จัดระเบียบสังคม : ยอมหักไม่ยอมงอ
ทางออกปัญหาเยาวชนและคนกลางคืน

(ร่วมแสดงความคิดเห็นของคุณ คลิกที่นี่)
เกษร สิทธิหนิ้ว : รายงาน / ชัยชนะ จารุวรรณากร : ถ่ายภาพ

      "สั่งเด้ง ผกก. สน. บางกอกใหญ่"--กรุงเทพฯ
      "ตร. ตรวจเข้มผับเชียงใหม่"--เหนือ
      "ผู้ว่าฯ สตูลสั่งปิดผับแอบเปิด"--ใต้
      "ย้ายด่วนยก สน. หลังปุนำทีมโผล่กลางดึก"--อีสาน
      "แจ้งข้อหาพัทยาปล่อยเด็ก ๑๘ เที่ยวผับ"--ตะวันออก
      นโยบายจัดระเบียบสังคมของ ร.ต.อ. ปุระชัย เปี่ยมสมบูรณ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย อาจเป็นแค่ข่าวเล็ก ๆ หากนโยบายนี้หยุดอยู่แค่การโซนนิ่งสถานบันเทิงเหมือนอย่างที่เริ่มในตอนต้น
      แต่...นับจากวันนั้น "ปฏิบัติการ" เพื่อจัดระเบียบสังคมตามแนวทางของมหาดไทย ก็ค่อย ๆ ทยอยออกมา กระแสที่คิดว่าเป็นเรื่องเล็ก กลับกลายเป็นเรื่องใหญ่ และมีทีท่าว่าขึงขังเอาจริงเอาจังกับทุกท้องที่
      พร้อม ๆ กันนี้สื่อมวลชนทุกแขนงก็รายงานความเคลื่อนไหวของปฏิบัติการดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง นับตั้งแต่การโซนนิ่งสถานบันเทิง, กำหนดให้สถานบริการปิดตีสอง, ตรวจบัตร-ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า ๒๐ เข้าสถานบริการ, ห้ามขายแอลกอฮอล์หลัง ๒๔.๐๐ น. และห้ามขายให้เด็กอายุต่ำกว่า ๑๘ ปี, ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า ๑๘ ปีออกจากบ้านหลัง ๒๒.๐๐ น. ฯลฯ
      ..........................
      หลังจากหย่อนยานมากว่า ๓๕ ปี พระราชบัญญัติสถานบริการ พ.ศ. ๒๕๐๙ ก็ถูกหยิบยกมาใช้อย่างจริงจังที่สุด นับแต่ประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้มา
      จากฐานความคิดที่ว่า ยาเสพย์ติดและการมั่วสุมทางเพศเป็นตัวบ่อนทำลายเยาวชน ดังนั้นหนทางจัดการกับปัญหาก็คือควบคุมสถานบันเทิง ซึ่งเป็นสถานที่ล่อแหลมต่อการประพฤติตนออกนอกลู่นอกทาง
      พระราชบัญญัติสถานบริการ พ.ศ. ๒๕๐๙ มาตรา ๓ ให้นิยาม "สถานบริการ" ว่า คือสถานที่ที่ตั้งขึ้นเพื่อให้บริการ โดยหวังในการค้า แบ่งออกเป็น ๔ ประเภท คือ สถานเต้นรำ รำวงประเภทที่มีและไม่มีหญิงพาร์ตเนอร์บริการ, สถานที่มีอาหาร สุรา น้ำชา หรือเครื่องดื่มอย่างอื่นจำหน่าย โดยมีหญิงบำเรอหรือมีที่พักผ่อนนอนหลับ หรือนวดให้ลูกค้า, สถานอาบน้ำ นวด หรืออบตัว ซึ่งมีผู้บริการให้แก่ลูกค้า และประเภทสุดท้ายคือสถานที่มีอาหาร สุรา น้ำชา หรือเครื่องดื่มอย่างอื่นจำหน่าย โดยมีดนตรีหรือการแสดงอื่นใดเพื่อการบันเทิง ประเภทหลังสุดนี้ไม่ต้องขออนุญาตต่อพนักงานเจ้าหน้าที่
      ในมาตรา ๗ ห้ามมิให้สถานบริการที่ขออนุญาต ตั้งอยู่ใกล้วัด สถานที่สำหรับปฏิบัติพิธีกรรมตามศาสนา สถาบันการศึกษา สถานพยาบาล สโมสรเยาวชน หอพัก และไม่อยู่ในย่านที่อยู่อาศัย ซึ่งจะก่อความเดือดร้อนรำคาญให้แก่ประชาชนผู้อยู่อาศัย แต่เนื่องจากห้าปีที่ผ่านมา มีสถานบันเทิงที่ไม่จัดอยู่ในประเภทใดประเภทหนึ่ง ใน ๔ ประเภทนี้เกิดขึ้นจำนวนมาก เช่น ร้านคาราโอเกะ ผับขนาดเล็กที่เริ่มจากเป็นร้านอาหาร แล้วขยายกิจการในภายหลัง แต่มาตรการนี้ไม่สามารถใช้ควบคุมได้ แนวคิดเรื่องการโซนนิ่งจึงเกิดขึ้น
      มาตรา ๑๖ มีข้อกำหนดประการหลักว่า ห้ามผู้ที่อายุต่ำกว่า ๒๐ ปีบริบูรณ์ ซึ่งมิได้ทำงานในสถานบริการเข้าไปในสถานบริการ ระหว่างเวลาทำการ ห้ามมิให้รับผู้ที่อายุต่ำกว่า ๑๘ ปีบริบูรณ์เข้าทำงานในสถานบริการ ห้ามหญิงที่ไม่ได้ทำงานในนั้น เข้าไปในสถานบริการโดยไม่มีชายเข้ามาด้วย และผู้ที่เมาสุราก็ไม่อนุญาตให้เข้าไประหว่างเวลาทำการ
      กฎหมายอีกสองฉบับที่ถูกนำมาใช้ และก่อให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก คือ ประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ ๑๒๓ (ปว. ๑๒๓) และประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ ๒๙๔ (ปว. ๒๙๔) ทั้งสองฉบับนี้ประกาศใช้ในปี ๒๕๑๕ เป็นช่วงก่อนเหตุการณ์ ๑๔ ตุลา ๒๕๑๖
      ปว. ๑๒๓ มีขึ้นเพื่อป้องกันการชุมนุมประท้วงของนักเรียนนักศึกษา ด้วยการสกัดกั้นไม่ให้นักเรียนนักศึกษาออกไปมั่วสุมพูดคุยทางการเมืองกัน โดยให้สารวัตรนักเรียน ครู อาจารย์ มีอำนาจตรวจตราไม่ให้มีการชุมนุม
      ส่วน ปว. ๒๙๔ เป็นกฎหมายที่ออกมาเพื่อดูแลเด็กสองกลุ่ม คือ เด็กด้อยโอกาส เช่น เด็กกำพร้า เด็กเร่ร่อน อนาถา ไร้ที่พึ่งพิง โดยกรมประชาสงเคราะห์มีอำนาจจับกุมและนำมาอยู่ในความดูแลของกรมประชาสงเคราะห์ และใช้กับเด็กที่ประพฤติตนไม่สมกับวัย ก่อความไม่สงบเรียบร้อย ในกฎระเบียบของ ปว. ๒๙๔ มีข้อกำหนดหนึ่งว่าห้ามเด็กออกจากบ้านหลัง ๒๒.๐๐ น. ใช้บังคับกับเด็กเฉพาะกรณีที่มีความประพฤติไม่เหมาะสมกับวัย แต่ก่อนที่จะห้ามเด็กคนหนึ่งออกจากบ้านนั้น ต้องผ่านขั้นตอนการตักเตือน ทำทัณฑ์บน หากเด็กยังคงประพฤติตัวไม่เหมาะสม มาตรการเด็ดขาดที่ใช้คือห้ามเด็กคนนั้นออกจากบ้านหลัง ๒๒.๐๐ น.
      เมื่อนโยบายจัดระเบียบสังคมจะนำกฎหมายที่ออกมาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๐๙ และ พ.ศ. ๒๕๑๕ มาใช้ใน พ.ศ. ๒๕๔๔ คำถามที่ตามมาจึงมีว่า กฎหมายดังกล่าวเหมาะสมเพียงใดกับสภาพสังคมปัจจุบันที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับเมื่อ ๓๐ กว่าปีก่อน
      แม้เงื่อนไขบางประการจะผ่อนปรนยืดหยุ่นแล้ว และโดยหลักการจะมีเสียงสะท้อนในเชิงสนับสนุนมาก แต่ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยก็ตั้งคำถามกับวิธีการที่นำมาใช้ว่าเป็นการแก้ปัญหาที่ถูกทางหรือไม่ ขอบเขตการใช้อำนาจหน้าที่เป็นอย่างไร และมองไปถึงผลกระทบที่ขยายวงกว้างไปยังส่วนอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องด้วย
      ในขณะที่อีกฝ่ายก็เชื่อว่า มาตรการเด็ดขาดจะสามารถทำให้สังคมดีขึ้นกว่าที่เป็น เพราะ "สังคม" มีองค์ประกอบที่หลากหลาย ดังนั้นการจัดระเบียบจึงต้องเกี่ยวข้อง และจัดการกับหลายสิ่งหลายอย่างไปพร้อมกัน แม้ว่าจะมีผลกระทบที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น
      ถ้าคุณเป็น เคยเป็น หรือกำลังจะเป็นบุคคลต่อไปนี้
      ผู้ปกครอง เด็กและเยาวชน
      การจัดระเบียบสังคมและปัญหาเด็ก-เยาวชนและคนกลางคืน" ก็เป็นเรื่องที่คุณไม่อาจเพิกเฉยได้

ร่วมแสดงความคิดเห็น สนับสนุน หรือ คัดค้าน !
คลิกที่นี่

วัลลภ ตังคณานุรักษ์ สมาชิกวุฒิสภา		สุรัตน์ โหราชัยกุล คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ส นั บ ส นุ น		คั ด ค้ า น
การนำนโยบายการจัดระเบียบสังคม มาแก้ปัญหายาเสพย์ติด และการมั่วสุมทางเพศ เป็นการแก้ปัญหาที่ตรงจุดแล้ว ไม่ถือเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน สิ่งที่ต้องทำคือ จัดการสิ่งที่เลว และสร้างสิ่งที่ดี ให้แก่เด็กและเยาวชน กลุ่มที่ไม่เห็นด้วยกับนโยบายนี้ คือกลุ่มที่เสียผลประโยชน์ จึงไม่ควรไปสนใจ		การจัดระเบียบสังคม มีจุดมุ่งหมายอย่างไรกันแน่ และจะกระทบต่อเสรีภาพ ของประชาชนมากน้อยแค่ไหน คนหลายอาชีพได้รับความเดือดร้อน มาตรการจัดระเบียบสังคม ถือเป็นการบั่นทอนวัฒนธรรม ทางความคิดของเยาวชน การแก้ปัญหาต้องคิดถึงสภาพความเป็นจริง มีทางออกให้แก่คนที่ได้รับผลกระทบ เจาะจงกลุ่มเป้าหมายให้ชัดเจน พิจารณาปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างรอบคอบ
อ่านฝ่ายสนับสนุน คลิกที่นี่		อ่านฝ่ายคัดค้าน คลิกที่นี่

ชื่อ-สกุล:	*
E-Mail:
แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม:	*
		*

จัดระเบียบสังคม : ยอมหักไม่ยอมงอ ทางออกปัญหาเยาวชนและคนกลางคืน

ส นั บ ส นุ น

คั ด ค้ า น

จัดระเบียบสังคม : ยอมหักไม่ยอมงอ
ทางออกปัญหาเยาวชนและคนกลางคืน