เ ฮ โ ล ส า ร ะ พ า

คุณที่รัก

    ฉบับโน้น "หมูอมตะ" เปิดโอกาสให้คุณ ๆ เล่าเรื่องจริงในชีวิต ที่นึกถึงทีไรก็อมยิ้มได้ทุกที มาเล่าสู่กันฟัง ก็ปรากฏว่ามีผู้ส่งผลงานเข้าร่วมประกวดกันพอหอมปากหอมคอ ไม่มากอย่างที่ "หมูฯ" คิด 
    สงสัยว่าชีวิตจะมีแต่เรื่องจริงที่ยิ้มไม่ออกละกระมัง เช่นว่า...
    >>ไม่ขึ้นรถเมล์ในวันสงกรานต์ เพราะวันปีใหม่ของไทยอนุญาตให้คนสาดน้ำใส่รถเมล์ได้
    >>เลิกไปดูหนังตามโรงภาพยนตร์ เพราะ ๑. เบื่อพวกที่ไม่เคยได้รับการอบรมมารยาทการใช้ โทรศัพท์มือถือ ๒. เบื่อกลิ่นไม่พึงประสงค์ทั้งกลิ่นเท้า กลิ่นลมหายใจ กลิ่นกางเกงยีนส์ที่ไม่เคยโดนแดด ๓. เบื่อพวกที่จ้อไม่หยุดหรือพวกที่ใช้โรงหนังต่างโรงแรม ๔. ใช้บัตรลดราคา (ที่ซื้อมาจากโรงภาพยนตร์) ไม่ได้ เขามีข้ออ้างสารพัด ๕. เบื่อตัวเองที่ทำไมถึงทนเรื่องเหล่านี้ไม่ได้
    ฯลฯ
    ลองมาอ่านเรื่องยิ้มกับชีวิตที่ผ่านเข้ารอบ ...คุณชอบเรื่องไหนนะ
    >>วิ่งแจ้นตามคนอื่นขึ้นมาจากทะเลอย่างตื่นตระหนกเพราะนึกว่ามีฉลาม ที่แท้เขาวิ่งเล่นไล่คลื่นกันน่ะ
    >>รถเสียกลางทาง ต้องตาลีตาลานเรียกช่างมาลากรถไปอู่ สุดท้ายพบว่าน้ำมันหมด !
    >>โทรศัพท์บอกพ่อแม่ว่ารถไฟแน่นเอี้ยดเบียดกันเป็นปลากระป๋อง กลับบ้านไม่ได้ ทั้งที่วันก่อนใช้เวลาตลอดคืนอยู่ในผับที่คนยัดทะนาน ผสานเสียงแสบแก้วหูและควันบุหรี่
    >>รถคันที่ ๒ ที่ ๓ เห็นไฟเขียวก่อนรถคันแรกเสมอ
    >>วันที่พกร่ม ฝนไม่ตก วันที่ฝนตก ไม่ได้พกร่ม
    >>ขอคิดดูก่อน...คือคำปฏิเสธที่ไม่ต้องใช้เวลาคิด
    >>นาฬิกาปลุก ตั้งไว้ให้เราตื่นขึ้นมาปิด...แล้วนอนต่อ
    >>ฝรั่งแต่งชุดไทย ดูน่ารัก แต่คนไทยแต่งชุดไทย ดูเชย
    >>ก่นด่าละครหลังข่าวว่าน้ำเน่าที่สุด...แต่ไม่ยอมเปลี่ยนช่อง 
    >>ในสายตาของผู้ชาย คอมพิวเตอร์กับผู้หญิงเหมือนกันตรงที่
    -มีแต่ผู้ที่สร้างมันขึ้นมาเท่านั้น ที่สามารถเข้าใจตรรกะภายในของมัน
    -ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยจะถูกบันทึกไว้ในหน่วยความจำอย่างถาวร และสามารถดึงมาใช้ได้ทุกเมื่อ
-หลังจากที่คุณตัดสินใจเลือกมันมาแล้ว คุณจะพบว่าต้องเสียเงินอีกเป็นจำนวนมากกับค่าบำรุงรักษา รวมทั้งอุปกรณ์ต่อพ่วงอื่น ๆ 
    >>ในสายตาของผู้หญิง คอมพิวเตอร์กับผู้ชายเหมือนกันตรงที่
    -เวลาจะใช้งานคุณต้องเปิดสวิตช์มันก่อนทุกครั้ง
    -มันควรจะมีไว้เพื่อช่วยแก้ปัญหา แต่บ่อยครั้งที่มันนั่นแหละคือตัวปัญหา
    -หลังจากคุณตัดสินใจเลือกมันมาแล้ว คุณจะพบว่าถ้าคุณอดทนรออีกสักนิด คุณจะได้รุ่นที่ดีกว่า

ปัญหาฉบับที่ ๒๐๕ เดือนมีนาคม ๒๕๔๕

    วันเกิดกรุงเทพฯ

    ปี พ.ศ. ๒๕๔๕ กรุงเทพฯ จะมีอายุครบ ๒๒๐ ปี คุณรู้หรือไม่ว่าวันเกิดกรุงเทพฯ คือวันที่เท่าไร