รู้หรือ (ไม่) รู้

แห่หางหงส์ ไม่ใช่แห่ธงตะขาบ

การแห่หางหงส์ เป็นประเพณีของชาวมอญที่จัดขึ้นในวันสุดท้ายของเทศกาลสงกรานต์

ถือเป็นการทำบุญหมู่บ้าน มีการเลี้ยงพระ สวดมนต์ และแห่หางหงส์ไปตามหมู่บ้าน ระหว่างทางใครมีจิตศรัทธาบริจาคเงินทำบุญก็ใส่ในบาตรที่มีผู้ถืออยู่ในขบวนแห่ จากนั้นขบวนแห่จะนำหางหงส์ไปแขวนที่เสาหงส์ในวัดเป็นลำดับสุดท้าย เพราะถือเป็นประเพณีว่า ในปีหนึ่งหงส์จะต้องถ่ายขน โดยเฉพาะหางหงส์จะหลุดหมด หางเป็นสิ่งสำคัญเป็นผู้กำหนดทิศทาง เหมือนหางเสือเรือ ถ้าไม่มีหางเสือ ย่อมไปไม่ตรงทิศทางที่ต้องการ
ชาวมอญเรียกประเพณีนี้ว่า แห่ฮะต๊ะโน่ หรือเรียกสั้นๆ ว่า แห่โน่ หมายถึง แห่หงส์ ในภาษามอญ ฮะต๊ะ แปลว่า หาง โน่ แปลว่า หงส์ ไทยเราเห็นแขวนอยู่ใต้เสาหงส์ จึงเรียกว่า หางหงส์
แต่คนทั่วไปมักจะเรียกสับสนกับธงตะขาบ โดยเรียกเหมารวมว่า การแห่หางหงส์-ธงตะขาบ หางหงส์ กับ ธงตะขาบ นั้นต่างกัน เพราะหางหงส์มีความยาวประมาณ ๓-๔ เมตร ซึ่งชาวมอญร่วมกันประดิษฐ์ขึ้น และนำมาแห่ในประเพณีสำคัญที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ส่วนธงตะขาบ มีสถานะเป็นธงทิว หรือธงประดับตามวัดเมื่อมีงานต่างๆ มิใช่ธงหลักที่ชาวมอญนำมาแห่แต่อย่างใด