Page 80 - Skd 298-2552-12
P. 80
(Shen Dehong ค.ศ. ๑๘๙๖-๑๙๘๑) ปรมาจารยท์ างดา้ น เหมาต้นุ ปรมาจารยแ์ ห่งวรรณคดีจนี สมยั ใหม่
วรรณกรรมสมัยใหม่ นักหนังสือพิมพ์ นักเคลื่อนไหวทาง
วฒั นธรรมคนสำ� คญั ของจนี เกดิ และเรยี นหนงั สอื ในวยั เยาว์ ถงหล่ ี : บา้ นริมน้ำ�
ที่อูเจิ้น ต้ังแต่เด็กเหมาตุ้นก็ฉายแววความฉลาดเฉลียว ลำ� ธารใส สะพานนอ้ ย
ให้เป็นท่ีปรากฏ โดยได้แรงบันดาลใจจากคุณตาผู้สอบได้
บณั ฑิตชัน้ ซิ่วไฉ๑ และมมี ารดาเปน็ ครสู อนหนงั สือคนแรก จากอเู จนิ้ เรามงุ่ หนา้ ขนึ้ ไปทางเหนอื ตามทางดว่ นสาย
เจียซูระยะทางประมาณ ๖๐ กิโลเมตร ถึงต�ำบลถงหล่ี
เม่ือเหมาตุ้นส�ำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเป่ยจิง เมืองหวูเจียง ทางใต้ของมณฑลเจียงซู ซึ่งอยู่ห่างจากนคร
แล้ว ได้เป็นนักเคล่ือนไหวทางวัฒนธรรมคนส�ำคัญร่วมยุค ซูโจวลงมาทางใตเ้ พียงประมาณ ๑๘ กโิ ลเมตร
สมัยกบั หล่ชู วิ่นและกวอม่อรวอ่ (Guo Moruo) ท่ีสนับสนนุ
การด�ำเนินการทางการเมืองของเหมาเจ๋อตงและพรรค ถงหล่ีมีประวัติการก่อต้ังมาต้ังแต่สมัยต้นราชวงศ์ถัง
คอมมวิ นสิ ตจ์ นี มากวา่ ๖๐ ป ี เปน็ ผผู้ ลติ วารสารวรรณกรรม เดิมชื่อ “ฟู่ซือ” ต่อมาเปลี่ยนเป็น “ถงหล่ี” หรือหมู่บ้าน
เพ่ือชีวิตรายเดือนข้ึนเป็นคนแรก และสร้างสรรค์ผลงาน ทองเหลืองมาจนถึงปัจจุบัน ภูมิประเทศล้อมรอบด้วยน�้ำ
วรรณกรรมคู่บรรณพิภพจีนมากมายกว่า ๑๐๐ เรื่อง ติดทะเลสาบไท่หู-แหล่งเพาะพันธุ์ปูขนอันขึ้นช่ือ คลอง
นวนยิ ายทส่ี รา้ งชอ่ื ใหเ้ หมาตนุ้ เชน่ เรอื่ ง เทยี่ งคนื (Midnight),
สายรุ้ง (Rainbow), ตัวไหมแห่งฤดูใบไม้ผลิ (Spring
Silkworms) เป็นต้น
เหมาตนุ้ สรา้ งบา้ นหลงั นขี้ น้ึ ในป ี ๑๙๓๔ เพอื่ เปน็ ทพ่ี �ำนกั
ของมารดาในบั้นปลายชีวิต กระท่ังในปี ๑๙๔๐ ภายหลัง
มารดาอนั เปน็ ทรี่ กั ยงิ่ ถงึ แกก่ รรม เหมาตนุ้ กไ็ มเ่ คยไดก้ ลบั มา
บ้านหลังนี้อีกเลย กระท่ังอ�ำลาโลกไปอย่างสงบเมื่อวันที่
๒๗ มนี าคม ค.ศ. ๑๙๘๑ ณ กรุงเป่ยจิง
ออกจากบ้านเหมาตุ้น สองฟากตรอกซอยเป็นร้าน
จ�ำหน่ายสินค้าท้องถ่ินข้ึนช่ือของอูเจิ้น ซึ่งนอกจากจะมีผ้า
ฝา้ ยยอ้ มบาตกิ สนี ำ้� เงนิ คราม ขนมกเู สา่ ปง่ิ และซอี ว๊ิ หอมแลว้
ชาวอเู จน้ิ ยงั มชี อื่ เสยี งในการกลน่ั สรุ าขาวแบบโบราณทเี่ รยี ก
ว่า ซานไป๋จิ่ว สุรา ๕๕ ดีกรีอันแสนร้อนแรงและกลิ่นหอม
นุม่ ลึกที่ว่ากันวา่ ดื่มแล้วสามวนั ยงั หอมติดปาก
กอ่ นออกจากหมบู่ า้ นจะเดนิ ผา่ นไฉเ่ สนิ ววาฺ น (Caishen
Wan) หรอื โคง้ เทพแหง่ โชคลาภ เรยี กตามชอ่ื ของศาลเจา้
ทปี่ ระดษิ ฐานอยใู่ กลเ้ คยี ง บรเิ วณนเี้ ปน็ คงุ้ นำ้� กวา้ ง ในอดตี
เคยเป็นท่าเทียบเรือและตลาดสินค้านานาชนิด ทั้งข้าวสาร
ผา้ ไหม ป่านปอ และธัญพชื อ่ืน ๆ
ทางด้านตะวันตกของโค้งน�้ำ ผู้มาเยือนทุกคนจะต้อง
ขา้ มสะพานศลิ าคทู่ ส่ี รา้ งคขู่ นานใตห้ ลงั คาเดยี วกนั ชาวอเู จนิ้
เชื่อกันว่า ใครข้ามสะพานทั้งสองนี้แล้วจะมีโชคลาภและ
สุขภาพแข็งแรง หลายคนเดินข้ามสะพานทั้งสองไปกลับ
เพอื่ ขอพรอนั ประเสรฐิ บงั เกดิ แกช่ วี ติ แลว้ จะไดก้ ลบั มาเยอื น
เมืองริมน้�ำในฝันแหง่ นีอ้ ีกครงั้ ในอนาคต...
๑ บัณฑิตที่สอบได้ระดับส�ำนักการศึกษา รับมอบหมายหน้าที่ราชการ
ในระดบั มณฑล
88 นิตยสารสารคดี ฉบบั ท่ี ๒๙๘ ธันวาคม ๒๕๕๒
