Page 113 - Skd 381-2559-11
P. 113
สะดเวทงือดนาวถงึ
ดุสติ ระเบียบนาวนี รุ กั ษ ์ พรี พัฒน์ จารุสมบตั ิ
“จุ ๆ อย่าย่างแฮงหลาย ม่ันสิหนีเบิ้ด”
พ่อกระซิบแผ่วเบามาจากด้านหน้าลกู ชาย สองคนตา่ งวยั
อันมีสายเลือดสัมพันธ์กำ� ลังย่องกริบเรียงเด่ียวไปตามคันนาแฉะช้ืน
ท่ีแซมด้วยวัชพืชระบัดแข่งต้นกล้า ท้องทุ่งเขียวไสวตัดกับเนินดิน
สีถ่านยิ่งกระจ่างชัดขึ้นหลังจากม่านตาชินชากับความมืดในคืนที่
แสงจันทร์นวลสว่างราวกับตะเกียงเจ้าพายุแขวนไว้บนก้อนเมฆ
สายลมแห่งท่ีราบสูงแม้ระลอกเล็กแผ่วผ่านก็ส่งผลต่อร่างกายสัตว์
เลอื ดอุ่นใหห้ นาวสะทา้ นอยู่ไมน่ ้อย
ฉึบ ! เสียงวัตถุมีคมโดยแรงคนส่งให้มันปักเข้าดินนิ่มแฉะ
เสียงหร่ิงหรีดท่ีระงมแซ่เงียบกริบลงทันที จิโป่มหรือจิ้งโกร่งตัวหนึ่ง
กแ็ ขง็ ทือ่ ราวกบั ท�ำใจยอมรบั ความตายโดยดษุ ณี
“เป็นหยังมันคือบ่ติงล่ะพ่อ” เจ้าของช่ือเรียกบักห�ำน้อย
กระซิบถามผู้พ่อขณะที่สองมือตะครุบแมลงเคราะห์ร้ายอันจะกลาย
เป็นอาหารโอชะในไม่ช้า
“กะยอ้ นเฮาเอาเสยี มปดิ ฮมู นั เด้ มนั กะลไ้ี ปไสบไ่ ด”้ ผกู้ รา้ น
วชิ าหากินกับทุ่งนาป่าเขาอธบิ ายให้ลกู ชายฟัง
เดก็ นอ้ ยไมต่ อบสง่ิ ใด จบั แมลงจโิ ปม่ หยอดใสข่ วดพลาสตกิ
ใสแล้วออกแรงดึงเสียมที่ปิดทับทางเข้ารังนอนของมัน แบกอาวุธ
ชาวนาข้นึ บ่ายอ่ งกรบิ ตามพอ่ หาเหยอ่ื ตวั เลก็ ในคำ�่ คืนนี้ต่อไป
ความจรงิ แลว้ เขารสู้ กึ สงสยั ในวธิ จี บั แมลงซง่ึ ตา่ งจากทกุ ครง้ั
ที่เคยหยอดน�้ำลงรูแมลงให้จิซอน จิโป่ม จิหรีด ไต่หนีน�้ำออกมาให้
จับโดยงา่ ย
อยา่ งไรกแ็ ลว้ แตเ่ ขาคดิ ถงึ วงกบั ขา้ วในค�่ำคนื นเี้ ปน็ ทส่ี ดุ มนั
จะมีอาหารจานโปรดจากน้�ำพักน�้ำแรงของเขาและพ่อเพ่ิมขึ้นมาอีก
หนึ่งเมนู ป่านนี้ถ่านในเตาท่ีคะย้ันคะยอให้แม่ก่อไว้คงคุแดงรอเขา
อยแู่ นแ่ ลว้
พฤศจกิ ายน ๒๕๕๙ 111
