|
|
|
|
@
ขาวผ่องบริสุทธิ์ผุดผาด
เพียงพลอยย้อยหยาดหยดใส
พราวพราวฝนพร่างพรมไพร
หอมกรุ่นกระไอละออง
ดอกน้อยดอกนี้ดอกนิด
ค่อยต่อค่อยติดค่อยต้อง
พลัดใบบังใบประคอง
ปกป้องเจ้าไว้ด้วยรัก
ประแป้งแต่งแต้มแก้มงาม
เหมือนยามแรกได้รู้จัก
ยั่วแย้มยิ้มหมายทายทัก
ให้ห้ามให้หักใจรอ
ความเอยความหลังฝังใจ
ผ่านไปไม่เหลือแล้วหนอ
ลมลมแล้งแล้งแสร้งรอ
แสร้งล้อเจ้าช่อมาลี
|
|
|