#กายไม่อาจกั้นใจจงรัก
โดยไม่ได้นัดหมาย
คนสูงวัยและกายไม่พร้อมกลุ่มใหญ่มารวมกันที่โรงพยาบาลศิริราช ในเช้าวันที่ ๒๖ ตุลาคม ๒๕๖๐
ส่วนมากมาโดยลำพัง มีจิตอาสาคอยให้ความช่วยเหลือ
“ขาเจ็บ หมอนัดผ่าตัดต้นเดือนหน้า แต่วันนี้ต้องมา พูดได้คำเดียวเพราะรักในหลวง” สุพร กาญจน์วิเศษ พูดจากบนรถเข็น
เธอเดินทางจากรามอินทรามาถึงศิริราช ตั้งแต่เที่ยงวันที่ ๒๕ ตุลาคม ค้างคืนในโรงพยาบาล พอตีสาม จิตอาสาพามาเข้าคิวรอลงทะเบียนวางดอกไม้จันทน์
เธอได้คิวที่ ๘ และได้วางดอกไม้จันทน์แถวที่ ๒ ของกลุ่มวีลแชร์ พร้อมกับ ดิลก ดุษฎีวนิช ที่เดินทางมาจากบางแคเพียงลำพังเช่นกัน
“ลูกไปวางที่นครปฐม ภรรยาก็ขาไม่ดี ผมนั่งแท็กซี่มาคนเดียว”
เช่นเดียวกับ ปราณีต บุญญานุวัตร คุณยายวัย ๘๕ ปี อาศัยอยู่ย่านศิริราช ลูกสาวเป็นข้าราชการไปร่วมพิธีที่สนามหลวง แต่ยายเลือกนั่งจักรยานยนต์รับจ้างมาศิริราช
“ยายยังไหว แต่จิตอาสาบอกให้นั่งรถเข็นเขาว่าต้องเดินไกล กลัวยายจะไม่ไหว ยายมาวางดอกไม้ขอให้ท่านไปสู่สรวงสวรรค์ ประชาชนจะทำบุญไปให้ทุกวัน”
ขณะที่ดิลกเล่าความในใจที่ทำให้เขาต้องมาที่นี่ในวันนี้ว่า
“รู้สึกใจหายตั้งแต่วันแรก แต่วันนี้ยิ่งหนักเพราะท่านจะหายไปเลย จะหาอย่างไรก็หาไม่เจอแล้วในชาตินี้ หรือเกิดอีกสิบชาติก็อาจไม่เจอ”
ข้าราชการเกษียณ วัย ๗๘ ปี พูดด้วยเสียงสะอื้น น้ำตารื้น
เรื่องและภาพ : วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง
