ทั่วทุกภาคของประเทศไทยเต็มไปด้วยแหล่งน้ำที่เอื้อต่อการดำรงชีวิต หลายปีที่ผ่านมาแม่น้ำ ลำธาร คูคลอง เสื่อมโทรมลง ความเปลี่ยนแปลงของแม่น้ำไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่เป็นผลจากการกระทำของมนุษย์ วันนี้กิจกรรมหลายอย่างกำลังถูกตั้งคำถามถึงความเหมาะสม เช่น การสร้างเขื่อน ฝาย ตลิ่งปูน การขุดทางน้ำลัดหรือปรับสภาพลำน้ำที่คดโค้งให้ตัดตรง โครงการผันน้ำข้ามลุ่มน้ำ พัฒนาโครงสร้างแข็งเปลี่ยนทิศทางน้ำไหลตามธรรมชาติ เปลี่ยนแปลงระบบนิเวศและทำลายความหลากหลายทางชีวภาพ รวมถึงภูมิปัญญาท้องถิ่นของคนในภูมิภาคต่างๆ ที่ผูกสัมพันธ์กับแม่น้ำอย่างไม่เลือกเขตแดน ปฏิเสธไม่ได้ว่าแม่น้ำกำลังถูกทำลาย และชะตากรรมของแม่น้ำก็คือชะตากรรมของมนุษย์ ขณะที่มนุษย์มองเห็นแต่มวลน้ำในแม่น้ำ ใครกันจะเรียกร้องสิทธิให้กับแม่น้ำในฐานะระบบนิเวศที่มีชีวิต