Page 131 - Skd 381-2559-11
P. 131
Scene 12 Scene 13
ภายใน / รถไฟสปรนิ เตอรต์ ทู้ ี่ ๒ ภายนอก / สถานรี ถไฟบางซื่อ / ๒ ทุ่ม ๑ นาท ี
ขบวนรถด่วนพิเศษที ่ ๔๐ / ๕ โมง ๓๓ นาที
ฉันลงรถไฟก่อนจะถึงสถานีปลายทางกรุงเทพฯ แบก
เสียงหวูดรถไฟดังก้องท่ัวบริเวณ ธงแดงในมือนายสถานี ความสุขกลับมาเต็มกระเป๋า การเดินทางของฉันใกล้จะสิ้นสุดลง
โบกสะบดั ฉันรบี ยกมือไหวอ้ ำ� ลาน้ำ� ใจของผคู้ นทน่ี ่ี ก่อนจะช่วยน้อง แต่ฉันเช่ือเหลือเกินว่าหนังชีวิตของพวกเขาจะยังฉายวนเวียนอยู่
บอลหอบหวิ้ กว๋ ยเตย๋ี ว ๑๑๐ กลอ่ ง กระโจนขน้ึ ตโู้ ดยสารทนั ทที ร่ี ถไฟ แบบนั้นเรือ่ ยไป
จอดเทียบ
ระหวา่ งทางเดนิ ไปขน้ึ รถไฟฟา้ มหานคร เสยี งแจง้ เตอื นจาก
ลมเยน็ จากเครอ่ื งปรบั อากาศทำ� ใหฉ้ นั รสู้ กึ สบายตวั ขนึ้ มาก โทรศัพทด์ ังขน้ึ เมอื่ กดหน้าจอดกู ท็ ำ� ให้ฉันยมิ้ กวา้ ง
ขา้ งนอกฝนตกโปรยปราย พโี่ จแ้ ละทมี งานยงั คงชะเงอ้ มองพรอ้ มรอย
ยิม้ อ�ำลา ฉนั สง่ ยม้ิ ใหแ้ ทนคำ� ขอบคุณ “คุณโจ้ จักรพงศ์ ก๋วยเตี๋ยวปลารถไฟราชบุรี accepted
your friend request.”
หลังจากใช้เวลาที่นี่มาเกือบ ๒ วัน ฉันเห็นหลากหลาย
อารมณ์จากตัวละครที่นี่ มีท้ังสุข สนุก เศร้า โดยมีฉากหลังเป็นร้าน The End
กว๋ ยเตย๋ี วรมิ ทางรถไฟ เหน็ สายสมั พนั ธอ์ นั เหนยี วแนน่ ของครอบครวั
ใหญ่ครอบครัวน้ี เห็นความอร่อยที่บอกเล่ากันมาปากต่อปาก และ
เห็นความใส่ใจกับก๋วยเต๋ียวของคนท�ำ ท้ังหมดน้ีท�ำให้อาหารพ้ืน ๆ
ราคาเพียงแค่ ๑๐ บาท กลายเป็นรสชาติที่มาจากใจชนิดที่จะหา
ก๋วยเตย๋ี วเจ้าไหนเทียบได้ยาก
ความสุขเล็ก ๆ หลังจากขายของเสร็จ
หากก๋วยเต๋ียวท่ีแบกมาขายดี
พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ 129
