อาทิตย์ประทับใจ บทบันทึกเรื่องท้องถิ่น ภูมิปัญญา สิ่งหลงหูหลงตาคนคนรุ่นใหม่ ไม่ให้เลือนลับกับกาล
ผมขับรถเข้าไปในพื้นที่อีกครั้ง แบบไม่แสดงตัวและไม่มีเป้าหมายใด
กระบี่มีถนนสายหลักของภาคใต้ หมายเลข ๔ เพชรเกษม ผ่ากลางจากด้านเหนือลงใต้ ฟากขวาของถนนคือแนวฝั่งขนานขนาบไปจนสุดแดน ข้ามสู่อีกจังหวัด
พ้นจากตัวเมืองกระบี่ลงมา ไม่ว่าจะเลี้ยวขวาเข้าสู่เส้นทางท้องถิ่นสายใด ก็มักไปสุดทางที่ฝั่งทะเลทั้งสิ้น
แถวอำเภอเหนือคลอง ชายหาดไม่เลื่องชื่อด้านการท่องเที่ยว แต่ก็มีชายหาดที่สงบ สวยงามแบบบ้านๆ อยู่หลายแห่ง ผมเคยเข้าไปแถวนั้นช่วงกระแสต่อต้านโรงไฟฟ้าถ่านหินกระบี่กำลังระอุเดือด พื้นที่ตึงเครียดคนภายนอกเข้าออกถูกจับตามองอย่างเข้มงวด
สถานการณ์ตึงเครียดผ่านไปแล้ว เป็นช่วงพักรบระหว่างรอทำประชาพิจารณ์ครั้งใหม่ แต่เส้นทางสู่ชายทะเลคล้ายตกอยู่ในสงครามเย็น
ป้ายประกาศจุดยืนเรียงรายอยู่ตามรั้วบ้านและริมทาง ชุมชนที่มีสายสัมพันธ์กับโรงไฟฟ้ามาแต่เดิม ชูป้ายสนับสนุน
ขณะชุมชนพื้นบ้านที่ผูกพันกับวิถีการประมงและท้องทะเลประกาศคัดค้านอย่างแข็งขัน
เป็นสถานการณ์ใหม่ที่เพิ่งมีหลังการมาของโรงไฟฟ้าถ่านหิน
ผ่านเส้นทางสายความขัดแย้ง ไปออกชายทะเลที่หาดยาว ในตำบลตลิ่งชัน
หาดทรายไม่ขาวเนียนอย่างที่ท่องเที่ยว แต่เป็นหาดที่ปูรายไปด้วยเศษเปลือกหอยชิ้นเล็กชิ้นน้อยกับตะกอนปากแม่น้ำสีขุ่น แต่เข้าใจได้ทันทีถึงความอุดมสมบูรณ์ของท้องทะเลแถบนั้น และเล่นน้ำได้อย่างสบายใจเหมือนหาดส่วนตัวหน้าหมู่บ้าน
เตร็ดเตร่ไปตามถนน Local Road เลียบชายหาด บางช่วงไปนั่งฟังเสียงคลื่นล้อระยิบแดดอยู่ใต้ร่มไม้ป่าชายเลน จากเที่ยงจนล่วงบ่าย จากน้ำสูงจนน้ำลง เสียงเรือแล่นก้องท้องน้ำไม่มีว่างเว้นเอาเสียเลย
“นั่นไง หัวโทงเพียบน้ำมาแบบนั้น คงได้มาเต็มลำอีกล่ะ”
แว่วเสียงผู้เฒ่ามุสลิมเปรยกบเพื่อนวัยไล่เลี่ยกัน น้ำเสียงยินดีกับพวกคนหนุ่มฉกรรจ์ที่ออกไปกรำงานกลางทะเล และคืนฝั่งแต่ละวันอย่างมั่งคั่ง
“หน้านี้ตักแมงกะพรุน ลำหนึ่งได้วันละเป็นพันหรือหลายๆ พัน”
ผู้เฒ่าเล่าเมื่อถูกถามถึงสินในเรือ ที่มุ่งหน้าจากเส้นขอบฟ้ามาลิบๆ แต่แกดูออกว่าเพียบน้ำ
ลำแล้วลำเล่า เรือหัวโทงพื้นบ้านแล่นผ่านปากแม่น้ำกลับสู่หมู่บ้านไม่ขาดสาย ตลอดทั้งบ่ายตลอดทั้งวัน
ไม่ต้องอธิบาย ไม่ต้องมีคำบรรยายอะไรอีกแล้ว ว่าท้องทะเลแถบนั้นอุดมสมบูรณ์แค่ไหน
ผมคิดถึงจุดเปลี่ยนที่ทำให้เจ้าของบริษัทน้ำมันเปลี่ยนใจ ไม่ตั้งโครงการขนาดยักษ์บนชายหาดแห่งนั้นใน “Local Hero”
บางทีถ้าเจ้าของโครงการโรงไฟฟ้าถ่านหินกระบี่ มีเวลาได้มาอ้อยอิ่งแถวหาดยาว-แหลมหินบ้าง
ผมคิดว่าเขาก็อาจเปลี่ยนใจ
วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง
นักเขียนประจำกองบรรณาธิการ นิตยสาร สารคดี ที่มีผลงานตีพิมพ์ทั้งในนิตยสาร และตีพิมพ์รวมแล่มมากมาย อาทิ แผ่นดินนี้ที่อีกฟากเขา และแสงใต้ในเงามรสุม และ อีสานบ้านเฮา
