Page 100 - Skd 298-2552-12
P. 100
โ ค ร ง ก า ร “ เ ร่ื อ ง เ ล ่ า จ า ก ลู ก ที่ ก ้ า ว พ ล า ด ”
ความกลัว เท่าที่สามารถจะทำ� ให้ได้
ความรู้สึกสับสนปนเปทั้งหมดวิ่งเข้ามาเกาะกุมหัวใจ เขา ทุกครั้งท่ีญาติมาเย่ียม ไม่ว่าจะเป็นตัวเขาหรือเยาวชน
นอนไม่หลับทั้งคืน ได้แต่หลับตาคิดถึงภาพของครอบครัวท่ี คนอ่ืน ต้ัมสังเกตว่าแทบจะไม่มีใครยอมรับประทานอาหาร
อบอุ่น ภาพของผู้หญิงที่ตนรัก ภาพของเพื่อนๆ ที่หยอกล้อ เพราะจะท�ำให้เสียเวลาพูดคุย และเวลาท่ีจะให้กับครอบครัว
วง่ิ เลน่ ดว้ ยกนั มาตง้ั แตเ่ ดก็ ๆ นำ้� ตาของหนมุ่ นอ้ ยไหลรนิ อกี ครง้ั ของตัวเอง เวลาทุกวินาทีมีค่ามากส�ำหรับเด็กท่ีกระท�ำผิด ถ้า
กัดฟันกลั้นเสียงสะอ้ืนอยู่ในล�ำคอ ตั้มพยายามไม่แสดงความ ยอ้ นเวลากลบั ไปได้ เขาและเยาวชนทกุ คนคงไมอ่ ยากใหม้ นั เกดิ
ออ่ นแอใหใ้ ครเห็น นอกจากซ่อนไวใ้ นจิตใจของตัวเอง เรื่องแบบน้ีขึ้น แต่เราคงหลีกหนีความจริงข้อที่เราพบเจออยู่
ตอนนไ้ี ปไมไ่ ดน้ อกจากทำ� วนั นี้ใหด้ ที ่ีสดุ
วันใหม่กลืนกินความสุขหมดสิ้น ไม่เหลือแม้แต่รอยย้ิม
บางๆ ของหนุ่มน้อย เสียงตบมือเป็นสัญญาณปลุกให้ต่ืนนอน ทุกครั้งที่ญาติมาเย่ียม ไม่ว่าจะเดินทางมาจากที่แสนไกล
กิจวัตรประจ�ำวันของท่ีนี่ไม่มีอะไรน่าสนใจมากเท่าไร ตื่นต้ังแต่ แค่ไหน เสียค่ารถ ค่าอาหารการกินไปเท่าไร ก็เย่ียมได้แค่ ๓๐
เช้ามืด บางคนแปรงฟัน บางคนนั่งกอดเข่ามองพระอาทิตย์ขึ้น นาที ความรู้สึกของพ่อแม่คงทรมานยิ่งนักที่ท�ำอะไรไปไม่ได้
หลังจากนั้นอีกไม่นานจะมีเจ้าหน้าท่ีของรัฐหรือที่เยาวชน มากกวา่ น ี้ นอกจากทนเห็นสภาพของลกู ที่เดนิ กลบั เข้าไป
เรียกกันว่า “ผู้คุม” เป่านกหวีดให้เยาวชนทุกหอนอนตั้งแถว
วิ่งรอบสนามทั้งหมด ๑๐ รอบ แต่ละหอนอนวิ่งไปร้องเพลงไป หลังจากญาติกลับไปแล้ว ผู้คุมจะค้นตัวเยาวชนทั้งหมด
ไม่นานนักหนุ่มน้อยผู้รักสถาบันก็ปรับสภาพเข้ากับบ้านหลังนี้ ทกุ คนโดยไมม่ ขี อ้ ยกเวน้ การตรวจรา่ งกายของเยาวชนทป่ี ฏบิ ตั ิ
ผ้คู นพวกน้ไี ด้โดยไมย่ ากเยน็ โดยผคู้ มุ เขาทำ� เสมอื นวา่ เดก็ ไมม่ ชี วี ติ จติ ใจ ถอดเสอื้ ผา้ ทง้ั หมด
ยืนอยู่ในชุดวันเกิด อ้าปากกระดกล้ิน กางแขนหันหลังโก้งโค้ง
ความรุนแรง อ�ำนาจ อยู่นอกกฎเกณฑ์ข้อบังคับ เยาวชน แหกก้น เพ่ือตรวจสอบว่ามีอะไรน�ำเข้าไปข้างในหรือเปล่า ถ้า
ทกุ คนในบา้ นหลงั นกี้ อ่ นทจ่ี ะไดร้ บั เลอื กใหไ้ ปเขา้ วชิ าชพี ทตี่ นเอง ไม่มีก็ดีไป แต่ถ้ามี รับรองไปเคลียร์กันข้างในสองต่อสองแบบ
ถนัด หรือเรียนการศึกษานอกโรงเรียนข้างในน้ัน ต้องผ่าน ยาวๆ ถงึ มอื ถึงตนี กันเลยทเี ดียว
หน่วย “โยธา” เสียก่อนเป็นระยะเวลาทั้งหมด ๑ เดือน หรือ
อาจจะมากกว่านั้นถ้าเราท�ำงานให้ผู้คุมของหน่วย “โยธา” จากวนั เปน็ เดอื น เดก็ หนมุ่ เฝา้ ถามตวั เองอยตู่ ลอดเวลาวา่
ไม่ถูกใจ ภายใน ๑ เดือนที่ต้องกัดฟันอยู่ เป็น ๑ เดือนที่ ท�ำไมเราต้องมาเจอกับเรื่องราวแบบน้ี ท�ำไมต้องเป็นเรา คน
โหดรา้ ยทสี่ ดุ ในชวี ติ ของตม้ั ทำ� งานหนกั เหมอื นไมใ่ ชค่ น บางคน อื่นๆ ที่กระท�ำความผิดท่ีมีตัวตนอยู่ในสังคมภายนอก ท�ำไม
เปน็ ลมเนอื่ งจากแดดรอ้ นจดั บางคนเลอื ดไหลเตม็ มอื ทงั้ หนว่ ย พวกเขาเหล่านั้นถึงไม่โดนจับ โอ๊ย...ย่ิงคิดย่ิงกลุ้ม หัวสมอง
มีแต่ความรุนแรง พูดไม่เข้าหูก็โดนตบ ท�ำงานไม่ส�ำเร็จก็โดน ของเขาแทบระเบิด ต้ัมหายใจเร็วข้ึน แรงข้ึน สองมือยกข้ึนมา
กระทืบ ค�ำพูดค�ำจาที่พูดผ่านกันเหมือนความเป็นมนุษย์ของ กุมขมับ ละล่�ำละลักขอความช่วยเหลือ เสียงจากจิตใต้ส�ำนึก
พวกเราทุกคนค่อยๆ ถูกกลืนกินไปทีละเล็กทีละน้อย จนท้าย ดังข้ึนว่า...ใครก็ได้ช่วยด้วย ช่วยเราที ช่วยเอาความคิดบ้าๆ
ที่สดุ แล้วบางคนอาจไมห่ ลงเหลือความเปน็ มนุษยอ์ ยู่เลย... ออกไปจากหวั สมองของเราท ี ไดโ้ ปรดช่วยด้วย...
พอ่ แมท่ รี่ กั ลกู สดุ หวั ใจเดนิ ทางจากรงั สติ มาถงึ สถานพนิ จิ ฯ ท่ามกลางความเลวร้ายท่ีเขาได้ประสบพบเจอกับตนเอง
มาเยี่ยมลูกน้อยทุกเสาร์-อาทิตย์ หอบของพะรุงพะรัง ทุกครั้ง ถงึ อยา่ งนน้ั กย็ งั มคี วามโชคดหี ยบิ ยนื่ จากมอื ทม่ี องไมเ่ หน็ เขา้ มา
ที่ญาติเยี่ยมจะมีผู้คุมคอยขานช่ือ...“ประกาศๆ นายสว่าง ชว่ ยอุ้มชหู น่มุ นอ้ ยเอาไว้
อ่อนไสว (นามสมมุติ) ญาติเย่ียม กรุณาแต่งตัวให้เรียบร้อย
มายนื คอยทห่ี น้าประตูดว้ ยครบั ” บา้ นกาญจนาภเิ ษก บา้ นทไี่ มม่ คี วามรนุ แรง บา้ นทไ่ี มม่ รี ว้ั
บ้านที่ใช้เหตุและผล บ้านในฝันท่ีเยาวชนที่เคยท�ำผิดทุกคน
ทกุ ครงั้ ทเี่ ขาเหน็ ความลำ� บากของพอ่ แมท่ เ่ี ดนิ ทางมาเยยี่ ม ฝันใฝอ่ ยากมาอยู่
เขาพยายามท�ำตัวเองให้สดใส ผัดแป้งให้หน้าขาวและมีรอยยิ้ม
ให้พ่อกับแม่เสมอๆ พูดคุยซักถามเร่ืองราวของครอบครัวว่า ท้ายท่ีสุดมีการคัดเลือกเยาวชนท้ังหมด ๒๐ นาย ในวันที่
ตอนน้ีทางบ้านเป็นอย่างไรบ้าง ท�ำให้ท่านสบายใจมากท่ีสุด ๒ กรกฎาคม ๒๕๕๐ ตั้มเป็นคนหน่ึงที่ได้เร่ิมต้นชีวิตใหม่ที่
บา้ นหลังน้ี
เขายิ้ม เปน็ ยม้ิ ทีอ่ อกมาจากจติ ใต้ส�ำนกึ สว่ นลึก เป็นยิ้มที่
108 นติ ยสารสารคดี ฉบบั ที่ ๒๙๘ ธันวาคม ๒๕๕๒
