้วยความกลัดกลุ้ม เงินที่มีก็เริ่มร่อยหรอลงทุกวัน ข้าวของเครื่องใช้เริ่มถูกทยอยขายจนแทบหมดเกลี้ยง

กระทั่งคืนหนึ่งลูกสาวโทรมาหาหลังจากตนไม่ได้ติดต่อกลับไปหลายเดือน “ลูกสาวถามว่าแม่เป็นอย่างไร เมื่อไหร่จะกลับบ้าน” วินาทีนั้นแมวถึงฉุกคิดได้ว่าเราได้หลงลืมอะไรบางอย่างไป คืนนั้นแมวตัดสินใจไปจากพัทยา

“ถ้าพี่คิดจะออกจากวงจรนรกต้องตัดใจไปจากที่นี่ ถ้าขืนอยู่ต่อเชื่อเถอะ…ชาตินี้พี่ก็เลิกยาไม่ได้

“ตอนที่ออกจากพัทยา ในใจลึกๆอยากกลับบ้านไปอยู่กับลูก ย้ำกับตัวเองว่า พอแล้ว เข็ดแล้ว เอาเข้าจริงเราก็ยังกลับไม่ได้… ความฝันพี่ยังไม่เป็นจริง..”

หลังจากที่แมวทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวในพัทยามาหลายปี แมวได้กลับมาตรงจุดเริ่มต้นอีกครั้ง แต่ความกร้านโลกเร็วกว่าวัยอันควรทำให้แมวรู้ดีว่า เธอจะสานฝันให้เป็นจริงได้ที่ไหน แมวขึ้นรถทัวร์มุ่งสู่ภูเก็ตเพื่อไปเป็น ‘อะโกโก้’

” พี่ต้องแต่งตัวให้โดดเด่น ไม่ใช่จะไปดินเนอร์กับชายหนุ่มในฝัน หากเตรียมตัวไปปรนเปรอเหล่านายพรานผู้ไล่ล่าหิ่งห้อยในยามค่ำคืน” แมวทำน้ำเสียงประชดต่อชีวิตที่ผิดพลาดแล้วเล่าว่า ตนก็เหมือนดวงดาวที่กำลังเปล่งแสงอยู่บนเวที เรามีหน้าที่โยกเรือนร่างโลมเล้าแสงไฟไปตามจังหวะทรานซ์ ตีสีหน้าเย้ายวนหลอกล่อสายตาผู้ชายให้จับจ้องมาที่เรือนร่างเปลือยเปล่า สำหรับตนรู้ดีว่าการดึงสัญชาตญาณดิบของเหล่านักล่าออกมาให้ได้มากที่สุด หมายถึง จำนวนเม็ดเงิน ปากท้อง และความฝัน

ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แมวก็ไม่ต่างจากดอกไม้บานใกล้โรยรา กลีบใบบอบช้ำ ปรากฏริ้วรอยด่างดำรอวันแห้งติดต้น แมวรู้ดีว่า แม้ตนจะจัดจ้านเชิงกาม แต่ด้วยอายุที่เพิ่มสูงขึ้น ประสบการณ์มากขึ้น แต่รายได้กลับน้อยลง คืนหนึ่งมีฝรั่งหน้ามืดเรียกใช้บริการสักคนก็ถือว่าดีถมถืดแล้ว

“อาชีพนี้พออายุเริ่มแตะเลขสาม ถ้าไม่ดูแลตัวเองดีๆก็ยากที่รายได้จะดีเหมือนเดิม สาวหลายคนพออายุเข้าใกล้สามสิบ ก็ผันตัวเองเป็นภรรยาเช่าให้พวกฝรั่ง” แมวหยิบภาพถ่ายคู่กับ โอลิเวอร์ แล้วขยายความว่า หลังจากเต้นอะโกโก้ได้ 4 ปี ตนก็พบรักกับโอลิเวอร์ ฝรั่งตาน้ำข้าวชาวเยอรมัน ที่คอยมาเทียวไล้เทียวขื่ออยู่หลายหน ทั้งคู่ต่างถูกใจจึงขอคบหาดูใจฉัน ‘ผัวเมีย’

” พี่แค่อยากเป็นหนูที่ตกถังข้าวสารก็เลยตอบปากรับคำไป” แมวหยิบมือถือเปิดเพลง You Know I’m No Good ของ Amy Winehouse พร้อมเปรยว่า “เปิดเพลงนี้ทีไรคิดถึงโอลิเวอร์ทุกที” ตลอดเวลาของการครองรักโอลิเวอร์เลี้ยงดูปูเสื่อให้แมวอิ่มหมีพีมัน ใช้ชีวิตหรูหราฟู่ฟ่าสุดเหวี่ยงอย่างที่แมวไม่เคยได้รับจากชายคนไหน..ด้วยเหตุนี้แม้อายุจะต่างกันราวปู่หลานแต่หาใช่อุปสรรคสำหรับแมวไม่…ทั้งคู่คบหาดูใจได้ 2 ปี ธุรกิจบาร์เล็กๆใจกลางภูเก็ตก็ก่อตัวขึ้น

ช่วงแรกธุรกิจบาร์ของแมวอยู่ในช่วงขาขึ้น เงินสะพัดนับกันไม่ไหว แมวมีเด็กสาวในสังกัดไม่ต่ำกว่า 20 คน ทุกคนคือเงาสะท้อนแมวครั้งก้าวสู่ธุรกิจขายเรือนร่างใหม่ๆ ทุกคนมีความฝันไม่ผิดแปลกไปจากเธอเมื่อ 20 ปีก่อน ทว่าเด็กเหล่านั้นหารู้ไม่ว่าเส้นทางสายนี้ มันต้องแลกหลายสิ่งหลายอย่างมากกว่า เรือนร่างและศักดิ์ศรี

“บางครั้งมีเด็กมาสมัคร เราก็คิดในใจว่าอย่ามาทำเลยหนู แต่พูดไปแบบนั้นไม่ได้ เพราะ ถ้าพูดไปเราเองที่จะแย่…” ในวันที่แมวมีเงิน มีบาร์ มีเงินส่งให้ครอบครัว มีทุกอย่างที่เธอเคยคิดฝัน… แต่ข้างในแล้วเธอยังมีความทะเยอทะยานอยากมีชีวิตที่ดีกว่า และคำว่าความทะเยอทะยานอยากได้ อยากมีนี่เองที่ทำให้ชีวิตของแมวต้องกลับมายืนในจุดเดิมอีกครั้ง…

หลังธุรกิจกำลังราบรื่น ทุกอย่างเริ่มลงตัว เงินจากการทำอาชีพนี้ทำให้ชีวิตแมวเปลี่ยนไป เธอมีรถมีเสื้อผ้าชุดละเป็นหมื่น ขณะเดียวกันก็มีผู้ชายเข้ามาพัวพันมากมาย เกือบทุกคนสร้างภาพให้เธอฝันถึงชีวิตทีดีกว่าการสร้างรายได้บนเรือนร่างของหญิงสาว บรรจบกับช่วงนั้นโอลิเวอร์ไม่ค่อยอยู่เมืองไทยทำให้เธอเผลอใจจนถูกจับได้ในที่สุด

” มารู้ตอนหลังว่าเพื่อนสาวเป็นคนโทรไปบอกโอลิเวอร์ว่าเรานอกใจ……พี่ไม่เสียดายหรอกแค่ผู้ชายคนเดียว เสียดายเงินที่เคยได้มากกว่า”

ผลกระทบไม่เพียงแค่ความสัมพันธ์ที่สั่งสมมาแรมปี หากหมายรวมธุรกิจที่กำลังรุ่งโรจน์ยังถูกตัดท่อน้ำเลี้ยง ไม่ถึงปีสิ่งที่เคยมีค่อยๆหายไปทีละอย่างสองอย่าง เด็กสาวในสังกัดพอเห็นธุรกิจดูท่าไม่รอด ก็ลาออกไปหางานที่ดีกว่า ส่วนชายที่สร้างภาพฝัน ครั้งรู้ว่าเธอกำลังตกอับก็โบกมือลาอย่างไร้เยื่อไย

หลังจากพาตัวเองทะยานขึ้นไปอยู่บนฟ้า สุดท้ายแมวก็ดิ่งม้วยลงมาสู่ดินเหมือนเดิม แมวตัดสินเซ้งร้านใช้หนี้ เหลือเงินติดกระเป๋า 2,154 บาทกลับสุรินทร์ ตลอดระยะเวลา 15 ปีที่เผชิญโลกต่างถิ่น อย่าว่าแต่มองไม่เห็นว่าอะไรคือความสุขที่แท้จริง ในวัยที่ผ่านโลกมาแค่เสี้ยวชีวิต มันยังมีอีกหลายสิ่งที่หญิงสาวความรู้ ป.4 อย่างเธออยากที่จะตกผลึกและเข้าใจ…การกลับบ้านในครั้งนี้จึงแตกต่างกับครั้งที่ผ่านมา

“พี่ด่าตัวเองมาโดยตลอด ตั้งแต่วันที่พี่ทิ้งลูกมาสร้างตัว ใจพี่ก็มุ่งแต่หาเงินเพื่อชีวิตที่ดี แต่พอตั้งตัวได้ก็ไม่เคยคิดกลับไป พอถึงคราวอับจนถึงคิดจะกลับบ้าน” แมวยิ้มแห้งๆราวกับเสียดเย้ยในโชคชะตาและวาสนาของตัวเอง

ครั้งถึงบ้านคืนแรกสองแม่ลูกนอนคุยกันจนดึกดื่น ต่างฝ่ายต่างมีเรื่องราวมากมายพรั่งพรูมาเล่าสู่กันฟัง มีหลายเรื่องที่แมวฟังแล้วอดตื้นตันกับลูกสาวคนนี้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องลูกยอมรับและไม่อายที่แม่ของตนทำอาชีพอะไร ขณะเดียวกันก็อดสะเทือนใจไม่หายเมื่อรู้ว่าเพื่อนลูกบางคนล้อเลียนเราต่อหน้าลูกผู้บริสุทธิ์

” ความเป็นแม่ลูก แม้ไม่ได้เจอกันเป็นปีๆ กลับมาเจอกันอีกทีความรู้สึกก็ยังเหมือนเดิม คืนนั้นพี่นอนกอดลูกทั้งคืน เป็นคืนที่หลับสนิทที่สุดในรอบหลายปี”

อย่างที่ใครๆมักบอกว่าช่วงเวลาแห่งความสุขมักอยู่กับเราไม่นาน…เมื่อฐานะการเงินไม่เปิดโอกาสให้แมวจำหลักอยู่กับบ้าน แต่การกลับตั้งต้นใหม่ในสายอาชีพเดิม คือทางเลือกสุดท้าย และดูเหมือนว่าตลอดชีวิตของแมวความพยายามไม่เคยมาพร้อมกับโอกาส ทุกวันสาวร่างบางเดินกอดวุฒิ ป.4 ไปของานทำตามโรงงานทั่วอีสาน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครรับ

ระหว่างว่างงานการหาเพื่อนไว้ปรับทุกข์คือสิ่งจำเป็นในชีวิตช่วงนั้น ไม่นานแมวก็ได้มิตรสหายเป็นคนงานก่อสร้างละแวกบ้าน และทำให้เธอได้พบกับ นุช หนุ่มกรรมกรผมยาว หุ่นล่ำสัน ทั้งคู่ชอบพอกันแมวจึงตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ในสายกรรมมาชีพหญิง

ในวัย 46 ปีที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาแบบครบสูตร แมวยืนยันว่า ชีวิตทุกวันนี้สบายใจมากกว่าในวันที่ต้องทนแรงกดทับของชายแปลกหน้าที่ต้องพานพบวันละหลายๆ รอบอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง แต่ถึงอย่างไรแมวก็ไม่แน่ใจว่า สิ่งที่เธอเป็นอยู่ทุกวันนี้ คือชีวิตที่ตนปรารถนาและจะอยู่กับมันไปได้ตลอด

“ชีวิตทุกวันนี้พี่พยายามไม่ยึดติดกับอะไรแล้ว ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ เสื้อผ้า เงินทอง สิ่งที่ทำให้คิดได้ ไม่ใช่เพราะรู้สึกพอ แต่เป็นเพราะพี่ได้อะไรมาหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นชีวิตที่มั่งมีหรือว่ายากจน สุดท้ายความสุขของพี่ก็เป็นเพียงแค่ความฝัน เมื่อตื่นขึ้นมาก็รู้ว่าภาพความฝันนั้นไม่เคยมีอยู่จริง” แมวทิ้งท้ายแล้วลุกไปไซต์งานก่อสร้าง

……………………………..