Page 85 - Skd 298-2552-12
P. 85

ภาพ ซวงเฉียว หรือ “สะพานค่”ู หัวใจของโจวจวง

   “...เม่ือฤดูรอ้ นมาถงึ  ใบหลวิ ชา่ งเขยี วสด                          และเม่ือเดือนมิถุนายน ค.ศ. ๒๐๐๑ โจวจวงก็โด่งดัง
   ดรุณีเจ้าทอ่ งไกลมาถงึ แม่น�้ำฉางเจียง                             ระดบั โลกอกี ครง้ั เมอื่ ไดร้ บั คดั เลอื กใหเ้ ปน็ สถานทจี่ ดั ประชมุ
   ทิวทัศน์แดนเจียงหนานเจียงเปย่ ๒ชา่ งแสนงาม                         สดุ ยอดผนู้ ำ� เอเชยี -แปซฟิ กิ  หรอื เอเปก (APEC) ๒๑ ประเทศ
   อดุ มดว้ ยขา้ วโพดฝักยาวและขา้ วเกาเหลยี ง...”                     บนเรอื โจวจวงทส่ี รา้ งขนึ้ ใหม ่ ณ ทะเลสาบไปเ๋ สยี่ น รมิ ตะเขบ็
   เสียงซอและท่วงท�ำนองเพลงแสนไพเราะ ช่างผสาน                         ชายขอบตำ� บลโจวจวง
กลมกลนื กบั บรรยากาศเมอื งริมน้�ำ ราวกบั กำ� ลงั พาพวกเรา
ย้อนเวลาหวนคืนสู่อดีตอันรุ่งโรจน์ของโจวจวงและแดน                         ...รัตติกาลน้ัน ผมเดินทอดน่องดื่มด�่ำกับบรรยากาศ
เจียงหนาน จนมิอยากกลับมารับรู้ความจริงอันแสนวุ่นวาย                   แสงสียามราตรีของโจวจวง  จากสะพานคู่ยังสะพานฝูอัน
ของสังคมปัจจบุ ันเลย...                                               สะพานไทผ่ งิ  ไปตามถนนเปย่ ซอื่ เจยี  ทางเดนิ พน้ื ศลิ าโบราณ
   และอาจด้วยความประทับใจน้ีเองที่ดลใจให้ศิลปินเอก                    สายแคบ ๆ ในตัวเมือง จนแสงไฟและตะเกียงโคมดับลงใน
ทอ้ งถนิ่ ผมู้ นี ามวา่  เฉนิ อเี้ ฟย (Chen Yifei) วาดภาพสนี ำ�้ มนั  เวลาสีท่ ุ่ม
ซวงเฉียว น้ีไว้ เป็น ๑ ใน ๓๖ ภาพชุด “ร�ำลึกถึงบ้านเกิด”
เม่ือปี ๑๙๘๔  แล้วได้ไปจัดแสดงที่มหานครนิวยอร์ก                          รุ่งขึ้น โจวจวงคึกคักแต่เช้า เพราะผู้มาเยือนทุกคน
จนกระทั่ง อาร์มานด์ แฮมเมอร์ (Armand Hammer)                          หมายจะไดน้ ง่ั เรอื ชมทวิ ทศั นบ์ า้ นรมิ นำ้�  ลำ� คลองและวถิ ชี วี ติ
มหาเศรษฐีเจ้าของธุรกิจน้�ำมัน Occidental Petroleum                    ชาวบ้านยามเช้า  เมื่อเรือลอดใต้สะพานหน่ึง ฉากของ
Corp. ซื้อไป                                                          ทัศนียภาพก็จะเปลี่ยนเป็นแบบหนึ่ง หรือยามเม่ือเรือเลี้ยว
   ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกันน้ันเอง เม่ือ อาร์มานด์                  ไปตามโคง้ นำ้� และมมุ บา้ น ทวิ ทศั นข์ องโจวจวงกจ็ ะเปลย่ี นไป
แฮมเมอร ์ เดนิ ทางมาประเทศจนี  และไดเ้ ขา้ พบเตง้ิ เสย่ี วผงิ         ภาพแลว้ ภาพเลา่  สลบั หมนุ เวยี นผา่ นสายตา ทา่ มกลางฉาก
ไม่ทราบด้วยเหตุผลใด หรืออาจเป็นเพราะประทับใจใน                        ของกำ� แพงบา้ นขาวปลอดตดั กบั หลงั คาดำ� สนทิ  ตน้ หลวิ พลว้ิ
ความงามของภาพดงั กลา่ ว แฮมเมอรจ์ งึ ไดม้ อบภาพสะพานคู่               สวย ทา่ เรอื ศลิ าโบราณ และถนนหนิ เรยี บทม่ี เิ คยแปรเปลยี่ น
ของเฉนิ อีเ้ ฟยแกเ่ ต้งิ เสย่ี วผิง เปน็ ทีร่ ะลกึ แทนมติ รภาพอนั ดี  มาหลายศตวรรษ จนได้รบั การชื่นชมว่า...
ของท้ังสองประเทศ  และนับแต่น้ันมา ชาวจีนและชาวโลก
ก็รู้จกั  “โจวจวงและสะพานค”ู่  ไปในบัดดล                                 “หากภเู ขางามนนั้ คอื ...หวงซาน  เมอื งรมิ น้�ำงามกค็ อื ...
                                                                      โจวจวง”
๒ เจียงเปย่  หมายถึง ทางตอนเหนือของแม่น้�ำฉางเจยี ง
                                                                         ขนึ้ จากเรอื ทท่ี า่ เทยี บเรอื ใกลส้ ะพานฝอู นั  และหนา้ บา้ น
                                                                      ตระกูลเส่ิน หรือ เส่ินถิง (Shen Ting) คหบดีช่ือดังท่ีอยู่คู่
                                                                      ตำ� นานตำ� บลโจวจวงมาหลายรอ้ ยป ี  บา้ นหลงั นส้ี รา้ งขน้ึ โดย
                                                                      เสิ่นเปิ่นเหริน ทายาทชั้นหลังของเสิ่นว่านซาน ในปี ๑๗๔๒
                                                                      รชั สมยั จกั รพรรดเิ ฉยี นหลงแหง่ ราชวงศช์ งิ   มขี นาดใหญโ่ ต

                                                                      ฉบับที่ ๒๙๘ ธนั วาคม ๒๕๕๒  นติ ยสารสารคดี 93
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90