Page 18 - Skd 381-2559-11
P. 18
แนะน�ำนักเขียน/ช่างภาพ
คา่ ยสารคดคี รัง้ ท ี่ ๑๒ ๑ รัศมลิ์ ภัส กวีวัจน์
คำ� วา่ “คา่ ย” ตอ้ งเขม้ ขน้ เปน็ ความหนกั หนา ผู้ท่ีไม่ค่อยเข้าใจตัวเองและสิ่งอื่น ๆ รอบตัว อยู่น่ิงไม่ค่อยได ้
สาหสั ทสี่ ดุ ในชว่ งเวลาหนง่ึ เราอาจถอื กง่ิ ไมเ้ ลก็ ๆ ถ้าฝึกฝนท่องโลกทฤษฎีในคณะอักษรฯ จนครบก�ำหนดให้พ่อแม่ดีใจ
ไวน้ านเทา่ ไรกไ็ ด ้ แตเ่ ราแบกทอ่ นไมใ้ หญไ่ ดน้ าน แล้วตั้งใจจะพาตัวเองไปเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ในโลกใบอื่นต่อ รักการอ่าน
แคไ่ หน นน่ั คอื บททดสอบ พอ ๆ กับการเดนิ ทาง ไปลอ่ งลอยด้วยกนั ไหม ?
เราเขา้ ใจกนั วา่ “คร”ู คอื สายนำ�้ ทถ่ี ง่ั โถมเขา้ สู่
กอ้ นหนิ คอื ลกู ศษิ ยอ์ ยา่ งเรา เราอาจเขา้ ใจวา่ ๒ นวพล นวกิจพพิ ัฒน์
วนั หนงึ่ เราจะถกู ขดั เกลากลมเกลยี้ งรปู ทรงสวย
เปน็ สงิ่ ทเี่ ขา้ ใจผดิ ถนดั เพราะผลลพั ธข์ อง มัคคุเทศก์อ้วนด�ำคนหน่ึงที่มีโอกาสเข้ามาแลกเปล่ียนเรียนรู้
สายธารอสิ ระคอื รปู รา่ งทไ่ี มแ่ นน่ อน แหลมคม ประสบการณ์และมิตรภาพจากครูค่ายและเพื่อน ๆ ชาวค่ายในฐานะ
ขรขุ ระ กลมสวย หรอื แตกเปน็ เสยี่ ง ทวี่ นั หนงึ่ ช่างภาพสารคดี เพราะอยากให้บ้านเกิดตัวเองเป็นท่ีรู้จักในด้านดี ๆ
แมไ้ มม่ คี ร ู วนั ทสี่ ายนำ�้ เหอื ดแหง้ ยงั คงปรากฏ มากกวา่ เหน็ ข่าวระเบดิ ในจอโทรทศั น์
ตวั ตนของเราเดน่ ชดั ในรปู แบบทเ่ี ราเปน็
ขอบคณุ คา่ ยสารคดคี รงั้ ท ่ี ๑๒ นน่ั สว่ นหนง่ึ ๓ ธริ นิ ทร นนั ทโรจนาพร
แตข่ อบคณุ สงั คมในการอยรู่ ว่ มกนั ทคี่ อยเปน็
บทเรยี นใหพ้ วกเรา นนั่ คอื สงิ่ ทขี่ าดไมไ่ ด้ ความใคร่รู้พาตัวเองเข้าศึกษาจริงจังในสาขาวิทยาศาสตร์
ขอบคณุ ผเู้ สยี สละทกุ ทา่ น งานแตล่ ะชนิ้ สิ่งแวดล้อม แต่ก็มาพบความจริงว่าศาสตร์สิ่งแวดล้อมไม่มีอยู่จริง มี
คลา้ ยคลงึ กบั งานวจิ ยั ตอ่ ใหม้ มี นั สมองเฉยี บคม เพียงใยเส้นบางยึดโยงทุกศาสตร์ไว้เท่าน้ัน ปัจจุบันเธอหวังแค่ให้แม่
ขนาดไหน หากไรซ้ งึ่ ผอู้ ปุ การะ ไรซ้ ง่ึ ผหู้ ยบิ ยนื่ มคี วามสุข และมีเงินเหลือไปฟงั คอนเสริ ์ตบา้ งก็พอ
โอกาสให ้ ยอ่ มไรห้ นทาง
๔ กฤตนันท์ ตันตราภรณ์
วนั ๆ เอาแตถ่ า่ ยรปู ...กม็ นั สนกุ ...การถา่ ยภาพเปลยี่ นชวี ติ เปน็
ส่ือกลางระหว่างการเรียนรู้ตัวเองและโลกรอบตัว เป็นเครื่องมือฝึกฝน
จิตใจ อยากค้นหาเส้นทางการเป็น “ช่างภาพ” ได้จริง ๆ หากความ
ฝันกับความสนุกไปดว้ ยกันได้...กด็ ีนะ
๕ วาสนา เพิม่ สมบรู ณ์
ชอบและทุ่มเทให้งานข่าวสายสิทธิเด็กเพราะเติบโตมากับเด็ก
ที่ขาดโอกาส เร่ิมจากฝึกงานเขียนส่ิงท่ีสนใจ เหมือนดั่งสนามฝึกท่ี
จุดประกายให้ขีดเขียนเรื่องราว คาดหวังจะกระตุกต่อมคิดของเพ่ือน
รว่ มโลกใหเ้ หน็ ความสำ� คญั ของเด็กน้อยทุกคน
๑๒ ๓ ๔ ๕
๙ ๑๐
16 พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙
