Page 170 - Skd 381-2559-11
P. 170

วา่ มสี ว่ นทำ� รา้ ยทะเลอยา่ งไร ตอ้ งรบั ผดิ ชอบอยา่ งไร  สมาคมฯ ของ               ได้ข่าวว่าประสบความส�ำเร็จเรื่องสนับสนุนให้ชาวบ้านท�ำ
เราเป็นสมาคมเล็ก ๆ   หน้าที่ของเราคือต้องท�ำให้ชาวบ้านรู้   เมื่อ                    โครงการธนาคารปูและการเพิ่มพันธุส์ ตั ว์นำ�้
ชาวบ้านรู้   จากคนท้ังประเทศ  ๖๐  ล้านคน  ถ้ามีคนกินปลาสัก
๑  ล้านคนเข้าใจเร่ืองนี้ก็จะมาช่วยกันกดดันรัฐบาล   หน่ึงในยุทธวิธี                        ธนาคารปูเป็นหนึ่งในกิจกรรมฟื้นฟูชุมชนประมงที่เราท�ำงาน
ของเราคือเพจเฟซบุ๊ก  “รวมพลคนกินปลา”  ซึ่งตอนนี้มีสมาชิก                             ด้วย  เร่ิมต้นจากการปลูกป่าชายเลน  แล้วมาท�ำบ้านปลาจากทาง
๙ หมน่ื กวา่ คน โพสตเ์ รอื่ งกนิ ปลา เรอ่ื งอาหาร บางทกี ม็ เี รอื่ งหลน่ั ลา้       มะพร้าว   ความจริงสมาคมรักษ์ทะเลไทยไม่ใช่คนเริ่มท�ำธนาคารปู
บา้ งแทรกเขา้ ไป                                                                     มันมีท่ีมาจากชาวบ้านเห็นว่าปูมีไข่  ก็จับมาใส่แกลลอนเพื่อปล่อย
เฟซบกุ๊ ชว่ ยงานรณรงคข์ องคุณอยา่ งไร                                                ลูกปูลงสู่ทะเล  ไม่นานประชากรปูก็มากขึ้น  จากน้ันพัฒนารูปแบบ
                                                                                     มาเรอื่ ย ๆ  เลยี้ งในทะเลยงุ่ ยากกเ็ อาขน้ึ มาบนบก เรยี นรเู้ รอ่ื งการน�ำ
     ถ้าไม่มีเฟซบุ๊ก  เราจะไม่มีสื่อในมือ   เม่ือก่อนเราต้องรอ                       น�้ำเค็มมาพักในบ่อ  ใส่แอร์ปั๊ม  ดูลักษณะไข่สีเหลือง  สีเทา  สีด�ำ  ว่า
หนงั สอื พมิ พ ์ รอทวี  ี เราไมม่ โี อกาสเผยแพรข่ อ้ มลู   แตว่ นั นไ้ี มใ่ ชแ่ ลว้  แยกกันอย่างไร   ส่ิงท่ีเป็นหัวใจคือทุกพื้นที่ท่ีมีธนาคารปูท�ำให้พันธุ์
เราสามารถตอบโต้อย่างทันท่วงที   ไม่ใช่รณรงค์เรื่องประมงอย่าง                         สัตวน์ ำ้� โดยเฉพาะปูม้าเพม่ิ จ�ำนวนมากข้นึ
เดียว  ยังให้ข้อเท็จจริงเรื่องปัญหาของชาวบ้าน   สมมติวันนี้สมาคม
ผู้ผลิตปลาป่นไทยออกมาบอกว่าก�ำลังจะส่งออกเท่าน้ันเท่าน้ี  เราก็                           การท�ำธนาคารปูเป็นหน่ึงในกิจกรรมที่สอดคล้องกับวิถีชีวิต
เอาขอ้ มลู ของปที แ่ี ลว้ มาตอบโตท้ างเฟซบกุ๊ ไดเ้ ลย คนชข้ี าดคอื สงั คม            อย่างมาก  ท่ีส�ำคัญคือมันกระตุ้นจิตส�ำนึก   ยกตัวอย่างท่ีจังหวัด
เขาจะตรวจสอบเองว่าถูกหรือผิด  แต่ถ้าเรารอส่ือมาเขียนบทความ                           ประจวบครี ขี นั ธ ์ เมอื่ กอ่ นชาวบา้ นไมเ่ คยมกี รรไกรออกทะเล เวลาพบ
ตอ้ งใชเ้ วลาเยอะและชา้  ทงั้ เฟซบกุ๊ หรอื ไลนเ์ ปน็ เครอ่ื งมอื เปลยี่ นแปลง        แม่ปูไข่ติดอวนก็ดึงปูจนขาขาด  ไม่ยอมให้อวนขาด   แต่ตอนนี้เขา
ท่ีสำ� คญั                                                                           ยอมสละอวนตัวเอง  ใช้กรรไกรคีบตัดเพื่อไม่ให้แม่ปูช�้ำ  จับมาใส่
แล้วจะโน้มนา้ วให้คนท�ำอวนรุน อวนลาก เลกิ ได้ไหม                                     ธนาคารปใู หฟ้ กั ไขจ่ ะไดป้ ลอ่ ยลกู ปกู ลบั สทู่ ะเล แทนทจี่ ะหกั ขาปเู พอ่ื
                                                                                     รักษาอวนตัวเองเหมือนแต่ก่อน   เราถือว่าน่ีเป็นการเปลี่ยนแปลงท่ี
     คนท่ีด่าเราแรง ๆ จะบอกว่าเราไปท�ำลายอาชีพเขา เขาท�ำมา                           ยง่ิ ใหญ่ในเร่อื งจติ ส�ำนกึ ของชาวบ้าน
ตง้ั แตร่ นุ่ พอ่ รนุ่ แม ่  ความจรงิ กลมุ่ ประมงพน้ื บา้ นใชเ้ ครอื่ งมอื อวนรนุ
อวนลากจับสัตว์น้�ำเหมือนกัน  บางหมู่บ้านมีอวนรุน  ในทะเลสาบ                               ตามธรรมชาตแิ มป่ จู ะออกไขเ่ ยอะมาก ประมาณ ๗ แสนฟอง
สงขลาก็มีอวนรุน  แต่ขนาดมันเล็ก  อาจใช้ไม้ไผ่เป็นคันรุน   ขณะที่                     มีอัตรารอด  ๑๐  เปอร์เซ็นต์  นอกจากถูกปลาอ่ืนกินก็ต้องมาตายกับ
ประมงพาณิชย์ใช้คันรุนขนาดใหญ่  เรือ  ๒๐  ตันกรอสขึ้นไปอาจใช้                         อวนรุน  อวนลาก   ส่วนท่ีท�ำท่าจะรอดตัวขนาดเท่าหัวแม่โป้งก็ถูก
คนั รนุ เทา่ ตน้ มะพรา้ ว เปน็ ทอ่ นเหลก็ ยาว ขา้ งหนง่ึ ราคาแสนกวา่ บาท             กวาดไป  ขนาดนเ้ี รากย็ งั หาปมู า้ กนิ ได ้ แลว้ ถา้ ไมถ่ กู กวาดจะมปี มู าก
ปะการงั เทยี มทก่ี รมประมงวางไวบ้ นพนื้ กเ็ อาไมอ่ ยู่                               ขนาดไหน ดีไมด่ สี ่งออกนอกได้  กุ้งแชบ๊วยหรือพนั ธส์ุ ตั วน์ ำ้� อน่ื  ๆ ก็
                                                                                     เหมือนกนั
     คนที่ใช้อวนลาก  อวนรุน  จะบอกว่าเราท�ำลายอาชีพเขา  แต่                          คุณเชื่อว่าอาหารทะเลจะเป็นแหล่งอาหารที่ส�ำคัญของคนไทย
บางคนอนิ บอ็ กซม์ าคยุ ด ี ๆ กม็  ี เราใหข้ อ้ มลู ทเ่ี ขาปฏเิ สธไมไ่ ด้ ถามวา่      เปน็ ความมน่ั คงทางอาหาร แตร่ าคาหมรู าคาไกก่ ถ็ กู กวา่ อาหาร
เม่ือก่อนคุณออกทะเลไปกี่ไมล์  ใช้เรือกี่แรง  ได้ปลากี่กิโล   มาวันนี้                ทะเลมาก
คุณต้องเพิ่มเป็นเท่าไร   ต้องเปลี่ยนเรือลากอวนจากเรือเด่ียวเป็น
เรือคู่เพราะอะไร   เขาก็เล่าว่าตอนน้ีล�ำเดียวไม่พอ  ปลาในทะเล                             อยา่ ลมื วา่ โลกนมี้ นี ำ�้ ถงึ สามในสส่ี ว่ น อาหารโปรตนี ทยี่ ง่ั ยนื ของ
น้อยลง  วิธีท่ีจะจับปลาได้เท่าเดิมหรือมากขึ้นก็ต้องเพิ่มศักยภาพ                      มนุษย์คือสัตว์น้�ำ  คืออาหารทะเล  แล้วประเทศเราก็มีทะเล   ลองดู
ของเครอ่ื งมือท�ำประมงให้แรงขนึ้ ด้วย                                                ตวั เลขพนั ธส์ุ ตั วน์ ำ้� เมอื่ ป ี ๒๕๒๘ เราเคยสง่ ออกตดิ อนั ดบั  ๑ ใน ๑๐
                                                                                     ของโลก  น่ันหมายความว่าเรามีล้นจนต้องส่งให้ประเทศอื่นกิน   แต่
     นเี่ ปน็ สง่ิ ชวี้ ดั วา่ ทค่ี ณุ บอกวา่ เมอ่ื กอ่ นออกทะเลไป ๒๐ ไมลก์ ไ็ ด้    อยู่ ๆ มันก็ถดถอยลงจนต้องน�ำเข้าปลาทูจากศรีลังกา อินโดนีเซีย
ปลาแล้ว  วันนี้คุณไม่ได้แล้วนะ   แต่คุณแย้งว่าถ้าให้ใช้เครื่องมือ                    เพราะอะไร  วนั นเี้ รารแู้ ลว้ วา่ เพราะเครอื่ งมอื ทำ� ลายลา้ ง  ผมเชอื่ มน่ั
แบบเดิมจับ  ลูกเมียจะกินอะไร  หน้ีสินยังมี  บางคนลูกน้องมีตั้ง                       ว่าถ้าเราจัดการตั้งแต่วันนี้  คนไทยจะมีอาหารโปรตีนจากทะเลพอ
๒๐-๓๐ คนจะใหเ้ อาไปไวท้ ีไ่ หน  ถามว่าเราเปลีย่ นใจคนท�ำอวนรุน                       แต่ถ้าเราบอกว่าไม่มีความหวัง  หันไปกินไก่ขาว  ไปกินหมูขุน  มันก็
อวนลากไดบ้ า้ งไหม  กม็ บี างคนทเ่ี คยทำ� อวนลากตอนนม้ี าเปน็ แกนนำ�                 เข้าทางบริษัทอาหารสตั ว์ทีข่ ายหมู ไก่ ไข่
ของเรา   คนท่ีเป็นไต๋เรืออวนลากมาก่อน  บางคนเข้ามาสารภาพใน
เพจเฟซบกุ๊  “รวมพลคนกนิ ปลา” วา่ ผมเคยทำ� มานะ แลว้ กก็ ลายเปน็                           เพราะคณุ เอาทะเลไปเปน็ แหลง่ วตั ถดุ บิ อาหารสตั ว์ แลว้ คณุ ก็
คนแจ้งข้อมูล คอยช้เี ปา้ ว่าตอนน้ยี ังมีใครท�ำ ทำ� ท่ไี หน                           ซอ้ื ไกก่ นิ  วธิ คี ดิ แบบนท้ี ำ� ใหห้ ลายคนหมดหวงั ในทะเล ไมส่ เู้ รอ่ื งทะเล
                                                                                     เพราะคิดว่าสู้ไปก็ไม่มีหวัง   แต่ส�ำหรับผมและชาวประมงพ้ืนบ้าน
                                                                                     เราท�ำงาน  เรามีความหวัง  เพราะเราพิสูจน์มาแล้วทีละหมู่บ้าน
                                                                                     เราเหน็ วา่ สตั วท์ ะเลกลบั มา ไมว่ า่ จะเปน็ แหลมผกั เบย้ี  อา่ วประจวบฯ
                                                                                     อ่าวปัตตานี  นครศรีธรรมราช  สงขลา   แล้วเราเห็นว่าเขาเลี้ยง

168 พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙
   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175