Page 149 - Skd 381-2559-11
P. 149
ดีมาแนะน�ำคู่กัน จานแรกไว้ดึงความสนใจของลูกค้า ลดก�ำไรลง ความรู้สึกเชื่อถือในค�ำโฆษณามีน้อย แตกต่างจากการบอกเล่า
เล็กน้อยให้เอ้ือมถึง และข้อส�ำคัญคือท�ำจานท่ี ๒ ให้สมศักด์ิศรี ปากต่อปากของคนสนิทเป็นไหน ๆ ดังที่เขาเล่าถึงเว็บไซต์ รีวิวร้าน
แม้ว่าจะเป็นจานที่ต้นทุนต่�ำ เพราะจานน้ีแหละจะเป็นตัวช่วยให้ อาหารยอดนิยมแห่งหนึ่งวา่
ร้านอาหารอยรู่ อด”
“ช่วงที่เว็บตั้งใหม่ ๆ เขาจะรับส่ิงที่เรียกว่า ‘มดงาน’ คือ
เขาเล่าว่าถ้าเราท�ำความเข้าใจทั้งธรรมชาติของคนและ คนท่ีคอยปั่นรีวิวให้ดูมีความเคล่ือนไหว เพื่อไปกระตุ้นให้คนอ่ืน ๆ
อาหารได้ เราจะเข้าใจว่าควรขายสิ่งท่ีร้านมีอยู่อย่างไร ไม่ว่าจะ เขียนตาม ตอนน้ันเขียนกันคนละประมาณ ๘-๑๐ เรื่องต่อเดือน
ช่องทางการท�ำตลาด หน้าตาของภาพอาหาร ร้านเขาควร “ขาย” นา่ จะไดเ้ รอ่ื งละประมาณ ๘๐๐” แพรเลา่ ถงึ ตอนทเ่ี ธอเขา้ มาท�ำงาน
ชูเมนูหน้าตาประมาณไหน บรรจุภัณฑ์ควรเป็นอย่างไร เมนู สายการรวี วิ อาหารเต็มตัวใหม ่ ๆ
บรรยากาศร้าน และอีกมาก เราจะไม่ยัดเยียดตัวตนของเราไปให้
กับร้าน “นักรีวิวมองไม่ยาก จะสังเกตได้ว่าคนกลุ่มน้ีมักจะรู้ราย
ละเอียดของร้านมากไปหน่อย คนท่ีเขารีวิวเป็นจริง ๆ จะไม่ใส่ราย
“แต่เราจะพฒั นาเขาอย่างท่เี ขาเป็น” ละเอียดหลังร้านลงไปมากนัก อย่างเจ้าของจบท่ีไหน หรือได้รับแรง
บันดาลใจมาจากอะไร ซ่ึงเป็นเร่ืองท่ีคนมากินจริง ๆ เขาไม่รู้หรอก
นกั ขาย (ภาพอาหาร) อยา่ งมากกจ็ ะรแู้ คร่ า้ นจดั โลง่ โปรง่ สบายไหม มดื สวา่ ง กวา้ ง ดหี รอื
เปล่า เจ้าของร้านมาดูแลเทกแคร์แขกเองไหม ควรรู้แค่น้ัน” แพร
“หลักคือ ท�ำยังไงให้คนอยากถ่ายรูปอาหารของเรา” อธิบายงานของเธอ ซ่ึงบางครัง้ ก็ตอ้ งทำ� มากกวา่ แค ่ “การเล่าให้ฟัง”
แพร-เรอื งรว ี บรรณพภิ พ นกั การตลาดและเจา้ ของเวบ็ ไซต ์ www.
saysfood.com เลา่ ถงึ กลยทุ ธส์ ำ� คญั ในการทำ� ตลาดใหแ้ กร่ า้ นอาหาร “พอเราเรม่ิ เปน็ ทร่ี จู้ กั ในเวบ็ หรอื สงั คมออนไลนท์ เี่ ราลอ็ กอนิ
เขา้ ใชง้ านบอ่ ย ๆ กจ็ ะเกดิ ความภาคภมู ใิ จ ซง่ึ ความภาคภมู ใิ จเหลา่ น้ี
“ถา้ เราคดขา้ วมาทพั พหี น่งึ เอาหมูวาง ไข่ดาวโปะ คนก็จะ ถกู หยบิ ขนึ้ มาใชเ้ ปน็ แรงขบั เคลอื่ นธรุ กจิ โดยทไ่ี มต่ อ้ งอาศยั การลงทนุ
มากิน ๆๆ เสร็จ แต่ถ้าเราเปลี่ยนรูปแบบการพรีเซนต์อาหาร อย่าง เพิ่มสักบาทเดยี ว” เธอย้มิ
เช่นข้าว หาพิมพ์สวย ๆ มาวาง หมูอาจจะท่ิมลงไปในข้าวไหม หรือ
พนั กับผกั วางไว้ คนกนิ จะท�ำอยา่ งไร “หลกั การตลาดสว่ นใหญค่ อื ทำ� ใหเ้ หน็ บอ่ ย ๆ เดย๋ี วกอ็ นิ ไปเอง
“เห็นคร้ังแรกเพื่อท้ิงให้เก็บความสงสัยไว้ก่อน เจออีกคร้ัง
“อีกวิธีคืออาหารท่ีท�ำให้คนมีส่วนร่วม ไม่ใช่แค่จิ้มมากิน อาจจะเร่ิมคุ้น จ�ำชื่อได้ พอเห็นบทความเต็มทีหลังจะรู้สึกว่า ‘ร้านน้ี
แล้วจบ อย่างเช่นร้านน้ีจะมีเป็นเปลวไฟเล็ก ๆ อย่างเช่นร้านน้ีมีซูชิ น่เี อง’ และกจ็ ะลงทา้ ยดว้ ยการอยากลองแวะไปกินสักคร้ัง” แพรยิ้ม
ดา้ นบนเปน็ เนอื้ ดบิ ถา้ บางคนกนิ เนอื้ ดบิ ไดก้ ก็ นิ เขา้ ไปเลย ถา้ บางคน แววตาเฉยี บคม
ยงั ไมช่ อบกจ็ ะไปลนไฟนดิ ๆ ใหแ้ คก่ รลิ ล ์ ๆ หรอื อยา่ งรา้ นพซิ ซา่ ทที่ ำ� เราอาจคล่ังไคล้ฟุตบอลแต่ไม่มีโอกาสสักคร้ังท่ีจะได้ลงไป
เตาเทยี มใหแ้ ต่งหน้าเองเข้าไปอบเอง” เตะในสนามแขง่ หรอื หลงใหลในเสยี งดนตรแี ต่เลน่ ไม่ได ้ แต่อาหาร
เปน็ เรอ่ื งทเ่ี ราทุกคน “กิน” ได้
พวกเขาเหล่าน้ันก�ำลังท�ำตามกลยุทธ์ที่แพรพูดถึงคือ “ท�ำ เพราะอาหารเปน็ เร่ืองท่ีทกุ คนเข้าถงึ ได้ง่าย
ยงั ไงก็ได้ไมใ่ หค้ นเขา้ มากนิ แลว้ จบ” ปริมาณเม็ดเงินมหาศาลที่ไหลเวียนหล่อเล้ียงธุรกิจส่ือ
อาหาร จ�ำนวนของผู้ป่วยโรคอ้วนท่ีมีแนวโน้มเพ่ิมขึ้นทุก ๆ ปี การ
เป็นที่รู้กันดีว่ามูลค่าของธุรกิจกลุ่มโฆษณาน้ันสูงมหาศาล บรโิ ภคเกนิ ความจ�ำเป็น อาหารที่เหลอื ท้ิงนับเปน็ หน่วยตนั ...
แค่ไหน ทางออกหนึ่งท่ีร้านอาหารทั้งเล็กและใหญ่เลือกตัดสินใจทำ� เราต่างอาจเคยเป็นส่วนหน่ึงท่ีขับเคล่ือนตัวเลขเหล่าน้ัน
จงึ เปน็ การท�ำอยา่ งไรกไ็ ดใ้ หค้ นเหน็ ภาพอาหารของเขา โดยทร่ี า้ นจะ ด้วยหน่งึ “แชะ” และหน่ึง “แชร์” ของเรา ไมม่ ากก็นอ้ ย
ต้องจ่าย...น้อยท่ีสดุ แตจ่ ะดีกวา่ ไหม ถ้าเปน็ ไปโดยทเ่ี รารเู้ ท่าทนั ...และร้ตู ัว
นอกจากน้ันแม้ไม่ต้องอ้างอิงผลการวิจัย ก็เห็นได้ชัดว่า
พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ 147
