Page 90 - Skd 298-2552-12
P. 90
เรากลับปิดใจไม่รับรู้ส่ิงเหล่าน้ัน เพราะวุ่นอยู่กับเรื่องราว แมค้ วามจรงิ ปรากฏตอ่ หนา้ ต่อตา แตถ่ า้ สวนทางกับความคดิ
ในอดีตหรือกังวลกับอนาคต หลายคนมุ่งมั่นแต่จะไปให้ถึง นนั้ มนั สามารถสรรหาเหตผุ ลรอ้ ยแปดหรอื ใชอ้ บุ ายนานปั การ
จุดหมายขา้ งหนา้ จนลมื มองวา่ รอบตวั น้นั งดงามเพียงใด เพื่อไม่ให้เรายอมรับความจริงนั้น (เช่นท�ำให้ความจริงนั้น
ไมน่ า่ เชอื่ ถอื ) เพราะถา้ เรายอมรบั ความจรงิ ดงั กลา่ ว ความคดิ
ประมวล เพ็งจันทร์ ผู้เคยเดินเท้าจากเชียงใหม่ไป นั้นๆ ก็อย่ไู มไ่ ด้
เกาะสมุยบ้านเกิดโดยไม่พกเงินแม้แต่บาทเดียว เล่าว่าคราว
หน่ึงเดินขึ้นดอยอินทนนท์ วันนั้นรู้สึกเหน่ือยมาก ใกล้จะถึง เชื่อหรือไม่ว่าทุกวันน้ียังมีคนจ�ำนวนมากไม่เชื่อว่าโลก
ยอดดอยก็หมดแรง หายใจแทบไม่ออก รู้สึกราวกับจะขาดใจ กลม คนเหลา่ นไ้ี มไ่ ดอ้ ยใู่ นปา่ แอมะซอนหรอื เกาะนวิ กนิ ี แตอ่ ยู่
ตาย จึงนอนแผ่แน่นิ่ง กระทั่งมีคนเห็นและรับขึ้นรถไปถึง ในประเทศทเ่ี จรญิ อยา่ งยุโรปและอเมรกิ า ในประเทศองั กฤษ
ยอดดอย มีคนต้ัง “สมาคมโลกแบน” เพ่ือยืนยันความคิดนี้ มีสมาชิก
ไมน่ อ้ ยกวา่ ๓,๐๐๐ คน ผกู้ อ่ ตง้ั สมาคมนป้ี กั ใจเชอื่ วา่ โลกแบน
เม่ือได้พักผ่อนเต็มที่ เร่ียวแรงกลับมา เขาก็เดินลงดอย เพราะมั่นใจว่าคัมภีร์ไบเบิลบอกเช่นน้ัน ดังนั้นจึงไม่ยอมรับ
อย่างช้าๆ ตอนน้ีเองท่ีเพ่ิงสังเกตว่าทัศนียภาพตลอดเส้นทาง หลักฐานทุกอย่างที่ช้ีว่าโลกกลม แม้แต่ภาพถ่ายจากยาน
งดงามมาก เขาหยุดเป็นพักๆ เพื่อชื่นชมธรรมชาติรอบตัว อวกาศที่ชี้ชัดว่าโลกกลมก็ไม่ท�ำให้เขาเปลี่ยนใจได้ เขาให้
และทิวทัศน์อันกว้างไกล จิตใจเบิกบานเป็นอย่างยิ่งจนอด เหตผุ ลวา่ “ภาพแบบนส้ี ามารถหลอกตาคนดทู ไ่ี มม่ คี วามรไู้ ด”้
ร�ำพึงในใจไมไ่ ดว้ ่า “มหัศจรรย”์
ความคิดไม่เพียงปิดก้ันความงามและความจริงเท่านั้น
แล้วเขาก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า เหตุใดตอนขาขึ้นจึงไม่เห็น หากยังสามารถปิดก้ันความสุขได้ด้วย ความสุขมิใช่สิ่งที่อยู่
ความงดงามเหลา่ นเี้ ลย นนั่ เปน็ เพราะจติ ใจตอนนนั้ คดิ ถงึ แต่ ไกลตวั หากมอี ยรู่ อบตวั อกี ทง้ั มอี ยกู่ บั ตวั เราตลอดเวลา คน
ยอดดอยอันเป็นจุดหมายปลายทางทีจ่ ะตอ้ งไปให้ถงึ เป็นอันมากไม่มีความสุขก็เพราะใจไม่เปิดรับความสุข หรือ
มองไม่เห็นความสุขดังกล่าว การมีสุขภาพดีจัดว่าเป็น
ความคิดนั้นเม่ือครอบง�ำจิตเมื่อใด ก็สามารถปิดก้ันใจ ความสุขอย่างหนึ่ง แต่คนส่วนใหญ่ไม่ตระหนักถึงความสุข
ไม่ให้รับรู้ความงามได้ ใครท่ีจมอยู่กับความคิดจึงไม่ได้ยิน ดงั กลา่ วเพราะใจไปจดจอ่ อยกู่ บั สง่ิ อนื่ ทไี่ กลตวั เชน่ ทรพั ยส์ นิ
เสยี งอนั ไพเราะ มองไมเ่ หน็ ธรรมชาตอิ นั รนื่ รมย ์ จะวา่ ไปแลว้ เงินทอง ช่ือเสียง เกียรติยศ ตราบใดท่ียังไม่ได้ส่ิงเหล่าน้ัน
ไมแ่ ตค่ วามงามเทา่ นนั้ ความจรงิ กอ็ าจถกู ปดิ กนั้ เพราะความคดิ มาก็จะรู้สึกเป็นทุกข์ แต่เม่ือใดก็ตามท่ีป่วยหนักจะรู้เลยว่า
ดว้ ยเช่นกนั การมีสุขภาพดีนั้นเป็นความสุขที่มีค่ากว่าสิ่งเหล่าน้ันเสียอีก
ในท�ำนองเดียวกัน การมีคนรักหรือผู้มีพระคุณอยู่ใกล้ตัวก็
วันหนึ่งขณะที่อ้วนกับเพื่อนเดินขึ้นสะพานคนเดินย่าน จัดว่าเป็นความสุขอย่างหน่ึง แต่ผู้คนมักมองไม่เห็นเพราะใจ
วงเวยี นใหญ ่ เธอสงั เกตเหน็ ธนบตั ร ๑,๐๐๐ บาท ๓ ใบตกอยู่ มวั ครนุ่ คดิ กับการไขว่คว้าลา่ ฝนั หรอื จมปลกั อย่กู ับวนั วาน
บนพื้น จึงช้ีให้เพื่อนดู แทนที่เธอจะเดินไปหยิบ กลับพูดว่า
“แบงก์ปลอมแหงๆ ไม่ง้ันก็ต้องมีคนหยิบไปแล้ว” เพื่อนจึง แม้บางคร้ังชีวิตจะล�ำบากยากเข็ญ แต่ทุกวันก็ยังมี
เป็นฝ่ายเดินไปหยิบเอง ปรากฏว่าเป็นธนบัตรจริง เธอรู้สึก ความสขุ ใหเ้ ราสมั ผสั ไดร้ อบตวั อยทู่ วี่ า่ เราจะเปดิ ใจรบั หรอื ไม่
เสียดายที่ปล่อยให้โชคหลุดมือไป แต่เพื่อนยังใจดีแบ่งให้เธอ ถ้าไม่จ่อมจมกับความทุกข์อยู่ตลอดเวลาก็มีโอกาสเบิกบาน
๑,๐๐๐ บาท และเป็นสุขได้ไม่ยาก ประมวล เพ็งจันทร์ ได้เล่าถึงความ
ประทบั ใจตอนหน่ึงระหว่างจาริกในอินเดีย ตอนน้ันเขาตั้งใจ
ธนบตั รจรงิ ตกอยตู่ อ่ หนา้ ตอ่ ตา แตอ่ ว้ นกลบั มองเหน็ เปน็ จะเดินเท้าจากสารนาถไปกรุงพาราณสีซ่ึงอยู่ห่างออกไป
แบงก์ปลอม เพราะติดยึดกับความคิดที่ว่าไม่มีใครปล่อยให้ ประมาณ ๑๔ กม. เดินได้สักพักก็มีสามล้อถีบขับตาม
ของจริงหลุดมือไป ความคิดนี้แม้จะดูมีเหตุผล แต่ก็เป็น พยายามรบเร้าให้เขาขึ้นน่ัง เขาปฏิเสธอยู่นาน จนตอนหลัง
ไปได้ว่าสาเหตุท่ีไม่มีคนหยิบธนบัตรไปก็เพราะมองไม่เห็น ทนการรบเร้าไม่ไหวจึงยอมใช้บริการ ระหว่างทางคนถีบ
เนื่องจากใจลอย หรือไม่ก็คิดแบบเดียวกับเธอ ความคิด สามล้อเล่าว่าเขาหาเงินไม่ได้มา ๓ วันแล้ว วันนี้ถ้ายังหาเงิน
เหตผุ ล กบั ความจรงิ นนั้ ไมใ่ ชส่ ง่ิ เดยี วกนั ถา้ ตดิ ยดึ กบั ความคดิ ไม่ได้อีกเขาไม่รู้จะกลับบ้านอย่างไร เพราะไม่มีเงินซ้ืออาหาร
หรือเหตุผลมากไป ก็อาจมองไม่เห็นหรือปฏิเสธความจริง ให้ลูกท้งั ๓ คน ฟังแลว้ น่าสงสารมาก
หวั ชนฝา
ความคดิ ใดกต็ ามหากเรายอมใหม้ นั ครองใจ มนั กด็ เู หมอื น
จะมีชีวิตของมันเอง มันพยายามทุกทางเพื่อปกป้องตัวเอง
98 นติ ยสารสารคดี ฉบบั ที่ ๒๙๘ ธันวาคม ๒๕๕๒
