 |
|||
|
นิตยสารสารคดี Feature Magazine | ISSN 0857-1538 | |
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
 |
|
|
ฮัทสุ นาเมกาวา ทันตแพทย์อายุ ๓๖ ปี เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยการคุยกับโปสเตอร์ใบยักษ์รูป ทากุยา คิมูระ ชายในฝันของเธอ ซึ่งเป็นสมาชิกวง "Smap" วงดนตรีพ็อปที่ดังที่สุดของญี่ปุ่น นาเมกาวาทุ่มเงินปีละมากกว่า ๑ ล้านเยน หรือ ๓๒๖,๕๙๐ บาท ในการไปดูคอนเสิร์ตวง Smap ซื้อนิตยสารที่ตีพิมพ์เรื่องของพวกเขา รวมถึงแผ่นซีดีทุกชุด เธออุทิศเวลาว่างทั้งหมดให้แก่การติดตามพ็อปสตาร์ชื่อดังอย่างคิมูระ "คนทั่วไปมักคิดว่าวัยรุ่นเท่านั้นที่ชอบติดตามพ็อปสตาร์ แต่คนส่วนใหญ่ที่ติดตามคิมูระมักเป็นผู้ที่มีหน้าที่การงานดี อายุประมาณ ๓๐ ปี" นาเมกาวากล่าว นาเมกาวาเป็นหนึ่งในผู้หญิงทำงานวัย ๓๐ จำนวนมากที่ลุ่มหลงนักร้อง พวกเธอถูกเรียกในภาษาญี่ปุ่นว่า "okkake" หรือกรุ๊ปปีส์ (groupies) ซึ่งหมายถึงสาว ๆ ที่ติดตามศิลปินไปทั่วทุกหนแห่งในประเทศ ในเมืองไทย เราเรียกคุณ ๆ เหล่านี้ว่า แม่ยก วง Smap ออกอัลบัมครั้งแรกในปี ๒๕๓๔ ประกอบด้วยสมาชิกซึ่งเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีในวัย ๒๐ ปลาย ๆ จำนวนห้าคน ทากุยา คิมูระ เป็นหนึ่งในสมาชิกของวงที่ไม่เพียงมีชื่อเสียงอยู่ในญี่ปุ่นเท่านั้น ในฮ่องกง ไต้หวัน ก็มีแฟน ๆ ที่ชื่นชอบเขาอยู่ไม่น้อย อัลบัมส่วนใหญ่ของวง Smap มียอดจำหน่ายราว ๕ แสนถึง ๑ ล้านแผ่น รายการทีวีของพวกเขามีจำนวนผู้ชมสูงมาก ตั๋วชมคอนเสิร์ตแต่ละครั้งของพวกเขา จำหน่ายหมดในเวลาไม่กี่นาที นาเมกาวาเป็นกรุ๊ปปีส์ของวง Smap มาสี่ปีแล้ว ในหนึ่งสัปดาห์ เธอใช้เวลาสามถึงสี่วันในตอนเย็น ไปเฝ้าคิมูระที่สถานีโทรทัศน์หรือสถานีวิทยุที่เขาไปปรากฏตัว ทุก ๆ เย็นวันพุธและพฤหัสบดีหลังเลิกงาน นาเมกาวาจะเดินทางไปยังสถานีโทรทัศน์คินูตาที่โตเกียว ไปเฝ้าวง Smap ที่ไปถ่ายทำรายการ SmapXSmap รายการทีวียอดฮิต ความยาว ๑ ชั่วโมง นาเมกาวาต้องเสียเวลารออยู่นานกว่า ๓ ชั่วโมง คิมูระจึงจะทำงานเสร็จ ทันทีที่รถยนต์ของคิมูระโผล่พ้นออกมาจากประตูใหญ่ของสตูดิโอ เธอและแฟน ๆ ของคิมูระอีกราว ๕๐ คนจะกรูเข้าไปล้อมรถ แย่งกันส่งจดหมายผ่านหน้าต่างรถที่คิมูระไขกระจกยื่นมือออกมารับ "ถึงฉันจะได้เห็นเขาเพียงแค่สองสามวินาทีหลังจากรอมา ๓ ชั่วโมง ในวันที่อากาศหนาวจะแย่ แต่ฉันก็ยังรักที่จะทำแบบนี้" นาเมกาวาสารภาพ และยังเล่าอีกว่า "okkake ส่วนใหญ่มีอาชีพการงานที่ดี พวกเราต้องใช้เงินอย่างน้อย ๕ แสนเยน (ประมาณ ๑๖๓,๓๑๐ บาท) ต่อคนสำหรับเดินทางไปดูคอนเสิร์ต" นาเมกาวากล่าว เงิน ๕ แสนเยนเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับตั๋วคอนเสิร์ต ค่าเดินทาง และค่าโรงแรม แม้แฟนเพลงส่วนใหญ่จะพยายามเดินทางโดยรถไฟหรือเที่ยวบินเดียวกับวง Smap และพักที่โรงแรมเดียวกัน แต่โอกาสที่จะได้พบปะสมาชิกวงแบบใกล้ชิดก็มีน้อยมาก เพราะถูกกีดกันจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย อีมี ฮิชิวากิ อายุ ๓๑ ปี ทำงานในบริษัทท่องเที่ยวชื่อดังของญี่ปุ่น บอกว่าเธอรู้ดีว่าการเป็นกรุ๊ปปีส์เป็นกิจกรรมที่เสียเวลาและเงินทองมาก แต่เธอก็เลิกมันไม่ได้ "มันคล้าย ๆ การติดยาน่ะค่ะ ฉันรู้ดีว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางได้แต่งงานกับเขา เขามีเมียและลูกน่ารักหนึ่งคนแล้ว แต่ฉันก็หยุดไม่ได้" ฮิชิวากิกล่าวด้วยความตื้นตันใจ ฮิชิวากิบอกว่า สมัยตอนเธอเป็นวัยรุ่น เธอไม่มีเวลาจะมาเฝ้าตามดาราที่เธอชอบ เพราะต้องเรียนหนักมากเพื่อสอบเข้าวิทยาลัยดี ๆ ให้ได้ ถึงตอนนี้เธอก็ได้ทำสิ่งที่เธอทำไม่ได้ตอนเป็นวัยรุ่น ทันตแพทย์วัย ๓๖ ปีรายหนึ่งชื่อ ทากาโยะ มิยาชิตะ กล่าวว่า แม่ยกเป็นเรื่องการอยู่ในโลกของความฝัน เป็นการหลีกหนีจากความกดดันของชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริง "ฉันทุ่มเทพลังงานมากมายให้แก่การทำงานแล้ว จึงไม่อยากจะเสียพลังงานไปมากกว่านี้เพื่อจะมีใครสักคน เพราะนั่นจะทำให้ฉันต้องทำงานมากเกินไป การเป็นแม่ยกจึงเป็นทางเลือกที่ดีกว่า" มิยาชิตะบอกว่าเธอสามารถรักดารานักร้องเหล่านั้นได้เหมือนกับรักแฟนจริง ๆ และที่ดีกว่า คือ เธอไม่ต้องกังวลว่าจะถูกพวกเขาทิ้ง "ฉันคิดว่าคนที่มีอาชีพที่ดีและมีความนับถือตัวเองเหมือนฉัน กลัวที่จะถูกปฏิเสธจากผู้ชาย ดังนั้นเราจึงชอบที่จะตกหลุมรักคนดังเหล่านั้นมากกว่า" เป็นแม่ยก ตกหลุมรักคนดัง และไม่ต้องผูกมัด จึงเป็นทางเลือกของหญิงรุ่นใหม่ที่ไม่อยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตน สุดแสนจะโรแมนติกจริง ๆ |