เรื่อง : ณัฐกานต์ อมาตยกุล
ภาพ : ประเวช ตันตราภิรมย์
เดินขึ้นช่องบันไดมืดสลัวอย่างช้า ๆ เสียงฝีเท้าของพวกเราดังสะท้อน ตึง ตึง ตึง ไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร หรือมีฝีเท้าที่เกินมาหรือไม่ อุณหภูมิต่ำจากเครื่องปรับอากาศทำให้ขนแขนเราลุกชัน
เมื่อโผล่พ้นบันไดผ่านประตูกระจกบานเลื่อนเข้าสู่ห้องประชุม เขายืนอยู่ตรงนั้น ท่ามกลางความมืดมิดของวงการการ์ตูนไทย ชูวัตถุบางอย่างในมือ ลักษณะแบนบางเคลือบมันสะท้อนแสงไฟ อาจเป็นของขลังสู้กับศาสตร์ร้ายที่ทำให้ห้องนี้สว่างไสวเป็นพิเศษ แว่นตาวิบวับนั้นทำให้เรานึกถึงการ์ตูนสืบสวนสอบสวนซึ่งซ่อนเร้นสายตาที่แท้จริงของตัวละคร… เขาคือใครกันนะ
อาจไม่ใช่จอมเวทย์ แต่ก็ใกล้เคียง เขาคือ ตติยะ ศรียะพันธ์ บรรณาธิการบริหารสำนักพิมพ์พูนิก้า คอมมิค ผู้ปลุกกระแสความคลั่งไคล้การ์ตูนไทยให้ การิน ปริศนาคดีอาถรรพ์ การ์ตูนเนื้อเรื่องไทย ลายเส้นสไตล์ญี่ปุ่นจอมขมังเวทย์ที่ผงาดขึ้นมาหลังจากนิตยสารการ์ตูนหลายหัวปิดตัวลง จนผู้คนทดท้อคิดไปว่าวงการนี้มีอาถรรพ์ ! แม้แต่ตติยะเองก็เคยผ่านความล้มเหลวนั้นมาเมื่อ ๑๕ ปีก่อน
“การ์ตูนไทยเป็นทองมาตลอด ไม่มีช่วงซบเซาหรอกครับ” เขาส่ายหัว ยิ้มมุมปาก แล้วขยายความต่อว่า มีนักเขียนการ์ตูนไทยพร้อมแจ้งเกิดมากมาย แต่ตลาดยังไม่ตอบโจทย์ ซ้ำทำให้พวกเขาต้องทนอยู่ในวังวนการแข่งขันราคาอย่างดุเดือด ขาดแคลนบรรณาธิการด้านการ์ตูนให้คำแนะนำ และไม่มีการสำรวจความต้องการของนักอ่าน
วาดผังกฎแห่งกรรมกางออกตรงหน้าแล้ว ตติยะก็เขียนยันต์กันความล้มเหลวเสียตั้งแต่ต้น
เบื้องหลังความสำเร็จของการิน ไม่ใช่แค่นักวาดการ์ตูนระดับเทพฉายเดี่ยว แต่คือทีมการ์ตูนการินซึ่งประกอบด้วยทีมบรรณาธิการ นักเขียนเนื้อเรื่องอย่าง “อัยย์” และทีมนักวาดการ์ตูน “Black Tohfu” ออกแบบเนื้อหาร่วมกัน
“ผมมีปรัชญาสามเส้า หมายถึงเราต้องทำงานที่ทั้งนักเขียนอยากเขียน ทีมงานอยากทำ และนักอ่านอยากอ่าน นักเขียนนักวาดเป็นครีเอทีฟในการลงรายละเอียด แต่งเรื่อง เขียนภาพ และออกแบบคาแร็กเตอร์ให้สวย บรรณาธิการมีหน้าที่เก็บข้อมูล วิเคราะห์ตลาด ค้นหาเรื่องที่คนอยากอ่าน แล้วมาคุยกับนักเขียน นักวาด”
ในที่สุดพลังสามเส้าหลอมรวมกันกลายเป็น “การิน” หมอผีหนุ่มในชั้นเรียนมัธยมฯ ปลาย ผู้ปรารถนาญาณอาถรรพ์จาก “ลัลทริมา” เด็กสาวจิตใจอ่อนโยนที่ดันมีพลังดังกล่าวอยู่ในตัว เนื้อเรื่องผสานแฟนตาซีแบบผีไทยกับนิยายสืบสวนสอบสวน จึงไม่แปลกหากในลายเส้นที่แสนเป็นญี่ปุ่นนั้นจะมีลูกประคำ หนุมาน หรือศัพท์อย่างคำว่า “นิพพาน” โผล่ในเรื่อง หรือมีชื่อตอน
ล้ำ ๆ อย่าง คดีที่ ๑ คืนลอยกระทงสีเลือด คดีที่ ๗ บายศรีสังหาร หรือคดีที่ ๑๐ ตุงหนังมนุษย์
การินคลี่คลายในแต่ละคดี แต่เนื้อเรื่องต่อเนื่องกันเป็นซีรีส์ขนาดยาว ปัจจุบันออกมาทั้งหมด ๓๘ เล่ม ทั้งเล่มธรรมดาและตอนพิเศษ ยอดขายรวมทะลุล้านเล่ม หรือเฉลี่ยราว ๓ หมื่นเล่มต่อฉบับ ความพิเศษของการินคือการออกการ์ตูนคู่กับนิยายมาตั้งแต่แรกเริ่ม เป็นการเพิ่มความสมบูรณ์ของเรื่องราวในองค์รวม และมีการดัดแปลงสร้างเป็นภาพยนตร์เพื่อเอาใจกลุ่มแฟนคลับ
“บางคนอาจจะบอกว่าเรื่องผีไทยมันเชย หรือชอบพูดว่าสังคมไทยควรจะมีเหตุมีผลเป็นวิทยาศาสตร์ แต่หมวดหนังสือที่ตายที่สุดในบ้านเราคือหมวดวิทยาศาสตร์ ย้อนกลับไปดูสถิติภาพยนตร์หนังผีขายดีทุกเรื่อง เมื่อเห็นแล้วว่าไสยศาสตร์โดนใจคน และเข้าถึงรากวัฒนธรรมคนไทยมาก เราก็ต้องกลับมาคิดว่าจะนำเสนออย่างไรให้ดูไม่เชย เห็นภาพหมอผีมานั่งงึมงำ เป็นผีตุ้งแช่แบบเดิม ๆ”
ท่ามกลางการ์ตูนราคาย่อมเยาบนแผง การินดูเป็นหมอผีหนุ่มหล่อที่ค่าตัวสูงเป็นพิเศษ แต่ก็ยังขายดิบขายดีจนน่าสงสัยว่าพกปลัดขิกไว้หรืออย่างไร ตติยะให้คำตอบว่า นี่ไม่ใช่ราคาที่แพง
แต่เป็นราคาการ์ตูนที่ควรจะเป็นมานานแล้ว
“มีคนชื่นชอบวงการการ์ตูนเยอะ แต่พวกเราเองไปบีบมูลค่าให้มันต่ำ” ตติยะกล่าว พร้อมชูหน้าปกการินและหัวหนังสือที่ผ่านการลงทุนและออกแบบอย่างสวยงามซึ่งเป็นเหตุผลที่คนเต็มใจจะจ่าย แทนที่จะแข่งขันในสงครามราคา เขาหาวิธีสร้างมูลค่าเพิ่มให้การ์ตูนไทยเพื่อเป็นทางออกจากอาถรรพ์ความล้มเหลว นอกจากนี้หนังสือยังเป็นมวลสารปลุกเสกความสำเร็จในอุตสาหกรรมอื่นได้อีกมากมาย
“ผมไม่เรียกว่าเป็นการ์ตูนการิน แต่เรียกว่า ‘คอนเทนต์’ การิน” ตติยะมีแนวคิดว่า การ์ตูนไม่ควรหยุดแค่สื่อสิ่งพิมพ์ แต่ต้องมองไกลสู่การสร้างเกม แอนิเมชัน ภาพยนตร์ ฯลฯ อย่างไรก็ตามหนังสือยังเป็นแหล่งทดลองตลาดที่ต้นทุนต่ำที่สุดเพื่อสำรวจว่าเรื่องไหนจะไปต่อได้
เช่นเดียวกับการ์ตูนเรื่องยาวทั้งหลายที่นานวันเข้ายอดขายอาจลดลงเพราะแฟนการ์ตูนกลุ่มเดิมเลิกราไป การินเองก็ต้องหากลยุทธ์ใหม่ ๆ สร้างสรรค์เนื้อหา หรือเป็นตัวกลางแนะนำให้แฟนกลุ่มเดิมได้รู้จักการ์ตูนเรื่องใหม่ผ่านนิตยสาร Black
“เรายังไปไม่ถึงจุดอิ่มตัวนั้น แต่รู้ว่ามันจะมาถึงแน่ ๆ” อาจเป็นจุดแข็งของพูนิก้าฯ ที่ดำเนินกิจการควบคู่มากับเครือ อี.คิว. พลัส ผู้ผลิตการ์ตูนความรู้ การินจึงได้รับการดัดแปลงเป็นการ์ตูนสำหรับเด็กเพื่อสร้างฐานนักอ่านรุ่นเยาว์ที่กำลังเติบโตมาเป็นนักอ่านรุ่นใหญ่
“เราต้องเปิดประตูสร้างฐานจำนวนนักอ่านกลุ่มใหม่เพิ่มขึ้นเพื่อหนีจากจำนวนคนที่เลิกอ่านไปให้ได้” การินเป็นหมอผีไทยที่ไม่งมงายกับการท่องคาถาเพียงอย่างเดียว เพราะเขาเรียนรู้จากโมเดลการ์ตูนญี่ปุ่นและการ์ตูนมาร์เวลที่ขยันสร้างภาพยนตร์อยู่เสมอเพื่อดึงดูดให้คนหันมารักตัวละคร
เขาอาจเป็นจอมขมังเวทย์ที่มีพลังฟื้นคืนชีพครั้งแล้วครั้งเล่า จึงอยู่ยงบนแผงมากว่า ๙ ปี หรือแท้จริงแล้วอาจเป็นคณิตศาสตร์ที่คำนวณมาอย่างดีเพื่อตอบโจทย์ความหวังที่มีต่อวงการการ์ตูนไทย
เสียงประตูบานเลื่อนปิดงับอย่างช้า ๆ ตามหลัง
