“แค่พอกินก็พอใจ”

เรื่องและภาพ พรรษา จงไพบูลย์กิจ (Punk Punza)
ผลงานจากนักเล่าเรื่อง “บางจากสร้างนักเขียนเยาวชน” ปี 7
เล่าเรื่องด้วยภาพ “ตามรอยศาสตร์พระราชา”
@แก่นมะกรูด อ.บ้านไร่ จ.อุทัยธานี

“หิวเมื่อไรก็แวะมา” สำหรับคนกรุงอย่างเราๆ เซเว่นอีเลฟเว่นคงจะเป็นที่ที่หลายคนนึกถึงในยามหิว แต่สำหรับคุณลุงนบ “วันนบ ขอสุข” ชาวไทย-กะเหรี่ยง เจ้าของไร่อุ๊ยกื๋อ อำเภอบ้านไร่ จังหวัดอุทัยธานี มีร้านสะดวกซื้อที่ใหญ่และสินค้าไม่เคยขาดอยู่ในสวนหลังบ้านของตัวเอง

ข้าว ปลา ผัก ผลไม้ ทุกอย่างที่กล่าวมาสามารถหาได้ในสวนของลุงนบ …ย้อนไปเมื่อปี 2559 เขาได้เริ่มเปลี่ยนมาทำเกษตรตามศาสตร์พระราชา ตามนิยามที่เขาพูดว่า “พออยู่ พอกิน พอใช้ พอร่มเย็น” เป็นเวลากว่า 3 ปีแล้วที่ลุงนบสามารถหาอาหารการกินได้ในสวนของตนเองโดยแทบไม่ต้องซื้อของจากข้างนอกเลย ทั้งนาข้าวพันธุ์พื้นเมือง สวนผลไม้ผสมผสาน ที่ปลูกทั้งกล้วย มะละกอ สตรอว์เบอร์รี ส้มโอ และผลไม้ตามฤดูกาลอื่นๆ นอกจากผลหมากรากไม้ก็ยังมีแปลงผักปลอดสารพิษ อุดมไปด้วยผักสลัด ผักชีลาว ผักบุ้ง กะเพรา คะน้า มะเขือยาว และผักอีกมากมายนอกเหนือเกินจะกล่าวจากนี้ หากจะถามหาปลาดุกและปลานิลเลิศรสก็เอาแหไปหว่านจากบ่อมากินได้ เรียกได้ว่าเป็นซูเปอร์มาร์เกตขนาดย่อมๆ ได้เลย

อาหารของที่นี่ปรุงอย่างง่ายๆ ผักสดทั้งหลายบ้างก็นำมาลวก บ้างก็กินสดๆ ปลาที่เพิ่งจับมาได้นำไปแกง ย่าง หรือทอด แล้วแต่ว่าวันไหนอยากจะกินแบบใด ข้าวกะเหรี่ยงที่ปลูกเองก็หุงด้วยวิธีแบบโบราณที่เรียกว่า “หุงเช็ดน้ำ” การหุงแบบนี้นอกจากจะได้กลิ่นหอมจากเตาถ่านแล้วยังได้ “น้ำข้าว” ที่เกิดจากการเทน้ำในหม้อออกมาตอนที่ข้าวสุก นำน้ำข้าวไปใส่เกลือหรือน้ำตาล แล้วดื่มเป็นเครื่องดื่มยามเช้า …นอกจากจะอิ่มท้องแล้วยังมั่นใจได้ว่าอาหารทุกเมนูที่มาจากสวนของลุงนบปลอดภัยไร้สารเคมีอย่างแน่นอน

“เราบอกว่าเรากำลังเจริญขึ้น แต่เรากลับกำลังทำลายทรัพยากรในการใช้ชีวิตของตัวเอง” คำพูดของลุงนบตรงกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในโลกปัจจุบันจริงๆ เราสร้างจรวดออกไปสำรวจดาวอังคาร สร้างสมาร์ตโฟนที่รวมเอาเครื่องมือทุกอย่างที่เราใช้ในชีวิตประจำวันมาอยู่ในอุปกรณ์ขนาดเท่าฝ่ามือ สร้างอินเทอร์เน็ตที่ทำให้คนทั้งโลกติดต่อกันได้เพียงแค่ปลายนิ้ว แต่เรากลับไม่ได้เหลียวแลเรื่องใกล้ตัวอย่างอาหารการกินซึ่งเป็นหนึ่งในปัจจัย 4 เลย

…เรากำลังใช้ชีวิตกันอย่างไม่รู้จักคำว่า “พอ”
…เรากำลังใช้ชีวิตไปตามกระแสสังคมที่เปลี่ยนแปลงอยู่ทุกวินาที
…เรากำลังใช้ชีวิตแบบไม่รู้เลยว่าเรากำลังทำลายตัวเองอยู่

คำว่าพอเพียงไม่จำเป็นว่าเราจะต้องทำสวนทำไร่กินเอง ไม่ได้กำหนดว่าเราต้องใช้เงินวันละกี่บาท ไม่สำคัญว่าเราจะทำอาชีพอะไร แต่สำคัญที่เรามีคำว่า “พอ” อยู่ในหัวใจเท่านี้ก็พอแล้ว.