Page 163 - Skd 381-2559-11
P. 163
tognrnoasgse
ปริมาตรความจุ
ของเรือ ๑ ตนั กรอส
เท่ากบั ๑๐๐
ลูกบาศกฟ์ ตุ
สถานการณข์ องทะเลไทยวนั นีเ้ ป็นอย่างไรบ้าง แบ่งเปน็ เรอื ประมงพาณิชย์เท่าไร ประมงพืน้ บ้านเท่าไร
ถ้าเอาพันธุ์สัตว์น้�ำเป็นตัวต้ัง ที่แย่หน่อยคงเป็นทะเลภาค ถา้ ดตู ามสถติ กิ รมประมงจะพบวา่ มชี าวประมงพนื้ บา้ นอย ู่ ๘๕
ตะวันออก ต้ังแต่ระยองมาชลบุรี เราท�ำร้ายทะเลด้วยการต้ังนิคม เปอร์เซ็นต์ อีก ๑๕ เปอร์เซ็นต์เป็นประมงพาณิชย์ ซึ่งอาจจะแบ่ง
อตุ สาหกรรมมาบตาพดุ ตดิ ทะเล ทำ� ลายถงึ สองสว่ นคอื แหลง่ ทอ่ งเทยี่ ว ออกไปอีกเป็นประมงนอกน่านน�้ำ กลุ่มน้ีออกไปท�ำมาหากินในเขต
และพันธุ์สัตว์น�้ำ โดยเฉพาะพวกสัตว์หน้าดิน หอย งานวิจัยบอกว่า นา่ นนำ�้ สากล ไปจอยตเ์ วนเจอรก์ บั ประเทศอนื่ ๆ มเี รอื ลำ� ใหญต่ งั้ แต่
มีโลหะหนักในสัตว์เคล่ือนท่ีน้อย เช่นหอยชนิดต่าง ๆ ส่วนชุมชน ๓๐ ตนั กรอสไปจนถงึ ๒๐๐-๓๐๐ ตนั กรอส ซงึ่ ภายในเรอื มหี อ้ งเยน็
ชาวประมงก็ต้องอพยพออกจากพ้ืนท่ี แหล่งท�ำกินของคนพ้ืนถิ่น มีถังน�้ำแข็ง บางคร้ังออกทะเลนานเป็นเดือน มีเรือลูกไปขนถ่าย
กลายมาเปน็ ทา่ เรอื นำ�้ ลกึ สตั วน์ ำ้� ในภาคตะวนั ออกคอ่ นขา้ งมปี ญั หา กลางทะเลรับสัตว์น�้ำขึน้ ฝ่ัง
ยกเว้นทางจันทบุรแี ละตราดยงั พอมคี ุณภาพใช้ได้
แลว้ แบบไหนถึงเรยี กประมงพ้ืนบ้าน
สว่ นทอี่ ดุ มสมบรู ณจ์ ะเปน็ พน้ื ทอ่ี า่ วตวั ก เพราะมอี งคป์ ระกอบ ค�ำว่าประมงพ้ืนบ้านคือใช้เครื่องมือที่ไม่ใหญ่โตมากนัก ท�ำ
ส�ำคัญคือปากแม่น้�ำเจ้าพระยา เช่นเดียวกับปากแม่น้�ำต่าง ๆ ไม่ว่า
อา่ วปตั ตาน ี อา่ วบา้ นดอน ทะเลสาบสงขลา เวลาฝนตกหนกั แมน่ ำ�้ ประมงแบบไปเชา้ เยน็ กลบั หรอื ไปกลางคนื กลบั ตอนเชา้ จบั สตั วน์ ำ้�
จะชะสารอาหารลงมาในทะเล จงึ มอี าหารคอ่ นขา้ งอดุ มสมบรู ณ ์ อดุ ม ตามฤดกู าล ฤดปู ลาทจู บั ปลาทู ฤดปู มู า้ จบั ปมู า้ ฤดกู งุ้ แชบว๊ ยจบั กงุ้
ดว้ ยสัตว์น�้ำนานาชนิด แชบ๊วย เครื่องมือท�ำการประมงจึงหลากหลายไปตามชนิดของพันธุ์
สตั วน์ ำ�้ ในแตล่ ะฤดกู าล หรอื ถา้ แยกตามขนาดเรอื กรมประมงใชว้ า่
ส่วนฝั่งอันดามันมีแง่บวกที่มีเกาะแก่งมากกว่าฝั่งอ่าวไทย ๑๐ ตนั กรอสขนึ้ ไปถอื วา่ เปน็ ประมงพาณชิ ย ์ ถา้ ตำ�่ กวา่ ๑๐ ตนั กรอส
ลกั ษณะทางภมู ศิ าสตรเ์ ปน็ ชายฝง่ั ทะเลยบุ ตวั โดยธรรมชาตเิ กาะแกง่ ลงมาถอื วา่ เปน็ ประมงชายฝง่ั ซงึ่ กแ็ ลว้ แตว่ ธิ กี ารแยกของนกั วชิ าการ
จะเป็นแหล่งเพาะพันธุ์สัตว์น�้ำ ขณะที่ด้านอ่าวไทยมีเกาะมากแค่ แต่ละคน
แถวหมเู่ กาะอา่ งทอง สรุ าษฎรธ์ าน ี ทสี่ งขลาบา้ นผมกม็ แี คส่ ามเกาะ
คือเกาะหนู เกาะแมว เกาะขาม อ่าวไทยจึงมีที่หลบซ่อนของ ทมี่ คี นบอกวา่ ประมงพาณชิ ยท์ ม่ี สี ดั สว่ นเพยี ง ๑๕ เปอรเ์ ซน็ ต์
พันธุ์สัตว์น้�ำน้อยกว่าฝั่งอันดามัน ถ้าเทียบกับประเทศอ่ืนเราก็แพ้ จับปลาสร้างรายไดม้ ากกวา่ ประมงพื้นบ้าน เป็นเรื่องจริงไหม
อินโดนีเซีย เพราะเขามีถึง ๓,๐๐๐ เกาะ แต่ประชากรมากกว่าเรา
โดยรวมแล้วทะเลของเราเหมาะจะเป็นแหล่งฟื้นฟูสัตว์น�้ำ ซ่ึงต้อง นน่ั เพราะสถติ กิ ารท�ำประมงพน้ื บา้ นไมเ่ คยไดร้ บั การจดบนั ทกึ
ช่วยกนั ดูแลให้กลับมาอดุ มสมบูรณ์ ขณะทป่ี ระมงพาณชิ ยเ์ ขามแี พปลา จงั หวดั หนงึ่ มอี ยไู่ มก่ ท่ี า่ เขากเ็ กบ็
ทุกวันน้ีเรามีเรอื ประมงในนา่ นน�้ำไทยกี่ล�ำ สถติ ไิ ดว้ า่ จบั ไดก้ พ่ี นั กแ่ี สนตนั แตป่ ระมงพน้ื บา้ นหรอื ประมงชายฝง่ั
ท่าเรือในหมู่บ้านไม่ได้ข้ึนกับแพปลา อย่างบ้านผมอยู่สงขลา เอา
เป็นแสนล�ำ ค�ำนวณจากครอบครัวชาวประมงชายฝั่งที่มีอยู่ ปลาข้ึนทีท่ า่ เรือจะนะ ท่าเรือสทิงพระ ได้ปลา ๑,๐๐๐ กโิ ลกรัมหรือ
๒๘๐,๐๐๐ ครอบครัวใน ๒๒ จังหวัด ตีว่ามีเรือสักครึ่งหน่ึงก็ ๕๐๐ กิโลกรัมก็ไม่เคยถูกบันทึก ท�ำให้เราไม่มีตัวเลขตรงนี้ ผมอยู่
แสนกวา่ ล�ำแลว้ กับชาวประมงมา ๓๐ กว่าปี ใครบอกว่าประมงพาณิชย์ท�ำรายได้
มากกวา่ ประมงพน้ื บ้าน ผมไมเ่ คยยอมรบั
พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ 161
