Page 176 - Skd 381-2559-11
P. 176

no full stop   “  นิ้วกลม

ปลายทางทไ่ี มอ่ าจหลกี เลย่ี งของการแสวงหาทางโลกคอื ความเศรา้ โศก  ความโลภนำ� ไปสคู่ วามสญู หาย 
การกอ่ สรา้ งนำ� ไปสกู่ ารทำ� ลาย การพบนำ� ไปสกู่ ารจากพราก การเกดิ นำ� ไปสกู่ ารตาย  เมอื่ รอู้ ยา่ งนแ้ี ลว้
คนเราควรจะละเลกิ ความโลภและการสะสมเสยี แตแ่ รก...ชวี ติ นส้ี น้ั นกั  และความตายมาถงึ เมอ่ื ไรกไ็ มร่ ไู้ ด ้
เมอื่ เปน็ อยา่ งนจ้ี งมชี วี ติ อยดู่ ว้ ยการภาวนา...
						 มลิ าเรปะ

อยอู่ ยา่ งไรใหม้ คี ณุ คา่
            ในโลกทบี่ า้ ไปแลว้

ความโลภนำ� ไปสคู่ วามเศรา้ -นี่คอื ความจริงทย่ี ากปฏิเสธ                                   เราอยใู่ นยคุ สมยั ทท่ี กุ คนลว้ นกำ� หนดเปา้ หมายเพอื่ พงุ่ ชนเปา้ นน้ั
      แต่จะตระหนักรู้สัจธรรมข้อน้ีได้มิใช่เรื่องง่าย  เพราะความโลภ                         เศรษฐกิจทุนนิยมขับเคล่ือนด้วยความอยากได้ของใหม่  และ
                                                                                     ต้องรีบท�ำให้ผู้คนเบ่ือของท่ีมีอยู่ให้เร็วท่ีสุด  เพื่อซ้ือสินค้าและบริการ
ดูจะเป็นเร่ืองปรกติท่ีแวดล้อมเราอยู่ทุกเมื่อเช่ือวันท้ังภายนอกและ                    ใหมซ่ ึ่งเป็นผลก�ำไรของธรุ กจิ ทงั้ หลาย
ภายใน  ภายนอกก็เต็มไปด้วยสิ่งกระตุน้ เร้าให้อยากไดน้ น่ั ไดน้ ี่ อยาก                      เราอยู่ในโลกท่ีถูกท�ำให้เบ่ือง่ายหน่ายเร็ว  เม่ือเบื่อของเก่าก็
เป็นอย่างนั้นอย่างน้ี  อยากไปท่ีโน่นท่ีน่ี  มากมายเต็มไปหมด    ภายใน                 กำ� หนดเปา้ หมายใหม ่ พอไดม้ าไมน่ านกเ็ บอื่ อกี  แลว้ ก�ำหนดเปา้ หมาย
เองก็ตอบสนองต่อส่ิงเร้าเหล่านั้นอย่างเป็นธรรมชาติ ความรู้สึกอยาก                     ใหมอ่ กี  เปน็ เชน่ นเ้ี รอื่ ยไป  มใิ ชแ่ คเ่ รา แตผ่ คู้ นรอบตวั กเ็ ปน็ เชน่ กนั  เรา
เกดิ ขน้ึ ตลอดเวลา ทกุ วว่ี นั  กระทงั่ กลายเปน็ สว่ นหนงึ่ ของเราไมต่ า่ งจาก       จึงไม่รู้สึกว่านี่เป็นภาวะแปลกประหลาด  เพราะเราล้วนถูกห่อหุ้มด้วย
แขนขา  เมอ่ื ความโลภเกดิ ขนึ้  เราจงึ ไมร่ สู้ กึ วา่ เปน็ สง่ิ แปลกปลอม และ         เสียงของความโลภ
เมื่อไม่รสู้ กึ แปลกปลอม เราจงึ มองไมเ่ ห็นมัน                                             เสยี ง-ซ่ึงเพ่ิงดงั ระงมเชน่ นเ้ี มือ่ ร้อยกวา่ ปีน่ีเอง
                                                                                           หากความโลภน�ำไปสู่ความเศร้า  และความโลภเกิดจากเสียง
      ความโลภมาพร้อมเสียงอึกทึกครึกโครม  รูปธรรมท่ีสังเกตง่าย                        ยั่วยวนของยุคสมัย  ส่ิงท่ีช่วยป้องกันความเศร้าได้น่าจะเป็น  “ความ
เชน่  เสยี งโฆษณาตา่ ง ๆ ผา่ นทวี  ี วทิ ย ุ และถอ้ ยค�ำผา่ นสอื่ มากมายใน           เงยี บ”
ชีวิตประจ�ำวัน  หากเป็นเช่นนั้นยังพอรับมือไหว  พอเอะใจเม่ือพบเห็น                          ดเู หมอื นโลกสญู เสยี ความเงยี บตง้ั แตเ่ กดิ การปฏวิ ตั อิ ตุ สาหกรรม
แตค่ วามอกึ ทกึ ทว่ี า่ นมี้ ไิ ดม้ าในรปู แบบของเสยี งยวั่ ยวนชวั่ ครง้ั ชว่ั คราว  เคร่ืองจักรและโรงงานค�ำรามเสียงแห่งศักยภาพการผลิตและวังวน
ทว่า-มันเป็นมวลอึกทึกท่ีหุ้มห่อร่างกายและจิตใจเราไว้เหมือนอากาศ                      ของการแข่งขันบนสายพานตั้งแต่วันแรก ๆ  แห่งการเริ่มต้น  แล้วโลก
มองไม่เห็น และดูราวกบั ว่าขาดมันไมไ่ ด้                                              กเ็ ดนิ ทางมาถงึ ยคุ ทอ่ี กึ ทกึ แหง่ การแขง่ ขนั โกลาหลยง่ิ ขน้ึ อกี รอ้ ยพนั เทา่
                                                                                     เม่อื ทกุ ส่งิ วิง่ ไวในอัตราเร็วแบบดจิ ิทลั
      น่ันคือวฒั นธรรมแห่งความโลภ                                                          ราวกับว่าโลกไมม่ วี ันกลับไปเงียบไดอ้ กี แลว้
      ยคุ สมยั ทหี่ มนุ ไปดว้ ยความโลภ เราหายใจเขา้ -ออกเปน็ สงิ่ น ี้ มี                  สภาพแวดล้อมรอบตัวคุณในวินาทีนี้เป็นอย่างไร  แล้วสภาพ
ชวี ติ เพื่อสง่ิ นี้ และยดึ ถอื มนั เป็นคณุ ธรรมสงู สง่                              ภายในจิตใจคุณในวินาทีน้ีเล่าเป็นอย่างไร    สูดหายใจเข้า-ออกช้า ๆ
      มันส่งเสียงอยู่ตลอดเวลาเพื่อชักจูงให้เราดำ� เนินชีวิตตามเสียง                  สกั สามรอบแลว้ ค่อยอา่ นบรรทดั ถดั ไปดีไหมครับ
เรยี กรอ้ งของมนั  จนในทสี่ ดุ เสยี งของความโลภกบั เสยี งหวั ใจเรากก็ ลาย                  เข้า-ออก, เขา้ -ออก, เขา้ -ออก
เปน็ เสยี งเดยี วกนั                                                                       เมอ่ื หยุด เราจะไดส้ มั ผัสความเงยี บ
      สง่ิ ทนี่ า่ กลวั ของความโลภคอื ความแนบเนยี น มนั ปลอมตวั เปน็
ความอยากมีชีวิตท่ีดี  อยากรวย  อยากกินของแพง  อยากมีชื่อเสียง
อยากมีอ�ำนาจ อยากให้ลูกเข้าโรงเรียนด ี ๆ อยากเป็นคนดี อยากท�ำดี
อยากบริสทุ ธ ิ์ หรือกระทั่งอยากบรรลุเป้าหมายทางจติ วญิ ญาณ

174 พฤศจิกายน ๒๕๕๙
   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181