วันชัย ตัน /ภาพประกอบ : Din-Hin
ทุกวันนี้โรมิโอหนุ่มตามชนบทจึงมองหาจูเลียตที่ตั้งใจจะใช้ชีวิตเป็นสาวชาวไร่ได้ยากขึ้น
ช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒ สินค้าเกษตรของออสเตรเลียที่มียอดจำหน่ายสูงก็คือขนสัตว์และเมล็ดพืช ทำให้มีการจ้างงานในชนบทกันมาก แต่ช่วงหลังสงคราม การเติบโตของภาคอุตสาหกรรมทำให้คนในชนบทหลั่งไหลเข้าสู่เมือง จนทุกวันนี้ประชากรออสเตรเลียอาศัยอยู่ในเมืองเสียร้อยละ ๘๔
สาวในชนบทจึงหาทำยายากเต็มที
งานบีแอนด์เอสที่มีหนุ่มสาวเข้าร่วมนับพันคน จึงจัดขึ้นเพื่อให้ไอ้หนุ่มบ้านนอกได้มองหาว่าที่เจ้าสาวของตัวเอง
ชายหนุ่มที่มางานจะแต่งตัวด้วยชุดทักซิโด รองเท้าบูต สวมหมวก ส่วนผู้หญิงจะนุ่งกระโปรงผ้าแพรที่เย็บกันเอง รวมทั้งสวมกางเกงยีนและรองเท้าบูต
ในงานมีการเต้นรำกันสุดเหวี่ยง พอถึงเที่ยงคืน ชายหนุ่มที่ดื่มเหล้าได้ที่ก็จะแสดงความเป็น “แรมโบ้” ให้สาว ๆ คอยเชียร์ ด้วยการชกต่อยกันอย่างดุเดือด โดยมีดนตรีบรรเลงประกอบอย่างเมามัน
งานเต้นรำมักจบลงด้วยแรมโบ้ปากแตก ในสภาพคลุกฝุ่น เสื้อฉีกขาด และกลิ่นเหล้าคลุ้ง
ไอ้หนุ่มเหล่านี้หารู้ไม่ว่า พฤติกรรมการชกต่อยอวดสาวไม่ได้ทำให้สาว ๆ รู้สึกถึงความเป็นชาย แต่ยิ่งทำให้สาว ๆ กลัวที่จะมาใช้ชีวิตด้วย
มิเชล เบส อายุ ๑๘ ปี อาชีพช่างตัดผม มาร่วมงานเต้นรำเป็นครั้งแรก กล่าวว่า
“ฉันจะไม่มีวันเลือกผู้ชายขี้เหล้าเหล่านี้มาเป็นคู่ครอง เพราะกลัวว่าพอไปอยู่ด้วยแล้ว เขาจะเห็นฉันเป็นกระสอบทราย”
ในขณะที่นายบาร์เนตต์กล่าวว่า สาวโสดที่อยากอยู่ในชนบทกับเขา ล้วนเรียกร้องเงินทองมากมายเกินกว่าที่เขาจะหามาปรนเปรอได้
ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ปัจจุบันไอ้หนุ่มออสซีหลายคน นิยมอิมพอร์ตสาวจากต่างแดนมาเป็นคู่ครอง
สาวไทยคนใดที่คิดว่าจะประมือกับไอ้หนุ่มออสซีได้ อย่ารอช้านะครับ
