|
 |
นาฬิกา หนังสือ ฯลฯ ของเหล่านี้ยิ่งเก่าแก่ยิ่งมีคุณค่า ยกเว้นอย่างเดียวที่นักสะสมไม่ปรารถนา สิ่งนั้นคือ คนแก่ ทั้ง ๆ ที่นับวันโลกนี้จะมีคนแก่มากขึ้น แต่ก็ดูเหมือนคนแก่จะถูกทอดทิ้งให้ว้าเหว่มากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน นับตั้งแต่ปี ๑๙๐๐ สำนักงานสำมะโนประชากรรายงานว่า ชาวอเมริกันที่มีอายุ ๖๕ ปีขึ้นไป มีจำนวนมากกว่าหนึ่งในสาม ของประชากรทั้งหมด หนึ่งในเก้าของคนอเมริกัน ที่เกิดหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ จะมีอายุยืนยาวถึง ๙๐ ปี เจมส์ ฮิลแมน นักจิตวิทยาวัย ๗๓ ปี กล่าวว่า "วิกฤตวัยกลางคนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นล่วงหน้า พอคุณอายุได้ ๔๐ คุณก็จะวาดภาพว่าตัวเองจะเป็นอย่างไรตอนอายุ ๘๐ เหมือนกับเด็ก ๆ ที่ชอบสมมุติว่าตัวเองเป็นพ่อเป็นแม่" ฮิลแมน ผู้เขียนหนังสือเรื่อง พลังแห่งกำลังใจกับชีวิตที่ยืนยาว กล่าวต่อว่า "เด็ก ๆ ชอบคิดว่าพ่อแม่ที่อายุล่วงเข้า ๔๐ ปีไม่มีเซ็กซ์กันอีกแล้ว เพราะวัฒนธรรมของเราตั้งอยู่บนความเยาว์วัยและความเป็นหนุ่มเป็นสาว" ดังนั้นพอย่างเข้าสู่วัยชรา จึงดูเหมือนโลกใบนี้จะไม่มีพื้นที่ ให้พวกเขาได้แสดงความเป็นคนชรา โลกนี้มีพื้นที่ให้แต่คนหนุ่มสาวหรือคนวัยทำงานเท่านั้น เคยฉุกคิดกันไหมว่า ทุกวันนี้เราแทบไม่ได้เห็นคนแก่ตามที่สาธารณะเลย ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหาร ห้างสรรพสินค้า โรงภาพยนตร์ หรือแม้แต่สวนสาธารณะ พวกคนแก่ไม่ได้หายไปไหนหรอก แต่ไปอยู่รวมกันตามบ้านพักคนชรา "เรามองผู้เฒ่าผู้แก่ว่าเป็นคนที่ไม่น่าสนใจ เป็นเหมือนศพเดินได้เสมอมา คนเราอาจจะหมดสภาพของการเป็นผู้ผลิต แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า เขาหมดสภาพความเป็นประชาชนคนหนึ่ง" ฮิลแมนวิจารณ์ เขาอยากเห็นบรรดาผู้อาวุโส กลับมามีบทบาทในสังคม เหมือนเช่นในสังคมชนเผ่าโบราณ คือ เป็นผู้ดูแลรักษา และสืบทอดประเพณี ตำนาน งานฝีมือ และเป็นตัวเชื่อมระหว่างโลกธรรมชาติ กับโลกเหนือธรรมชาติ แม้คนแก่จะเป็นวัยที่มักลืมสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น อาทิ ลืมว่า เก็บกุญแจบ้านไว้ที่ไหน แต่คนชราจะจำเรื่องราวต่าง ๆ ในอดีตได้ชัดเจน ซึ่งอดีตนี่แหละที่จะเป็นบทเรียนที่ดีให้แก่คนรุ่นหลัง "ผู้อาวุโสมีความหลักแหลม เพราะประสบการณ์ ทำให้เขาสามารถมองทะลุ เข้าไปถึงแก่นแท้ของสิ่งต่าง ๆ ที่คนทั่วไปไม่อาจเห็น เขาล่วงรู้ถึงสิ่งที่ถูกซ่อนหรือฝังอยู่ เมื่อร่างกายเริ่มถดถอยลง เขาจะปล่อยวางสิ่งที่ไม่จำเป็น และจอมปลอมทั้งหลาย และมีความลุ่มลึก สุขุมและนิ่งมากขึ้น" ฮิลแมนกล่าว วัยชราจึงเป็นวัยที่ยังมีคุณค่าต่อโลกและสังคมมากกว่าที่คิด ในขณะเดียวกันฮิลแมนไม่เห็นด้วยกับคนที่กลัวความแก่ และเสียเงินมากมายไปกับการดึงหน้า ดึงคาง ดูดไขมัน หรือการทำสาว ฯลฯ "พลังงานที่ใช้ไปกับการยับยั้งความแก่นั้น น่าจะถูกเอาไปใช้ประโยชน์อย่างอื่น ที่ไม่ใช่การหลบหนีความจริง เราจำเป็นต้องมีจินตนาการใหม่ว่า วัยชราเป็นช่วงที่ช่วยให้เราสามารถค้นพบจิตวิญญาณของตัวเอง" จินตนาการจึงไม่ใช่เรื่องของคนรุ่นหนุ่มสาวเท่านั้น คนชราย่อมมีความคิดสร้างสรรค์ หรือมีจินตนาการได้โดยปราศจากข้อจำกัดใด ๆ ซึ่งแตกต่างจากการมีเซ็กซ์ เพราะการมีเซ็กซ์ในวัยชรา ต้องอาศัยไวอากร้ามาช่วยอย่างเดียว |
||
