Page 139 - Skd 381-2559-11
P. 139
๒๕๐ บาท รวมถงึ หาวธิ ปี ระหยดั คา่ ใชจ้ า่ ยจากสว่ นอนื่ เพม่ิ เตมิ เชน่
การไมซ่ อ้ื เนอื้ สตั วแ์ ชแ่ ขง็ เพอ่ื ลดขน้ั ตอนการอนุ่ ละลาย หรอื การหมนุ
ซึ้งนึ่งขณะต้มไข่ ที่นอกจากจะท�ำให้ไข่สวยน่ากินแล้ว ยังช่วยลด
จำ� นวนไขท่ ตี่ ม้ แลว้ แตกเสยี หาย ประหยดั คา่ ใชจ้ า่ ยไปไดห้ ลายหมนื่
บาทต่อปี เม่อื เทียบกับวธิ ตี ม้ แบบเดมิ
ปัจจุบันงานอาหารปลอดภัยของโรงพยาบาลไม่ได้หยุดอยู่
แค่ครัวของโรงพยาบาลเท่าน้ัน แต่ยังขยายไปสู่ครัวอ่ืน ๆ ด้วยการ
ออกเมนูอาหารบางมื้อร่วมกันกับโรงเรียนและวัดในพื้นท ่ี เพื่อให้ได้
จ�ำนวนยอดวัตถุดิบมากพอที่จะสั่งจากแหล่งผลิตได้ เช่นในวันที่
โรงพยาบาลมีม้ืออาหารที่ใช้เส้นก๋วยเต๋ียว โรงเรียนก็จะมีเมนู
ก๋วยเต๋ียวเป็นม้ือกลางวันด้วย เพ่ือสามารถรวมยอดสั่งผลิตเส้น
ก๋วยเตยี๋ วแบบไม่ใสส่ ีและปลอดสารจากโรงงานได้
หลาย ๆ งานเป็นเรื่องยุ่งยากและเพ่ิมภาระจากงานปรกติ
ขึ้นไปมาก แต่ดูเหมือนเจ้าหน้าที่ทุกคนจะไม่เคยท้อและยังพอใจ
ทจี่ ะท�ำตอ่ ไป
“ไม่ท้อหรอกค่ะ ท�ำแล้วมีความสุข… อุ๊ย ! ตอบแบบ
นางเอกเลย”
น้าต๊ิกตบมุกกับค�ำตอบสวย ๆ ของตัวเอง ขณะเพื่อนอีก
สองคนหวั เราะครนื
กลุ่มบ้านป่าสักทองทุ่มเทกับการ
เกษตรปลอดสาร ส่งต่อสุขภาพที่ดีจากใจ
เช่นเดียวกับน้าเจ๊ียบที่มองว่าเครือข่ายชุมชนเองเป็นส่วน ลุยสวน
สำ� คญั ทที่ ำ� ใหง้ านอาหารปลอดภยั ดำ� เนนิ ไปไดอ้ ยา่ งมนั่ คง จงึ จำ� เปน็
ที่จะต้องหาทางช่วยหนุนช่วยเสริม สร้างแรงจูงใจให้เกษตรกรมี หา่ งจากโรงพยาบาลไปราว ๑๕ กโิ ลเมตร ณ ชมุ ชนแมส่ าด
กำ� ลังใจท�ำต่อไป ต�ำบลแม่กรณ์ อ�ำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย กลางสวน
อนิ ทรยี แ์ บบผสมผสาน เหลา่ พชื พรรณตน้ เลก็ ตน้ ใหญ ่ ทง้ั ไมผ้ ลและ
“เราจะท�ำยังไงให้เขาอยู่ได้ ท�ำให้เขามีรายได้ จะได้มีแรง ผักหญ้า ยืนสลับคละความสูงเป็นผืนกว้างดูสดช่ืน ด้านหลังเป็นนา
จูงใจในการท�ำงานกบั เรา” ข้าวที่ก�ำลังแตกยอดสีเขียวอ่อนชูใบข้ึนแตะปลายท้องฟ้าสีละมุนที่
เจือด้วยแดดยามเย็น หญิงในชุดสีม่วงอ่อนตัดกันกับรองเท้าบูต
เธออธิบายต่อว่า ในการท�ำงานของครัวตั้งแต่การก�ำหนด สีเขียวมินต์สดใสก�ำลังก้าวเท้าอย่างระมัดระวังผ่านคันนาอินทรีย์ท่ี
เมนู การสั่งซื้อ จะต้องวางแผนอย่างดี เช่น การปรับเมนูให้ตรงกับ สามปี กั ดำ� ไวเ้ มอื่ ๒ เดอื นกอ่ น เธอคลอ้ งตะกรา้ หวายไวท้ แ่ี ขน เดนิ
ผลผลติ ทเ่ี กษตรกรมี หรอื การวางแผนสง่ั ซอื้ วตั ถดุ บิ เพราะเกษตรกร
บางรายไม่สามารถมาส่งของได้บ่อย ๆ รวมไปถึงระบบการจ่ายเงิน
ท่ีมีการส�ำรองเงินโรงพยาบาลเพ่ือจ่ายเงินสดไปก่อนในระยะแรก
ตอ่ มาเมอ่ื มกี ารพฒั นาตลาดออรแ์ กนกิ เกษตรกรมรี ายไดท้ กุ วนั จาก
ตลาดแลว้ จึงค่อย ๆ ผลักเขา้ สู่ระบบปรกติ
หากพูดถึงเรื่องต้นทุน หลายคนคงคิดว่าการท�ำอาหาร
ปลอดภยั เชน่ นคี้ งมรี ายจา่ ยทแี่ พงกวา่ ครวั ปรกตอิ ยไู่ มน่ อ้ ย แตผ่ ดิ ถนดั
เพราะหวั หนา้ ฝา่ ยโภชนาการสาวยนื ยนั วา่ ตลอดการทำ� งาน ๑๐ กวา่
ปีท่ีผ่านมา รายจ่ายม้ืออาหารต่อหัวไม่เคยเกินงบประมาณ โดย
ไม่ต้องอาศัยเทคนิคพิเศษหรือวิธีการซับซ้อน เพียงแค่ใช้วิธีถัวเฉล่ีย
ของถกู ของแพงไมใ่ หเ้ กนิ เกณฑร์ ายจา่ ยทกี่ �ำหนดไว ้ คอื คนไขส้ ามญั
๑๐๐ บาทต่อวัน คนไข้พิเศษ ๑๕๐ บาท และคนไข้พิเศษวีไอพี
พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ 137
