Page 83 - Skd 381-2559-11
P. 83
“แม่พาหนูไปห้าคร้ังแล้ว - ไปบ่อย ๆ ก็เหน่ือย - ชอบวันแรก เป็นผู้น�ำสูงสุดของประเทศไทย น้องก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง เวลา
ท่ีสุด ไปส่งในหลวงข้ึนสวรรค์ท่ีโรงพยาบาลศิริราชครับ มีคนถ่ายรูป ได้ยินเพลงชาติเขาก็จะชอบถามว่าร้องเพื่ออะไรเหรอแม่ ท�ำไมเรา
กบั สัมภาษณห์ นดู ว้ ย - เขารอ้ งไห้กนั หนไู ม่รอ้ ง แตห่ นรู อ้ นมากกวา่ - ตอ้ งยนื ตรง ทำ� ไมตอ้ งทำ� ความเคารพ กจ็ ะปลกู ฝงั เขาไปวา่ ในหลวงมี
ไดโ้ บกธง แลว้ กไ็ ดร้ ปู ในหลวงกลบั บา้ นครบั แมบ่ อกใหเ้ กบ็ ไวไ้ มใ่ หห้ าย บุญคุณกับคนไทยนะลูก เวลาอยู่บ้านคุณแม่ก็จะสอนให้เขาไหว้รูป
- แม่พาไปวนั ท่ีจดุ เทียนด้วย แต่หนไู มไ่ ด้จดุ แม่ไปแจกขา้ วกับหม”ู ในหลวงก่อนนอน จนกระทั่งไปโรงหนังแล้วต้องยืนข้ึนตอนมีเพลง
‘สรรเสรญิ พระบารม’ี นอ้ งกจ็ ะถามวา่ คนนใี้ นหลวงใชไ่ หมแม ่ หรอื ทำ� ไม
น้องตุลย์-เด็กชายจุลณทรัพย์ มาปากลัด พยายามทบทวน ในมอื ถอื แม่ต้องมีรูปในหลวง แสดงวา่ เขาจดจำ� ในหลวงไดแ้ ลว้ ”
ความทรงจำ� ทีเ่ ขาไดพ้ บเห็นตลอดหลายวันท่ผี ่านมา
เมอื่ เลน่ จนเหนอ่ื ยเดก็ นอ้ ยวงิ่ กลบั มานง่ั พกั ขา้ งแม ่ ขอดนู ติ ยสาร
เวลาน้ีเปิดเทอมแล้วจึงนัดหมายคุณแม่มาสนทนากันที่สนาม ที่มีรูปตัวเองบนปก พลิกกระดาษแต่ละหน้าดูภาพด้านใน เคร่ือง
เดก็ เลน่ ภายในโรงเรยี นอนบุ าลเจรญิ พงศย์ า่ นสขุ มุ วทิ ๑๐๗ ไมเ่ ฉพาะ อัดเสยี งยงั คงท�ำหนา้ ท่ี เราปลอ่ ยให้เขา-เธอถามตอบกนั เจอ้ื ยแจว้
เด็กชายผู้ได้ขึ้นปกสารคดี เพื่อนวัยอนุบาลคนอ่ืนในโรงเรียนแห่งน้ี
ตา่ งกส็ วมชดุ นกั เรยี น ตดิ รบิ บน้ิ ด�ำไขวป้ ลายเปน็ รปู โบเลก็ ๆ ทแ่ี ขนเสอื้ “แม่น่ีในหลวงท�ำอะไร” “ในหลวงรับดอกไม้จากประชาชน
ขา้ งซ้าย ซึง่ ครูและผปู้ กครองชว่ ยกันท�ำมาแบง่ ปนั ครับ” / “แม่นี่ในหลวงท�ำอะไร” “ในหลวงขึ้นครองราชย์ครับ” “ขึ้น
ครองราชย์เหรอแม่” / “แม่นี่ในหลวงปลูกข้าวใช่ไหม” / “แม่ครับ
“เด๋ียวนี้เวลาจะออกนอกบ้านไปไหนเขาจะบอกว่าแม่อย่าลืม หมาในหลวงชอื่ อะไร” “คณุ ทองแดงไงครบั ” / “แมน่ ใ่ี นหลวงกำ� ลงั ถา่ ย
ตดิ รบิ บ้ินใหห้ นนู ะ” ภาพ” / “แม่ในหลวงเสด็จสู่สวรรคาลัย” “ในหลวงรักหนู ในหลวงรัก
ประชาชนทกุ คน”
ถูกคุณแม่แซวเข้าเด็กชายวัยอนุบาล ๒ ก็อมย้ิม พลันหนีไป
สนกุ ผาดโผนตอ่ กบั เครอื่ งเลน่ สสี นั สดใสในสนาม กฤษฎาพรมองตาม แล้วจู่ ๆ เด็กชายในชุดนักเรียนก็ปิดหนังสือชูสารคดี ขึ้นสุด
ลกู นอ้ ยพลางเลา่ ถงึ การปลกู ฝงั ทท่ี ำ� ใหเ้ ดก็ เลก็ วยั นร้ี จู้ กั ในหลวงรชั กาล สองแขน ปรากฏเปน็ ภาพซอ้ นกบั เดก็ ทส่ี วมชดุ ดำ� ชพู ระบรมฉายาลกั ษณ์
ที่ ๙ จริง ๆ แนน่ อนวา่ ช่างภาพนิตยสารบนั ทึกนาทีนั้นไวไ้ ดอ้ ีกครงั้
“ตงั้ แตน่ อ้ งตลุ ยอ์ าย ุ ๓ ขวบ คณุ แมจ่ ะชอบพานอ้ งไปจดุ เทยี น “เรายังหวังว่าเมื่อน้องเติบโตข้ึนแล้วได้กลับมาเห็นตัวเองบน
ตามห้างท่ีมีจัดพิธีจุดเทียนถวายพระพรชัยมงคลเน่ืองในโอกาสเฉลิม ปกนติ ยสารน ้ี เขาจะนกึ ยอ้ นไปถงึ เรอื่ งราวตา่ ง ๆ ของในหลวงทคี่ ณุ แม่
พระชนมพรรษาพระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยหู่ วั หรอื เวลาเขามาขอเงนิ ปลูกฝัง นา่ จะเปน็ สิง่ หนึง่ ชว่ ยกระตุน้ ใหเ้ ขาไมห่ ยุดเปน็ คนด”ี
พอให้ไปเขาก็จะถามว่าคนในรูปน้ีเป็นใคร คุณแม่ก็จะคอยอธิบาย
ยงั มคี ำ� ถามตอ่ อกี วา่ แลว้ ใครคอื ในหลวง คณุ แมก่ จ็ ะเปรยี บเทยี บใหเ้ ขา กฤษฎาพรระบายยิ้มอ่อนโยนให้เยาวชนตัวเล็กผู้เป็นอนาคต
ฟงั วา่ ทโี่ รงเรยี นมคี รใู หญเ่ ปน็ ผนู้ �ำใชไ่ หม ในหลวงกค็ อื พระมหากษตั รยิ ์ ของแผน่ ดนิ
พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ 81
