Page 104 - Skd 381-2559-11
P. 104

ส่วนหนึ่งของปลาที่ไม่อาจรอดชีวิต       ในน้�ำมปี ลา ในนามขี ้าว
ลูกครอกหรือลูกปลาชะโดตัวแดงแจ๋ฝูงใหญ่
ว่ายน้�ำเล่นตามแม่ปลาชะโดระหว่างฝนตก          “ในนำ้� มปี ลา ในนามขี า้ ว มนั เปน็ วาทกรรมในอดตี ไปแลว้ ”
                                              อ�ำพล ฐาปนพันธ์นิติกุล  เลขานุการมูลนิธิอนุรักษ์ป่า
                                       ตะวันตก  หัวหน้า  “โครงการสนับสนุนงานป้องกันฤดูปลาวางไข่”
                                       (Fishery  Patrol  Reinforcement  Project)  เอ่ยข้ึนขณะท่ีเราก�ำลัง
                                       นั่งเรือเร็วตรวจการประมงน�้ำจืดเข่ือนเขาแหลมหมายเลข  ๑๓  ออก
                                       จากอำ� เภอทองผาภมู ิมงุ่ ส่อู ำ� เภอสงั ขละบรุ ี จงั หวัดกาญจนบุรี
                                              แม้ตะวันจะลับขอบฟ้าไปแล้วแต่ก็ยังพอมีแสงให้มองเห็น
                                       เรือชาวบ้านว่ิงไปบนเว้ิงน�้ำกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา  กลางผืนน�้ำมี
                                       แสงไฟสเี ขยี วบนแพไมล้ อ่ ปลาใหม้ าตดิ ยอทชี่ าวบา้ นวางไว ้ และหาก
                                       เพง่ มองไปทางตนี เขาก็จะเหน็ บ้านแพเรียงรายอยู่เปน็ ระยะ ๆ
                                              “ปลาเป็นแหล่งอาหารที่ส�ำคัญของมนุษยชาติ  มีส่วนสร้าง
                                       อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่มาตั้งแต่อดีต  อย่างอาณาจักรนครวัดท่ีมีโตน
                                       เลสาบ  ประเทศสหรัฐอเมริกามีหน่วยงานอย่าง  Fish  and  Wildlife
                                       Service  ซึ่งเขามองว่าปลาเป็นความม่ันคงทางอาหารของชาติ
                                       ท่ใี ดมีความม่ังค่ังทางอาหาร ทน่ี ั่นกจ็ ะเจรญิ ”
                                              อำ� พลเปลง่ เสยี งแขง่ กับเครอื่ งยนตเ์ รอื และเลา่ ตอ่ ว่า
                                              “สงั ขละบรุ เี ปน็ อำ� เภอเลก็  ๆ มรี ายไดห้ ลกั จากการทอ่ งเทย่ี ว
                                       แบบส�ำรวจสอบถามนักท่องเท่ียวว่ามาเท่ียวสังขละบุรีโปรดปราน
                                       อาหารใดมากที่สุด  ส่วนมากก็ตอบว่าปลา   ปลาจึงเป็นส่วนเสริม
                                       ธรุ กจิ ทอ่ งเทย่ี วทสี่ ำ� คญั ของทน่ี  ่ี ซง่ึ แตล่ ะปมี รี ายไดจ้ ากการทอ่ งเทย่ี ว
                                       นับพันล้าน   มาที่น่ีคงไม่มีใครอยากกินหมู  ใครมาก็อยากกินปลา
                                       เข่อื นท้งั นน้ั ”
                                              อ่างเก็บน้�ำของเขื่อนใหญ่แห่งนี้เป็นแหล่งอาศัยของปลา
                                       นานาพนั ธ ์ุ แตช่ ว่ งไมก่ ปี่ หี ลงั มานปี้ รมิ าณปลากลบั ลดลงอยา่ งรวดเรว็
                                       วทิ ยา สวนตะโก หวั หนา้ กลมุ่ ปฏบิ ตั งิ านส�ำนกั บรหิ ารจดั การประมง
                                       นำ�้ จดื เขอื่ นวชริ าลงกรณ ผทู้ เี่ กดิ และเตบิ โตในพน้ื ทรี่ มิ แมน่ ำ้� ซองกาเลยี
                                       เคยใหส้ มั ภาษณร์ ายการคนมนั สพ์ นั ธอ์ุ าสาถงึ ความเปลยี่ นแปลงของ
                                       ทรพั ยากรปลาในเขื่อนเทา่ ทเ่ี ขาสงั เกตมาตลอดชีวิตว่า
                                              “แตก่ อ่ นแมน่ ำ้� บคี ลมี่ ปี ลาตลอดลำ� นำ้�  ยง่ิ ชว่ งวางไขป่ ลาจะ
                                       ชุกชุมมาก  ชาวบ้านหากันแบบไม่คิดว่าจะหมด  วันหนึ่งหาได้เป็น
                                       รอ้ ยกโิ ลตอ่ ลำ�  ทงั้ ชอรต์ ทงั้ ระเบดิ  ตอนหลงั กม็ พี อ่ แมพ่ นั ธป์ุ ลามาตดิ
                                       ขา่ ย เรารูว้ ่าปลาจะหมด แล้วมนั ก็หมดจริง ๆ”

102 พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109