Page 130 - Skd 381-2559-11
P. 130
พนักงานในร้านทุกคนต่างท�ำหน้าที่ Scene 11
ของตัวเองอย่างขยันขันแข็ง ท�ำงานเหมือน
คนในครอบครัวเดียวกัน ภายใน / มา้ นงั่ ในสถานรี ถไฟราชบุรี / บา่ ย ๓ โมง
“พ่ีโจ้โพสต์ในเฟซบุ๊กหาคนมาช่วยขาย บอลก็เลยให้น้า ฉันฝ่าละอองฝนเดินตามหญิงสาวรุ่นผิวขาวผมยาวที่เพิ่ง
พามา” ควกั กระเปา๋ จา่ ยเงนิ ใหก้ บั นอ้ งแมค็ ทมี งานขายอกี คนของพโี่ จ ้ แถม
ยังยอมเสียมารยาทแอบมองดูเธอกินอยู่ห่าง ๆ บนม้าน่ังหินอ่อน
แมว้ า่ ตอนนเี้ ปดิ เทอมแลว้ บอลกย็ งั มาชว่ ยขายตอนเยน็ หลงั กว๋ ยเตยี๋ วสองกลอ่ งกบั นำ�้ อดั ลมใสน่ ำ�้ แขง็ อกี ถงุ ทา่ มกลางเสยี งฝนตก
เลกิ เรยี นและวนั เสาร-์ อาทติ ย ์ รายไดจ้ ากการขายกว๋ ยเตยี๋ วท�ำใหเ้ ขา ดูจะทำ� ให้เธอมคี วามสุขไม่นอ้ ย
สามารถจ่ายค่าเทอมและเลี้ยงตวั เองได้โดยไม่ต้องขอเงนิ พ่อแม่
เธอคงรสู้ กึ ตวั วา่ มคี นแอบมองอย ู่ ดวงตาคนู่ นั้ สง่ ความสงสยั
“บางวนั ผมใสช่ ดุ นกั เรยี นไปขาย กม็ คี นมาขอถา่ ยรปู ” บอล มาแทนค�ำถาม จนฉนั อดเขา้ ไปคุยดว้ ยไม่ได้
เลา่ ยมิ้ ๆ
“หนูกินมาต้ังแต่เด็ก ตั้งแต่ห่อละ ๕ บาท ตอนนั้นเป็นห่อ
ทกุ คนทท่ี ำ� งานทนี่ จ่ี ะไดค้ า่ ตอบแทนจากเงนิ สองสว่ น สว่ น กระดาษ เขาเพิ่งมาเปลย่ี นกล่องโฟมได้ประมาณ ๓-๔ ปนี ่เี อง”
หนึ่งคือค่าแรงท่ีพี่โจ้ให้ตามอายุและประสบการณ์ กับอีกส่วนหน่ึง
เป็นเปอร์เซ็นต์ที่ได้จากการขายกล่องละบาท ตอนแรก ๆ บอลขาย บังอร เย็นใจ วัย ๒๑ ปี เล่าให้ฉันฟังระหว่างรอรถไฟ
ได้แค่วันละประมาณ ๓๐ กล่อง แต่ตอนหลังขายเก่งข้ึนแล้วจึงได้ ไปเพชรบุรี เธอเป็นคนราชบุรีโดยก�ำเนิด เดินทางด้วยรถไฟบ่อย ๆ
เพม่ิ เปน็ วนั ละ ๗๐-๑๐๐ บาท ยงิ่ หากเปน็ ชว่ งปดิ เทอมหรอื เทศกาล และทกุ ครงั้ เธอจะซ้อื ก๋วยเตี๋ยวตดิ ไมต้ ิดมอื ขึ้นไปดว้ ยเสมอ
วันหยุดยาวต่าง ๆ จะขายดีมากข้ึนอีก เมื่อถามถึงเทคนิคการขาย
บอลอธบิ ายวา่ ไมม่ อี ะไรมาก แคพ่ ดู ใหเ้ สยี งดงั ขนึ้ จนคนหนั มาสนใจ หรือแมก้ ระทั่งวนั ไหนที่ไม่ได้เดนิ ทาง เธอก็ยงั ขี่รถมอเตอร์-
ไซคจ์ ากบ้านมาซือ้
“ร้านก๋วยเตี๋ยวในราช-รีมีหลายเจ้านะ แต่หนูกินเจ้าน้ีบ่อย
ทสี่ ุด ถกู ด้วยอรอ่ ยดว้ ย ๒๐ บาทนอี่ ยู่เลย”
128 พฤศจิกายน ๒๕๕๙
