หอยนางรมโบราณ
ซึ่งมีขนาดใหญ่มาก |
......วัดเจดีย์หอย ตั้งมากี่ปีแล้ว
ไม่ทราบ เห็นจะเกือบ ๒๐ ปี เมื่อท่านไปถึง
จอดรถในลานกว้าง แล้ว จะเห็น สระ กว้างใหญ่
ที่ขุดพบซากหอย มีที่ให้อาหารปลา ที่นั่งเล่น
ตั้งอยู่เรียงราย ต่อจากนั้น ก็เป็น บริเวณ
ศาลาโถง สำหรับกราบไหว้พระ และฟังคำทำนาย โชค
ชะตาราศี จากหลวงพ่อ (มีคนเข้าคิว รอกันล้นหลาม)
ศาลา เลี้ยงอาหารฟรี ลานรดน้ำมนต์ และศาลา
พิพิธภัณฑ์ ซึ่งศาลาดังกล่าว
ล้วนเปิดโล่งอยู่ติดๆ กัน สามารถ เดิน ถึงกัน
ได้หมด |
ไม่ใช่ท่อนฟืน
หากแต่เป็น กองไม้ ที่กลายเป็นหิน (สไลด์เอนก
๑๗๙๓)
|
ภายในโถง พิพิธภัณฑ์
มีของหลากหลาย ทั้งขวดน้ำ เครื่องคิดเลข
หอยมือเสือ ขอนไม้ พิมพ์ดีด และเครื่องใช้ต่างๆ
(สไลด์เอนก ๑๘๘๙) |
......ผู้เขียน ไปวัดเจดีย์หอย
โดยไม่เคยคิดเลยว่า วัดนี้ จะมีพิพิธภัณฑ์ด้วย
เพราะที่อ่านๆ ข่าวมา เห็นเขียนกันแต่ เรื่องหอย
ไปทีแรก เพียงเพื่อจะดูให้รู้ว่า หอยมีดีอย่างไร
เท่านั้น พอไปถึง กลับพบว่า นอกจากมี หอยขนาดใหญ่
อย่างน่าอัศจรรย์ใจแล้ว ยังพบว่า วัดนี้
มีพิพิธภัณฑ์ ที่น่าทึ่งด้วย
......ต้องยกย่องหลวงพ่อ และพระลูกวัด
เป็นอย่างสูง ที่ท่านสามารถ รวบรวมของแปลกๆ
มาแสดงให้คนดู ได้ อย่างวิเศษ ชาวบ้านชาวเมือง
ไปแล้ว สังเกต เห็นว่า เพลิดเพลิน
เดินสนุกกันทุกคน ในพิพิธภัณฑ์ นั้น แม้ท่าน
จะไม่ได้เรียนวิชา ภัณฑารักษ์ มาจาก
มหาวิทยาลัยไหน ท่านก็จัด วางของใส่ตู้ หรือกอง
กับพื้น อย่างเป็นระเบียบ ทั้งตู้ทั้งชั้น
ไม่ได้ วิลิศมาหราเลย เป็นตู้เก่า ไม้เก่า ที่คน
บริจาค มาทั้งสิ้น แต่ทำไม คนถึงสนใจ
เพ่งดูของกัน ไม่วางตา
ไม่เหมือนพิพิธภัณฑ์ของทางการ ก็เพราะ
พระท่านเข้าถึงใจคนถูก ท่านไม่เพียงแต่ มีของ
โบราณๆ ท่านเอาของ ที่คนเคยใช้เมื่อ ๔๐-๕๐ ปีก่อน
แล้วโยนลง ถังขยะ หรือลืมไปแล้ว มาฟื้นอดีต
ให้เขา ดูด้วย เมื่อผู้คน ไปเห็น ก็ชี้ชวนกันดู
อย่างสนุกสนาน เอ๊ะ นี่ขวด น้ำมะเน็ดนี่
นี่จักรเย็บผ้าสมัยก่อนนี่ นี่หัวครอบ เวลา
ดัดผม ผู้หญิงสมัยก่อนนี่ นี่ขวดน้ำอัดลมนี่
นี่ไหน้ำปลานี่ ฯลฯ นี่แหละ พิพิธภัณฑ์ของ ๕๐๐
จำพวก ที่ผู้เขียน เคยฝันถึง ผู้เขียน
คิดมาเป็นสิบๆ ปี ยังทำได้ ไม่ถึงไหน
แต่พระท่านทำได้ |
ไม้แกะสลัก
ด้วยอารมณ์ขัน ยาวต่อเนื่องกัน หลายแผ่น
เริ่มแต่ นกกระยางดูกุ้ง ถัดไปเป็น ปูหนีบมือลิง
และเพื่อนลิง จับหางต่อกันไป อย่างสนุกสนาน
แผ่นนี้ เป็นแผ่นใกล้จบ (สไลด์เอนก ๑๗๙๓)
|