สุขอาสา เติมพลังบวกให้หัวใจ
เรื่องและภาพ : ป๊อกโกะ
ความสุขของฉันไม่ใช่เสื้อผ้าเลิศหรู มีเงินทองมากมายจนใช้ไม่หวาดไม่ไหว แต่คือการมีชีวิตเพื่อทำจิตอาสาในทุกที่ทั้งใกล้และไกล
ทุกครั้งที่ฉันตื่นขึ้นในยามเช้า รับรู้ถึงแสงอาทิตย์อบอุ่น ผสมผสานกับเสียงนกร้องเจื้อยแจ้วสดใส ทำให้ตระหนักรู้ว่าฟ้าได้มอบโอกาสให้ทำสิ่งมีค่าเพื่อให้โลกนี้น่าอยู่มากขึ้นอีกวัน
ฉันเลือกที่จะอุทิศตนเพื่อการทำจิตอาสา
แม้ว่าดวงตามืดมิด หากร่างกายยังคงสภาพสมบูรณ์ทุกประการ เหตุใดจึงละเลยที่จะช่วยเหลือผู้อื่น
ฉันไม่รอช้า ใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ในวันหยุดยาวเพื่อแสวงหาค่ายอาสาทุกหนแห่งที่เหมาะสมกับสภาวะคนสูญเสียดวงตาอย่างฉัน ออกเดินทางไปด้วยกันเพื่อเกื้อกูลคนทุกข์ร้อน อาจลำบากเพราะเส้นทางที่ขรุขระเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม โดยเฉพาะค่ายอาสาตามชุมชนป่าเขา แต่ความรู้สึกที่อยากเป็นผู้ให้ ประกอบกับหัวใจที่ไม่ยอมแพ้นำพาให้ก้าวไปจนถึงที่หมาย
ค่ายอาสาที่ฉันไปนั้นมีมากมาย ตั้งแต่เรื่องเล็กน้อยอย่างเช่นเก็บขยะในที่สาธารณะจนถึงปรุงอาหารให้สัตว์ป่าของกลาง ณ ศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่าภาคกลาง
ทุกเรื่องราวล้วนสร้างความทรงจำงดงามล้ำค่า เป็นน้ำหล่อเลี้ยงใจในยามท้อแท้
สิ่งที่ได้รับกลับมาไม่ใช่คำชื่นชมยกย่อง เพราะคำเหล่านี้เกิดขึ้น แล้วดับไป แต่ความสุขใจและมิตรภาพจากเพื่อนร่วมทีมอาสาที่มีหัวใจเดียวกัน หัวใจที่พร้อมเติมเต็มซึ่งกันและกัน คือพลังบวกสูงค่า ยากที่จะลบเลือน
นี่คือความสุขจากคนตาบอดอย่างฉันที่อยากจะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ให้น่าอยู่ขึ้น
#นักเล่าความสุข
