สนับสนุน SUPPORT

ส นั บ ส นุ น

ดร. ชาญวิทย์ เกษตรศิริ์
อาจารย์ประจำภาควิชา ประวัติศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์

คำตัดสินของ คณะกรรมการ ตรวจพิจารณาภาพยนตร์ ไม่เป็นประชาธิปไตย มีลักษณะ เป็นเรื่องอุดมการณ์ ชาตินิยม กว่าเรื่องประวัติศาสตร์
ถ้าตีความนวนิยายของ แอนนาใหม่ อาจพบเรื่องราว ที่น่าสนใจ มากกว่ามองว่า เธอโกหกตอแหล ตลอดเวลา
ถ้าอนุญาต ให้ฉาย ในบ้านเรา น่าจะก่อให้เกิด สติปัญญามากกว่า การแอบดู แบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ

    "ผมคิดว่า คำตัดสินของคณะกรรมการเซ็นเซอร์ ไม่เป็นประชาธิปไตย และสะท้อน ให้เห็นวิธีคิด แบบผู้ปกครองที่กุมอำนาจรัฐ คือมองว่า ตัวเองเป็นพวกรู้ดี เป็นชนชั้นสูง มีการศึกษา รู้ถูกรู้ผิด ส่วนคนชั้นกลาง กับชั้นล่าง ไม่มีการศึกษาพอที่จะแยกได้ว่า อันนี้ถูกผิดดีเลว คิดว่าประชาชนโง่หมด เลยไม่ต้องดูกันทั้งประเทศ ผมเชื่อว่า พวกที่ห้ามฉายห้ามดู เอาเข้าจริง ก็บินไปดูที่สิงคโปร์ มาเลเซีย หรือไม่ก็ซื้อซีดี มาดูที่บ้าน เข้าทำนองเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง ห้ามคนอื่นแต่ตัวเองดูเอง ทำอย่างนี้ไม่ยุติธรรม กับประชาชนที่ไม่มีเงิน เพราะฉะนั้นคนที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ จึงเป็นคนกลุ่มเล็ก ๆ แค่หยิบมือเดียวเท่านั้น
    "คำตัดสินห้ามฉายภาพยนตร์เรื่องนี้ วางอยู่บนพื้นฐานของกฎหมาย ที่ล้าสมัยมาก เพราะ พ.ร.บ. ที่ใช้ออกมาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๗๓ สมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ทั้งยังอิงกับประกาศ คณะปฏิวัติ ในยุคเผด็จการทหาร ไม่มีความเป็นประชาธิปไตย แล้วเหตุผลที่นำมาตัดสิน ก็เป็นเรื่องอุดมการณ์ชาตินิยม ที่รุนแรงล้าหลัง ประเภทชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ แต่ไม่มีรัฐธรรมนูญ ดังนั้นจึงไม่เป็นการพิจารณา ทางประวัติศาสตร์ ควรยกเลิกกฎหมายฉบับนี้ แล้วร่างขึ้นใหม่ ไม่อย่างนั้น ก็เหมือนกับเรา ยังหลงอยู่ในศตวรรษที่แล้ว
    "ประเทศไทย เป็นประเทศที่มีลักษณะการใช้อำนาจ แบบทวิมาตรฐาน หรือ dubble standard คือเรื่องทำนองเดียวกัน แต่ใช้มาตรฐาน ในการตัดสินไม่เหมือนกัน อย่างกรณีหนังสือเล่มที่ ๒ ของแอนนา ชื่อ The Romance of the Harem หรือ นิยายรักในราชสำนักฝ่ายใน แปลโดย ครูอบ ไชยวสุ แม้เนื้อหาจะกล่าวถึง การเผาเจ้าจอมทับทิม เหมือนกับในหนังเรื่องนี้ แต่ก็ไม่เห็นมีใครโจมตี แถมหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช ยังเป็นผู้เขียนคำนำให้ พิมพ์ขายโดยองค์การค้าคุรุสภา วางขายที่ศึกษาภัณฑ์ ถนนราชดำเนิน แบบเปิดเผย แสดงให้เห็นว่า เรื่องทำนองเดียวกัน แต่ใช้มาตรฐานการตัดสินไม่เหมือนกัน
    "ผมคิดว่าหนังเรื่องนี้ ควรได้ฉายในเมืองไทย เพราะผมมองว่า หนังหรือละคร คือความบันเทิง เป็นเรื่องของฮอลลีวูด บรอดเวย์ ไม่ได้มองว่า เป็นเรื่องประวัติศาสตร์ หรือข้อเท็จจริง คนที่ดูหนัง เขามองเรื่องความบันเทิงเป็นหลัก ไม่ได้มองเรื่องข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ เขาดูพระเอกกับนางเอก ถ้าลองปล่อยภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉายในเมืองไทย ผมเดาว่าคงจะมีคนออกมาด่าว่า หนังงี่เง่าด้วยซ้ำ
    "ถ้าจะมาพูดเรื่อง การบิดเบือนประวัติศาสตร์ ผมคิดว่าเอาเข้าจริงแล้ว เราก็บิดเบือนประวัติศาสตร์ กันมาตลอด และรุนแรงมากด้วย ไม่ว่าจะเป็นในตำราเรียน ระดับมัธยมของกระทรวงศึกษาธิการ ในระดับสูงอย่างมหาวิทยาลัย หรือการแสดง แสงสีเสียงสมัยอยุธยา รัตนโกสินทร์ ที่เราเห็นกันอยู่บ่อย ๆ ผมคิดว่าถ้าทุกคนมองประวัติศาสตร์ ในการแสดงเหล่านี้ เป็นเรื่องจริงจัง สงสัยพม่ากับไทย คงต้องลุกขึ้นมารบกันใหม่ หรือไม่รัฐบาลพม่า อาจลุกขึ้นมาเต้นแร้งเต้นกา ทะเลาะกับประเทศไทยไปนานแล้ว เพราะฉะนั้นเราอย่าไปมองว่า ประวัติศาสตร์ ที่เรารู้กันมาตลอด เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงทั้งหมด เพราะมันขึ้นอยู่กับ ทัศนะของคนเขียนประวัติศาสตร์
    "ในนวนิยายของแอนนาก็เหมือนกัน ขณะนี้ เริ่มมีแนวคิดเกี่ยวกับแอนนา สองกระแส กระแสหนึ่งมองว่า แอนนาตอแหล โกหก บิดเบือน อีกกระแสหนึ่ง เริ่มหันมามองแอนนากันใหม่ โดยกลับไปอ่านต้นฉบับ ของเดิมอีกครั้ง แล้วก็พบสิ่งที่น่าสนใจว่า แอนนาน่าจะเป็นนักสิทธิสตรีรุ่นแรก เพราะเธอพูดถึง บรรดาผู้หญิงที่ต้องตกระกำลำบาก ในสังคมตะวันออก ซึ่งผู้ชายมีเมียหลายคน ผู้หญิงบางคน ถูกนำมาเป็นสนม กำนัล เมียน้อยอะไรอย่างนี้ เธอใช้คำเรียกผู้หญิงเหล่านี้ว่า sisters of the east นักวิชาการกลุ่มนี้มองว่า การที่แอนนาเป็นชนชั้นสามัญ เธอจึงมองเห็นความทุกข์ยาก ของคนทั่วไป ซึ่งสตรีผู้สูงศักดิ์ ในสังคมชั้นสูงมองไม่เห็น
    "บางเรื่องที่แอนนาเขียนถึง ก็ไม่ได้เกินเลยความจริง อย่างที่หลายคนกำลังด่าว่าเธอ อย่างเช่นเรื่อง เจ้าจอมทับทิมถูกเผา ถ้าเรากลับไปอ่านใหม่ ปรากฏว่า แอนนากล่าวถึงฉากที่ทับทิม ถูกสอบสวน และถูกโบย เธอทนเห็นความทารุณไม่ได้ เลยเป็นลมล้มพับไป พอฟื้นขึ้นมา ก็เห็นเจ้าจอมทับทิม ถูกนำไปเผา ซึ่งประเด็นนี้ บางคนมองว่าแอนนาสร้างเรื่อง เพราะในประวัติศาสตร์ไทย ไม่มีเจ้าจอมทับทิมถูกเผาทั้งเป็น แต่ถ้าวิเคราะห์ให้ดี เราจะพบว่าสิ่งที่แอนนาเขียน ไม่ได้เกินจริง เพราะในพงศาวดารไทย ก็เคยมีกรณีเจ้าฟ้าสังวาลย์ กับเจ้าฟ้ากุ้ง ลักลอบเป็นชู้กัน แล้วก็ถูกโบยจนเสียชีวิต ในช่วงต้นรัตนโกสินทร์ ซึ่งยังใช้กฎหมายตราสามดวง ถ้าถามว่ากรณีเจ้าจอมทับทิมถูกโบย และนำไปเผาเป็นไปได้หรือไม่ คำตอบก็คือ อาจเป็นไปได้ เพราะแอนนาบอกว่าเธอไม่ได้เห็น การเผาทั้งเป็น แต่บอกว่าเธอสลบไป และเมื่อฟื้นขึ้นมา เจ้าจอมก็ถูกนำไปเผาแล้ว และที่สำคัญ เรื่องนี้เธอเขียนเป็นนิยาย ตามชื่อหนังสือที่ใช้คำว่า "Romance" ซึ่งมีความหมาย ตรงข้ามกับประวัติศาสตร์ หรือ "History" ผมคิดว่าถ้านำแอนนา มาตีความกันใหม่ เผลอ ๆ เธออาจบอกอะไรเกี่ยวกับสังคมไทย สมัยโบราณได้มากกว่าที่เราคิดว่า เธอโกหกตอแหล อยู่ตลอดเวลา
    "ถ้าหากเราให้หนังเรื่องนี้ ฉายในโรงภาพยนตร์ ผมคิดว่า น่าจะทำให้เกิดสติปัญญา มากกว่าการไปแอบหลบ ๆ ซ่อน ๆ ดูกันตามบ้าน จากนั้นอาจนำเรื่องนี้ มาจุดประเด็นการศึกษา เรื่องประวัติศาสตร์ คงจะดีกว่า การนั่งถกเถียงกันว่า จะฉายหรือไม่ฉาย"

รศ. ปัทมวดี จารุวร
กรรมการตรวจพิจารณาภาพยนตร์

อ่าน (ฝ่ายคัดค้าน) คลิกที่นี่

แล้วคุณล่ะ สนับสนุน หรือ คัดค้าน !

แ ส ด ง ค ว า ม คิ ด เ ห็ น เ พิ่ ม เ ติ ม

สนับสนุน หรือ คัดค้าน สิทธิคนไทย กับการดูหนังเรื่อง Anna and the King
มหาวิทยาลัยนอกระบบ
นกปรอดหัวโขน เสียงขับขาน จากกรงเลี้ยง
สารบัญ | จากบรรณาธิการ | Y3K จะเป็นอย่างไร
ตำนานแห่ง ไวกิ้งหญิง | ซองคำถาม | เฮโลสาระพา
Famtrip to Malaysia-Singapore
Wetlands: The "Smooth" Life at Three Hundred Peak Water Plain

E-mail

ชื่อ-สกุล:	*
E-Mail:
แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม	*
		*