จากบรรณาธิการ (From Editor)

Click here to visit the Website

		จ า ก บ ร ร ณ า ธิ ก า ร
ยุทธการยึดเมือง ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕		.....๒๔ มิถุนายน ๒๕๔๒ เป็นวาระครบรอบ ๖๗ ปี ของการเปลี่ยนแปลง การปกครอง ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุด ในประวัติศาสตร์ชาติไทย .....และในขณะเดียวกัน ๒๔ มิถุนายน ๒๕๔๒ ก็เป็นวาระครบรอบ ๖๐ ปีของการตั้งชื่อ "ประเทศไทย" หรือ "Thailand" .....ในฐานะลูกคนจีน ผมเคยได้ยิน คุณพ่อคุณแม่ เรียกชื่อประเทศไทย ตามแบบ ภาษาจีนแต้จิ๋วว่า "เซี่ยมล้อ" หรือ "เสียนโหล" ในภาษาจีนกลาง มาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว แต่ไม่ได้ฉุกคิดว่า สัมพันธ์กับ "สยาม" อย่างไร .....นับแต่ วาสโก เดอ กามา นักเดินเรือชาวโปรตุเกส ค้นพบ เส้นทางเดินเรือ ไปยังอินเดีย โดยผ่าน ทวีปแอฟริกาในปี ๒๐๔๐ ชาวยุโรป ที่เดินเรือมาทาง ตะวันออกไกล ต่างเรียกดินแดนนี้ว่า ประเทศสยาม ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับที่ ชาวอินเดีย ลังกา และมาเลย์ ใช้เรียก."สยาม" นั้น หมายถึง ดินแดนที่เป็น ภาคกลาง ของไทย ในปัจจุบัน
ศรีสัชฯ-สุโขทัย		.....อาจารย์ปรีดี พนมยงค์ เขียนถึงเรื่องนี้ ไว้ในหนังสือ ชีวิตผันผวนของข้าพเจ้า และ ๒๑ ปี ที่ลี้ภัย ในสาธารณรัฐ ราษฎรจีน ว่า มีการใช้ชื่อ สยาม มาตั้งแต่ สมัยกรุงศรีอยุธยา เป็นราชธานี และเมื่อรัชกาลที่ ๑ ทรงนำกฎหมายเก่า มาชำระ และรวบรวมเป็น กฎหมายตราสามดวง ชื่อประเทศ ได้รับการจารึก เป็นภาษาบาลีว่า "สามปเทส" และถอดเป็นภาษาไทยว่า "ปเทสสยาม" ....."ปเทส" แปลว่า ประเทศ "สยาม" หรือ "สาม" อ่านว่า สามะ ในภาษาบาลีแปลว่า ความเสมอภาค แต่ชาวต่างประเทศ ออกเสียงเพี้ยนไปเป็น ไซแอม หรือ เซียม .....พระมหากษัตริย์ของเรา ในอดีต ใช้ชื่อ Siam ในการทำ สนธิสัญญาต่าง ๆ กับต่างประเทศ เป็นเวลาหลายศตวรรษ แม้พลเมืองส่วนใหญ่ ในราชอาณาจักร จะเป็นคนไท แต่อาณาจักรนี้ ประกอบด้วย คนหลายชาติพันธุ์ มีทั้งมอญ ลาว แขก ฝรั่ง จีน ฯลฯ พระมหากษัตริย์ไทย จึงทรงใช้ชื่อเรียก ดินแดนแห่งนี้ว่า ประเทศสยาม เพื่อความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ของประชาชน
ดอยภูคา ป่าแห่งพันธุ์ไม้หายาก		.....ต่อมาจอมพล ป. พิบูลสงคราม ผู้นำของไทย ได้รับแนวคิดจาก ลัทธินาซี ที่เห็นว่า เชื้อชาติของตน เหนือกว่า เชื้อชาติอื่น ๆ อยากจะเห็น "มหาอาณาจักรไทย" ซึ่งประกอบด้วย ชนชาติไท ที่กระจัดกระจายอยู่ ในเอเชียอาคเนย์ และจีนทางตอนใต้ จึงดำเนินการ ให้มีการเปลี่ยนชื่อ จาก ประเทศสยาม เป็น ประเทศไทย โดยออกประกาศเป็น รัฐนิยมฉบับที่ ๑ เมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๘๒ .....นี่เป็นเรื่องราวในประวัติศาสตร์ ที่ดินแดนแห่งนี้ มีชื่อเป็นทางการว่า ประเทศไทย หรือไทยแลนด์ หรือจะชื่ออะไรก็ตาม แต่สิ่งสำคัญที่สุด ก็คือ ดินแดนแห่งนี้ เป็นที่รวมของ คนหลายเชื้อชาติ ที่อยู่ร่วมกัน อย่างปรกติสุข .....ในวาระครบรอบ ๖๐ ปีของ "ไทยแลนด์" น่าจะกลับมาทบทวนกันว่า คนไทย และคนชาติพันธุ์ต่าง ๆ ยังอยู่ร่วมกัน อย่างปรกติสุขดีหรือ .....สังคมไทย อาจจะไม่มีปัญหา การรังเกียจกีดกัน ชนกลุ่มน้อย อย่างที่ คนจีนในมาเลเซีย และอินโดนีเซีย กำลังประสบอยู่ ส่วนหนึ่ง อาจจะ เป็นเพราะ คนจีน ในสังคมไทย ส่วนใหญ่ เป็นชนชั้นกลาง มีพลัง ทางเศรษฐกิจ มีอำนาจเงิน พอจะ "พูดเสียงดังฟังชัด"
ชัค โคลส		.....คนเชื้อสายมุสลิม ทางตอนใต้ของประเทศ ไม่ค่อยถูก เจ้าหน้าที่ของรัฐ รังแกเท่าไร เพราะมีการรวมตัวกัน เหนียวแน่น เป็นพลังของ คนมุสลิม ที่เข้มแข็งอย่างยิ่ง .....แต่ทางตอนเหนือ ของประเทศ รัฐ ปฏิบัติกับ ชาวเขา เสมือนหนึ่งว่า คนเหล่านี้ ? ไม่ใช่สมาชิกส่วนหนึ่ง ของสังคมไทย .....การไม่ยอม ออกบัตรประชาชน ให้ชาวเขา ทั้งที่ อยู่ในดินแดนนี้มา ตั้งแต่เกิด หรือการใช้ถ้อยคำ และท่าที ที่ดูถูกเหยียดหยาม ไปจนถึง การปลุกปั่น ให้คนพื้นราบ เข้าใจว่า ชาวเขา ไม่ใช่ชาวไทย ใช้คำพูด แบ่งแยกว่า "พวกเขา" กับ "พวกเรา" .....รัฐไม่ให้สิทธิ แก่คนกลุ่มนี้ แต่กลับหาประโยชน์ จากพวกเขา เป็นต้นว่า พาชาวเขา เผ่าอีก้อ ม้ง กะเหรี่ยง ฯลฯ มา "โชว์ตัว" ในกรุงเทพฯ เพื่อโปรโมต ปีอะเมซิงไทยแลนด์
เชื้อราทำลายแมลง		.....กฎของธรรมชาติ สอนเราว่า ความหลากหลาย ทำให้สังคมเข้มแข็ง .....เราต้องเชื่อว่า สังคมไทย จะเข้มแข็งได้ ส่วนหนึ่ง ต้องยอมรับ ความหลากหลาย ของชาติพันธุ์ ต้องยอมรับ การดำรงอยู่ ของชนชาติต่าง ๆ อย่างเคารพกัน นับถือกัน บนพื้นฐานของ ความเสมอภาค .....หากเป็นเช่นนี้แล้ว ดินแดนแห่งนี้ จะถูกเรียกว่า ประเทศไทย ไทยแลนด์ หรือสยาม ก็คงไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไร ...............วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ ...............Vanchai@sarakadee.com ...............vanchait@hotmail.com ฉบับหน้า โลกของนักสะสมหอย