Page 127 - Skd 381-2559-11
P. 127
“แต่ก่อนน้�ำมันลังหน่ึงแค่ ๑๐๐ กว่าบาท เส้นกิโลกรัมละ
๗ บาท ตอนน้ีน�้ำมันลังละ ๗๐๐ กว่าบาท เส้นขึ้นมากิโลละ ๓๐
บาท ค่าเช่าที่เฉล่ียวันละเกือบ ๑๐๐๐ ท�ำมา ๓๐ กว่าปี ค่าเช่าขึ้น
ทกุ ป ี ของทกุ อยา่ งขนึ้ ราคา แตพ่ ย่ี งั ขายราคาเดมิ กลอ่ งละ ๑๐ บาท
พยุงกันอยู่แบบนี้”
เจ้าของร้านถอนใจเบา ๆ แต่ฉันสังเกตเห็น ขณะเดียวกัน
ทุกรายละเอียดล้วนผ่านการคิดอย่างรอบคอบ แม้แต่เรื่องของ
ตะเกียบ
“คุณจ�ำไว้เลยว่าท่ีน่ีจะใช้ตะเกียบเหลามือเท่าน้ัน มีป้า
คนหนึ่งอยู่แถวสถานีบ้านกล้วย เขาเหลาตะเกียบมาให้ร้านเราท้ัง
ชวี ติ พก่ี ย็ งั คดิ วา่ ถา้ หมดปา้ แลว้ ใครจะทำ� ให ้ เพราะถา้ ไมใ่ ชต้ ะเกยี บ
เหลา คนจะยงิ่ สบั สนไปกันใหญ่”
สูตรกว๋ ยเตย๋ี วเรมิ่ ข้นึ Scene 5
ตงั้ แต่ร่นุ ปู่-เทเวศน์
ภายใน / ครวั ดา้ นหนา้ รา้ นกว๋ ยเตย๋ี วปลารถไฟราชบุร ี /
สวา่ งกลุ อดตี พนักงาน บ่าย ๔ โมง ๒๐ นาที
การรถไฟแห่งประเทศไทย
ทางด้านหน้าร้าน เคาน์เตอร์แบบบ้าน ๆ คือขอบเขตของ
ครัวเล็ก ๆ แห่งนี้ กะละมังพลาสติก ถาดสเตนเลส ตะกร้อลวกเส้น
รวมถึงเครื่องครัวและเครื่องปรุงอ่ืน ๆ วางไว้ระเกะระกะ ทันทีที่เปิด
ฝาหม้อ ไอร้อนก็ระอุพวยพุ่งเป็นควันสีขาวไปท่ัว หญิงสาวและ
ไม่สาวหลายคนก�ำลังชว่ ยกนั ท�ำกว๋ ยเตีย๋ วอยา่ งขะมักเขมน้
หญิงวัยกลางคนแกะห่อเส้นก๋วยเตี๋ยวเทลงกะละมังที่มีน�้ำ
อยู่เกือบเต็ม ทิ้งไว้ราว ๆ ๕ นาที ก่อนหยิบเส้นก๋วยเต๋ียวใส่ตะกร้อ
จุ่มลงไปในน�้ำเดือดครั้งเดียวก็ยกข้ึน แล้วจึงใส่ถั่วงอกลงไปลวก
พร้อมกันอีกครั้ง การแช่เส้นก่อนลวกท�ำให้ลวกง่าย สุกไวขึ้น และ
เหนียวนุ่ม จากน้ันก็ส่งต่อมายังคุณน้าฝ่ายปรุงเคร่ือง หญิงเลย
วัยกลางคนตักเคร่ืองปรุงท่ีเตรียมไว้แล้วอย่างละช้อน ทั้งเคร่ืองปรุง
น้�ำที่มีน้�ำปลา ซอสปรุงรส ซีอิ๊วขาว ซีอ๊ิวด�ำ น้�ำส้มสายชู และพริก
ชี้ฟ้า ต้มผสมกัน กับเครื่องปรุงแห้งท่ีเป็นส่วนผสมของน�้ำตาล พริก
ป่น และถ่ัวลิสงป่น คลุกเคล้าให้เข้ากับน�้ำมันพืชเล็กน้อยอย่าง
ช�ำนาญแล้วจึงเทลงกล่องโฟม ก่อนส่งให้คุณป้าอีกคนเติมลูกชิ้น
ปลากลมและลูกชิ้นปลาเส้น โรยหน้าด้วยผักชี และจบลงเมื่อ
หญิงสาวคนสุดท้ายปิดฝากล่อง รัดหนังยางให้แน่น เหน็บตะเกียบ
ไมเ้ ขา้ กบั หนงั ยาง ก่อนจัดวางลงถาด
เป็นแบบน้ีกล่องแล้วกล่องเล่า จนกว่าจะครบ ๑๐๐ กล่อง
ซึ่งเพียงพอส�ำหรับขายบนรถไฟขบวนต่อไปท่ีจะเข้ามาจอดเทียบ
ชานชาลา
“เราท�ำสด ๆ ใหม่ ๆ ร้อน ๆ บางคนไม่รู้เขาก็พูดว่าเราท�ำ
เป็นกะละมังแล้วหยิบใส่ แต่จริง ๆ แล้วเราท�ำทีละกล่อง ลวกกัน
กล่องต่อกล่อง ท่ีเรายังขายได้อยู่ทุกวันนี้พี่ว่าความซื่อสัตย์ของเรา
มผี ล...” พีโ่ จส้ รปุ
พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ 125
